Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przy czym samo okazanie wizerunku J. G. stanowi swego rodzaju uchybienie. Wprawdzie art. 173 §1 kpk przewiduje okazanie innej osoby lub jej wizerunku, ale to pierwszą z tych czynności należy w miarę możliwości preferować, bo jest bardziej miarodajna, wartościowa dowodowo i poznawczo. Okazanie samego tylko wizerunku uzasadnione jest we wstępnej fazie ustalania osoby i zawężenia kręgu potencjalnych sprawców bądź wtedy, gdy okazanie osoby w rozsądnym czasie nie daje się przeprowadzić. Taka jednak sytuacja w niniejszej sprawie nie zachodziła, bo w czasie okazania wizerunku (g. 16.00, 9 sierpień 2012 r. – k. 109) J. G. był już zatrzymany (g. 13.30, 9 sierpień 2012 r. – k. 89v).

(...)prawa do prywatności i ochrony wizerunku i miru domowego. Podnosił, że pozwany, nagrywając jego wizerunek naruszył sferę określonego stanu psychicznego i emocjonalnego, który daje mu poczucie bezpieczeństwa i prawa do niezakłóconego korzystania z prywatności. (...)(...)prawo prywatności A. L. , wizerunku, nietykalności mieszkania. (...)Kamera ta obejmuje bowiem widok osób, które udają się do mieszkania K. P. , czy na strych, przy czym powód ze strychu w zasadzie nie korzysta, zatem dobra osobiste powoda w postaci prawa do prywatności, wizerunku nie są naruszane.

Zatem dogłębna analiza nagrań, których oględzin dokonano na rozprawie, analiza ich fragmentów w postaci zdjęć oraz konfrontacja z wizerunkami obwinionych, pozwoliła na stwierdzenie bez(...)(...)Te ustalenia korespondują z wyjaśnieniami samego obwinionego i nie można mieć wątpliwości – nawet mimo tego, że sąd nie widział obwinionego na sali rozpraw, iż ujawnione nagarnia zarejestrowały wizerunek obwinionego P. G. . Z uwagi na załączony do akt sprawy wizerunek obwinionego z akt o wydanie dowodu osobistego ( vide k. 147 ) tożsamość obwinionego jako „sprawcy nr 7” zarejestrowanego na stadionie działania nie budzi żadnych wątpliwości. (...)Z uwagi na załączony do akt sprawy wizerunek obwinionego z akt o wydanie dowodu osobistego ( vide k. 145 ) tożsamość obwinionego jako „sprawcy nr 6” zarejestrowanego na stadionie działania nie budzi żadnych wątpliwości.

Obrońca oskarżonego zakwestionował także sposób przeprowadzenia czynności okazania wizerunku oskarżonego, który ma uzasadniać zarzut obrazy art. 173 § 1 k.p.k. Czyniąc to, skarżący zdaje się nie dostrzegać, że dowody z czynności okazania wizerunku i osoby oskarżonego nie miały w niniejszej sprawie charakteru przesądzającego o sprawstwie J. W. (brak stuprocentowej pewności po stronie pokrzywdzonego i świadków). W przeciwnym razie po przeprowadzeniu okazania wizerunku i osoby J. W. przedstawiono by mu zarzut już w końcu grudnia 2004 r. (...)Nie można też zasadnie twierdzić, że w tym jednym wskazanym przypadku, okazanie wizerunku miało charakter sugerujący.

(...)nie wskazał, aby oskarżony odpowiadał wizerunkowi sprawcy utrwalonemu na nagraniu z monitoringu, a ponadto z wniosków opinii wynika, że wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt(...)(...)(...)wskazał on, aby oskarżony odpowiadał wizerunkowi sprawcy utrwalonemu na nagraniu z monitoringu, a ponadto z wniosków opinii wynika, że wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt niską czytelność, aby możliwe było ustalenie, czy na szyi występują tatuaże. (...)(...)świadka, jako że: - porównanie wizerunków sprawcy utrwalonych w dniu 14 i 15 grudnia 2021 roku pozwala na jednoznaczne stwierdzenie odmienności wszystkich elementów odzieży wierzchniej tj. butów, spodni, kurtki i nakrycia głowy, - wizerunek mężczyzny na nagraniu posiada zbyt(...)

Powódka musiała podejmować starania, by przełamać ten niekorzystny wizerunek. (...)Ponadto, pozwana, publikując zdjęcia z utrwalonym wizerunkiem powódki, miała świadomość braku jej zgody. (...)Dodatkowo powódka nie wyrażała ani wprost, ani w sposób dorozumiany zgody na publikację swojego wizerunku. (...)Należy mieć także na uwadze, że główną kwestią niniejszego postępowania nie było opublikowanie wizerunku powódki, a przede wszystkim treść przedmiotowych tekstów oraz naruszenia jeszcze innych niż wizerunek dóbr osobistych.

Teza orzeczenia: Procedura sądowa nie jest odpowiednia do weryfikacji prawidłowości ocen z egzaminu maturalnego, dokonanej przez egzaminatorów odpowiedniej komisji. "Wynik egzaminu", jako czynność stwierdzająca poziom stanu wiedzy umiejętności egzaminowanego i jako rezultat dokonania subsumpcji udzielonych odpowiedzi do określonego wzorca odpowiedzi, nie (...)

Powódka nie wykazała również, że doszło do naruszenia jej wizerunku czy też prawa do budowania tegoż wizerunku. (...)Prawo do ochrony wizerunku uregulowane jest w szczególności w art. 81 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych a pojęcie „rozpowszechniania wizerunku" powinno być interpretowane przy wykorzystaniu definicji terminu „rozpowszechnianie" zamieszczonej w art. 6 pkt 3 cytowanej ustawy. Chodzi o sytuację, w której stworzona zostaje możliwość zapoznania się z wizerunkiem bliżej nieokreślonemu, niezamkniętemu kręgowi osób. (...)Odniosła się do pojęcia „wizerunku”, który w tym postępowaniu rozumiała jako prestiż, dobry wizerunek lekarza, a któremu to wizerunkowi zapis na dyplomie „studia niestacjonarne” nie służy.

Na podkreślenie nadto zasługuje treść zeznań powoda ( (...) , który wskazał, że nagrywał on nagi wizerunek M. Z. (2) , podczas(...)(...)Ponadto trudno byłoby przyjąć, że pozwana wyrażałaby zgodę na tego rodzaju nagrania, gdyż nie były to sytuacje polegające na samym utrwalaniu jej wizerunku bez garderoby czy w ograniczonych(...)(...)Nie ma również żadnego uzasadnienia zarzut apelacji naruszenia art. 11 kpc , poprzez uznanie powoda, jak podniósł, za winnego utrwalania nagiego wizerunku pozwanej bez jej zgody, w sytuacji, gdy nie zapadł jeszcze w tej sprawie prawomocny wyrok skazujący. (...)Jak wynika bowiem z powołanego przepisu wiążące dla sądu w sprawie cywilnej mogłoby być jedynie ustalenia wyroku skazującego, a zatem potwierdzającego dokonywane przez skarżącego czynności utrwalania wizerunku pozwanej w sytuacjach intymnych, bez jej zgody.