Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sygn. akt VI ACa 811/16 UZASADNIENIE Powód A. B. wniósł o ochronę swoich dóbr osobistych w postaci prawa do prywatności, wizerunku, swobodnego komunikowania się, identyfikacji, prawa(...)(...)Działania pozwanego nie naruszyły wizerunku powoda rozumianego jako możliwość rozpoznawania go po numerze telefonu. (...)Analogicznie ocenić należy możliwość naruszenia działaniem pozwanego innych dóbr osobistych wskazanych przez powoda, takich jak prawo do prywatności i wizerunku. (...)Na marginesie jedynie wskazać należy, odnosząc się zarówno do wywodów apelacji, jak i rozważań sądu pierwszej instancji, że dobro osobiste w postaci wizerunku ma ustalone znaczenia zarówno na gruncie art. 24 k.c. , jak i art. 81 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r.

Jedynie na marginesie, Sąd Okręgowy wskazuje, że podziela wątpliwości obrony, co do tego, czy przedmiotowe zdjęcia są wizerunkiem nagiej osoby w rozumieniu art. 191 a § 1 k.k. (...)Tymczasem cechą wizerunku jest rozpoznawalność przedstawianej osoby. Chodzi o taką prezentację wizerunku, która pozwala zidentyfikować jakąś osobę jako określoną jednostkę fizyczną. Trafnie przyjmuje się przy tym w doktrynie, iż nie można stawiać znaku równości pomiędzy wizerunkiem osoby fizycznej i okolicznościami pozwalającymi na identyfikację.

Przy czym samo okazanie wizerunku J. G. stanowi swego rodzaju uchybienie. Wprawdzie art. 173 §1 kpk przewiduje okazanie innej osoby lub jej wizerunku, ale to pierwszą z tych czynności należy w miarę możliwości preferować, bo jest bardziej miarodajna, wartościowa dowodowo i poznawczo. Okazanie samego tylko wizerunku uzasadnione jest we wstępnej fazie ustalania osoby i zawężenia kręgu potencjalnych sprawców bądź wtedy, gdy okazanie osoby w rozsądnym czasie nie daje się przeprowadzić. Taka jednak sytuacja w niniejszej sprawie nie zachodziła, bo w czasie okazania wizerunku (g. 16.00, 9 sierpień 2012 r. – k. 109) J. G. był już zatrzymany (g. 13.30, 9 sierpień 2012 r. – k. 89v).

Obrońca oskarżonego zakwestionował także sposób przeprowadzenia czynności okazania wizerunku oskarżonego, który ma uzasadniać zarzut obrazy art. 173 § 1 k.p.k. Czyniąc to, skarżący zdaje się nie dostrzegać, że dowody z czynności okazania wizerunku i osoby oskarżonego nie miały w niniejszej sprawie charakteru przesądzającego o sprawstwie J. W. (brak stuprocentowej pewności po stronie pokrzywdzonego i świadków). W przeciwnym razie po przeprowadzeniu okazania wizerunku i osoby J. W. przedstawiono by mu zarzut już w końcu grudnia 2004 r. (...)Nie można też zasadnie twierdzić, że w tym jednym wskazanym przypadku, okazanie wizerunku miało charakter sugerujący.

Na podkreślenie nadto zasługuje treść zeznań powoda ( (...) , który wskazał, że nagrywał on nagi wizerunek M. Z. (2) , podczas(...)(...)Ponadto trudno byłoby przyjąć, że pozwana wyrażałaby zgodę na tego rodzaju nagrania, gdyż nie były to sytuacje polegające na samym utrwalaniu jej wizerunku bez garderoby czy w ograniczonych(...)(...)Nie ma również żadnego uzasadnienia zarzut apelacji naruszenia art. 11 kpc , poprzez uznanie powoda, jak podniósł, za winnego utrwalania nagiego wizerunku pozwanej bez jej zgody, w sytuacji, gdy nie zapadł jeszcze w tej sprawie prawomocny wyrok skazujący. (...)Jak wynika bowiem z powołanego przepisu wiążące dla sądu w sprawie cywilnej mogłoby być jedynie ustalenia wyroku skazującego, a zatem potwierdzającego dokonywane przez skarżącego czynności utrwalania wizerunku pozwanej w sytuacjach intymnych, bez jej zgody.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił przede wszystkim na podstawie: raportu z fotoradaru (vide k. 6, 9-11, 57) oraz wizerunku obwinionego (vide k. 19). (...)Otóż porównanie wizerunku obwinionego na k. 19 akt, jaki został udostępniony przez Urząd Miasta w B. oraz wizerunku kierującego samochodem na k. 6,(...)(...)(...), jednak już pobieżna analiza wizerunku H. M. (1) (vide k. 54-55) , pozwala bez żadnych wątpliwości stwierdzić, iż H. M. (1) nie był kierowcą samochodu w chwili wykonania zdjęcia przez fotoradar. (...)zarysowane brwi, mniejszy nos - wizerunek na zdjęciu z fotoradaru jest identyczny z wizerunkiem z dowodu osobistego.

Pozwani posiadając dostęp do pełnych danych powoda, znając jego wizerunek, pozycję na rynku gospodarczym i pożytku publicznego, w skrytości przed powodem, dla osiągnięcia tylko swoich osobistych celów biznesowych wykorzystali wizerunek powoda. (...)Za synonim tak rozumianego "dobrego imienia" osoby prawnej można uznać słowo "wizerunek" ("wiarygodny wizerunek") osoby prawnej. (...)Według powoda Sąd błędnie uznał, że powód pozwem dochodzi naruszenia jego dobra w postaci wizerunku. (...)Powód podniósł, że nigdy nie twierdził, aby pozwani naruszali jego wizerunek.

Teza orzeczenia: Procedura sądowa nie jest odpowiednia do weryfikacji prawidłowości ocen z egzaminu maturalnego, dokonanej przez egzaminatorów odpowiedniej komisji. "Wynik egzaminu", jako czynność stwierdzająca poziom stanu wiedzy umiejętności egzaminowanego i jako rezultat dokonania subsumpcji udzielonych odpowiedzi do określonego wzorca odpowiedzi, nie (...)

Powódka nie wykazała również, że doszło do naruszenia jej wizerunku czy też prawa do budowania tegoż wizerunku. (...)Prawo do ochrony wizerunku uregulowane jest w szczególności w art. 81 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych a pojęcie „rozpowszechniania wizerunku" powinno być interpretowane przy wykorzystaniu definicji terminu „rozpowszechnianie" zamieszczonej w art. 6 pkt 3 cytowanej ustawy. Chodzi o sytuację, w której stworzona zostaje możliwość zapoznania się z wizerunkiem bliżej nieokreślonemu, niezamkniętemu kręgowi osób. (...)Odniosła się do pojęcia „wizerunku”, który w tym postępowaniu rozumiała jako prestiż, dobry wizerunek lekarza, a któremu to wizerunkowi zapis na dyplomie „studia niestacjonarne” nie służy.