Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Ciężar dowodu z zakresie wypełnienia weksla in blanco niezgodnie z zawartym porozumieniem (deklaracją wekslową) spoczywa na dłużniku wekslowym.

Pozwany został zobowiązany do zachowania kodu (...) w tajemnicy, przekazywania go tylko osobom prze niego upoważnionym do używania karty i nałożenia na powyższe osoby obowiązku tajemnicy. (...)Pozwany wypełnił obowiązki w zakresie zarówno przechowywania karty (...) jak i zachowania kodu (...) w tajemnicy. (karta (...) o nr (...) nie została nigdy zagubiona, ani odstąpiona innemu podmiotowi i znajduje się w aktach 1 Ds. 106/09). (...)Z jednej strony w treści samej umowy nakłada się na pozwanego obowiązek utrzymania tajnego kodu (...) w tajemnicy, wytłuszcza się te postanowienia w(...)

(...)zobowiązywały się do zachowania w tajemnicy informacji mogących narazić je na straty, co dot. przede wszystkim informacji odnośnie źródeł zaopatrzenia w paliwa, cen i stosowanych upustów.

Zgodnie z treścią art. 23 kc dobra osobiste człowieka takie w szczególności jak zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

(...)swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska ( art. 23 ).

(...)sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach.

Sąd pomija już kwestię, że art. 362 k.p.k. nie jest podzielony na paragrafy, a sam przepis dotyczy pouczenia przez przewodniczącego o obowiązku zachowania w tajemnicy okoliczności rozprawy toczącej się z wyłączeniem jawności.

Okoliczności te potwierdził też świadek A. L. , który zeznał, że wiedział o postępowaniu karnym, toczącym się wobec powodów, bo nie było to tajemnicą - jak przyznał.

Z wyjaśnień oskarżonego R. W. (1) wynika, iż osobom tym przekazał wcześniej informacje o „zainteresowaniu nabyciem zegarka”, a więc musiał mieć z nimi w miarę stały kontakt, budzić w nich zaufanie ( i odwrotnie) odnośnie zachowania w tajemnicy okoliczności transakcji. (...)Jako okoliczności obciążające Sąd uznał: sposób zachowania się oskarżonych po popełnieniu czynu, motywowany tym by zachować w tajemnicy dane osób, które zbywały skradzione przedmioty w celu uniknięcia przez te osoby odpowiedzialności karnej.