Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)kształtowaniu w swoich zeznaniach niekorzystnego wizerunku oskarżonej celem podważenia w postępowaniu(...)

Teza orzeczenia: nietezowane

Całkowicie przeczy im bowiem pozostały materiał dowodowy zgromadzony w sprawie ,w szczególności w postaci monitoringu i zeznań świadków L. K. i E. K. połączonych z konfrontacją i okazywaniem wizerunków .

Oskarżona swoim czynem przyczyniła się zatem do wprowadzenia na rynek stanu niepewności, a w rezultacie zdyskredytowania wizerunku pokrzywdzonych, zmniejszenia zdolności do odróżniania(...)niepewności, a w rezultacie osłabieniu wizerunku marki i renomy przedsiębiorstwa, osłabieniu(...)(...)Przy ocenie wysokości nawiązki Sąd Okręgowy oparł się w zasadniczej mierze na analizie skutków czynu oskarżonej dla wizerunku pokrzywdzonych.

Jedynie na marginesie, Sąd Okręgowy wskazuje, że podziela wątpliwości obrony, co do tego, czy przedmiotowe zdjęcia są wizerunkiem nagiej osoby w rozumieniu art. 191 a § 1 k.k. (...)Tymczasem cechą wizerunku jest rozpoznawalność przedstawianej osoby. Chodzi o taką prezentację wizerunku, która pozwala zidentyfikować jakąś osobę jako określoną jednostkę fizyczną. Trafnie przyjmuje się przy tym w doktrynie, iż nie można stawiać znaku równości pomiędzy wizerunkiem osoby fizycznej i okolicznościami pozwalającymi na identyfikację.

Nie da się przy tym zaprzeczyć, iż w interesie formacji stojącej na straży poszanowania i przestrzegania prawa leży budowanie jej pozytywnego wizerunku w społeczeństwie. Wszelkie zaś okoliczności wskazujące na możliwość łamania przepisów prawa przez samych funkcjonariuszy Policji na wizerunek ten rzutują. (...)Pozostawienie tego typu zachowań bez właściwej reakcji godziłoby bowiem w sposób istotny w wizerunek formacji oraz jej społeczny odbiór.

Zmarły czasem sprzedawał nagromadzone rzeczy ale też kupował kolejne, nie rezygnując z wizerunku jaki zawsze kreował, tj. osoby bardzo zamożnej, bywałej, zorientowanej w zabytkach oraz współczesnych produktach luksusu. (...)Również z zeznań kuzyna J. J. (2) wynika, że A. J. bardzo zależało na podtrzymywaniu wizerunku osoby zamożnej, jednak rozmijało się to z czasem z rzeczywistością. (...)Z drugiej strony, sytuacja A. J. nie była tak trudna, by nie mógł z niej wybrnąć sprzedając choćby część rzeczy ruchomych, jednak najwyraźniej cenił bardziej miejsce, które stworzył i które dawało mu poczucie komfortu, a nadto nie burzyło wizerunku, który ugruntował wśród rodziny i znajomych.

Istotne w zeznaniach M. Z. złożonych tuż przed zatrzymaniem K. L. jest to, że wskazała na jego wizerunek, nie znając nazwiska, określiła go ps. (...) bądź R. ”.

Bez wątpienia okoliczność, że wymienionym świadkom przedstawiono tablicę poglądową z wizerunkami czterech osób, spośród których jedynie podsądny miał założone okulary, stanowiła naruszenie przepisów regulujących okazanie.