Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W myśl art. 100 § 2 pkt 4 k.p. , pracownik jest obowiązany w szczególności: dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

Pracownicy też mieli obowiązek zachowania w tajemnicy otrzymywanych wynagrodzeń, stąd też jak wynika z akt sprawy ich wysokość była różna na tożsamym stanowisku.

Zeznania świadka K. K. (1) w bardzo ograniczonym zakresie przyczyniły się do ustalenia stanu faktycznego w sprawie z uwagi na to ,że jako prawnik zatrudniony u pozwanego nie mógł odpowiadać na wszystkie pytania z uwagi na tajemnicę zawodową .

Sąd nie oparł się natomiast na zeznaniach świadków J. M. , która nie miała na temat sprawy żadnej wiedzy, natomiast świadek L. S. odmówił składania zeznań powołując się na tajemnice dziennikarską – jego zeznania również nie wniosły nic do sprawy.

W konsekwencji należy uznać, że powódka wiedziała o błędzie w umowie i utrzymywała to „w tajemnicy” konsekwentnie od początku trwania umowy gromadząc zestawienia sprzedaży, aby mieć przybliżony obraz swoich roszczeń.

Zgodnie z przepisem art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

(...)sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i realizatorska pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

(...)oznaczenie towarów lub usług, naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, nakłanianie do rozwiązania lub(...)