Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: wyrok

(...)(...) i (...) , wykorzystując wizerunek pokrzywdzonej oraz wykorzystując, w trakcie(...)(...)R. woj. (...) , działając w krótkich odstępach czasu, wykonaniu z góry powziętego zamiaru, podszyła się pod osobę J. P. na internetowym portalu (...) poprzez utworzenie profilów o nazwach (...) i (...) , wykorzystując wizerunek pokrzywdzonej oraz wykorzystując, w trakcie(...)(...)K. Z. (1) , wykorzystując wizerunek J. P. opublikowany przez pokrzywdzoną(...)posługując się danymi personalnymi i wizerunkiem pokrzywdzonej, podając zarazem przy tym(...)(...)ten sposób o wykorzystaniu jej wizerunku i danych personalnych do oferowania odpłatnych usług seksualnych, podał jej następnie przekazany przez użytkowniczkę profilu (...) numer rachunku bankowego i numer telefonu.

Teza orzeczenia: Jakakolwiek nie byłaby przyczyna takich zeznań, które obie pokrzywdzone złożyły przed sądem to oczywistym jest, że przy braku innych dowodów potwierdzających obecność oskarżonego w salonach gier wątpliwości obu świadków przełożyły się na wątpliwości sądu co do sprawstwa oskarżonego.

Z udziałem K. O. P. został stworzony portret pamięciowy napastnika (k.66), a ponadto pokrzywdzona wskazała na jednej z okazanych jej fotografii z wizerunkami mężczyzn na wizerunek M. M. , jako sprawcy(...)(...)rozpoznała wśród zdjęć fotograficznych z wizerunkami mężczyzn wizerunku oskarżonego, jako sprawcy napadu rabunkowego (k.181-182,173). (...)(...)okazaniu, co już zasygnalizowano wyżej, wizerunków mężczyzn na fotografiach bądź potencjalnego sprawcy na zachowanym zapisie wizualnym, który z oczywistych względów nie mógł się znaleźć wśród wizerunków osób postronnych (§ 12 ust. 3 i 4 rozporządzenia). (...)oskarżonego w porównaniu z rzeczywistym wizerunkiem napastnika spotęgowanych upływem czasu.

Następnie kilka dni później podczas czynności okazania wizerunku wskazała na wizerunek oskarżonej B. D. , wskazując, że rozpoznaje ją po owalu twarzy, oczach i nosie. Przesłuchiwana przed prokuratorem zeznała, że nie miała żadnych wątpliwości z rozpoznaniem wizerunku kobiety, której przekazała pieniądze. (...)Ponadto analiza zeznań pokrzywdzonej złożonych przed prokuratorem, a zatem już po rozpoznaniu wizerunku oskarżonej jako kobiety, której przekazała(...)(...)Kilka dni później podczas czynności okazania rozpoznała wizerunek kobiety, której przekazała pieniądze, opisując po czym ją poznała.

Co więcej, na okazywanej wówczas tablicy poglądowej rozpoznała jako kobietę pobierającą opłatę za zabieg – wśród innych fotografii – wizerunek oskarżonej. (...)Podczas pierwotnego rozpoznawania sprawy przez Sąd I instancji (vide: k-791) świadek podtrzymywała wszystkie swe dotychczasowe zeznania pomimo zawartej w nich sprzeczności, co do rozpoznania wizerunku oskarżonej. (...)E. W. – już na podstawie wizerunku była wówczas bardziej zaawansowana wiekowo aniżeli oskarżona i zewnętrznie (rysy twarzy) zupełnie nie przypominała A. B. . (...)Spontanicznie wypowiedziane zeznania świadka z konfrontacji z oskarżoną w postępowaniu przygotowawczym także nie zawierały żadnych wskazań, co do niepewności K. przy wcześniejszym rozpoznaniu oskarżonej z wizerunku.

(...)tego poprzez rejestrowanie przez pozwanego wizerunku pracownic korzystających z toalety, w tym wizerunku powódki, za pomocą kamery, która została ukryta w toalecie, w miejscu wykonywania pracy przez powódkę. (...)Pozwany zanegował również, iż utrwalał wizerunek powódki bez jej zgody oraz fakt rzekomego zamontowania kamery w toalecie pracowniczej, z której korzystała powódka. (...)Przesłuchani na te okoliczności świadkowie nie stwierdzili aby taką kamerę w toalecie widzieli jak również nie potwierdzili faktu rejestrowania wizerunku powódki przez pozwanego. Sama powódka takiego faktu również nie stwierdziła, roszczenie swoje opierała bowiem na stwierdzeniu, iż wykrycie przez pozwanego rzekomej kradzieży pieniędzy przez jedną z pracownic, oznacza że pozwany rejestrował jej wizerunek.

Zeznania pokrzywdzonego, zawarte w protokołach przesłuchania na etapie postępowania przygotowawczego, w czasie okazania wizerunku oskarżonego oraz późniejszego okazania jego osoby, jak również przesłuchania na rozprawie, są bowiem stanowcze, konsekwentne i spójne. (...)Jak ustalił Sąd okazanie wizerunku oskarżonego pokrzywdzonemu nastąpiło na skutek wytypowania oskarżonego przez funkcjonariusza Policji M. W. . (...)Niewątpliwym jest, że wytypowanie to miało istotne znaczenie w sprawie i przyczyniło się do ustalenia sprawstwa oskarżonego na podstawie dokonanego w drodze czynności procesowej okazania wizerunku oskarżonego pokrzywdzonemu. (...)Wizerunki pozostałych trzech mężczyzn nie wskazują bowiem na istotne różnice odnośnie wieku, tuszy i innych cech, w tym koloru włosów bądź karnacji.

Dobrem osobistym osoby prawnej jest między innymi jej dobre imię, , w tym wizerunek i renoma, na naruszenie których powoływała się strona powodowa. (...)Sposób działania organów ma bowiem bezpośrednie znaczenie dla renomy i dobrego imienia samej osoby prawnej, dla jej wizerunku nie jest bowiem obojętne to, czy jej organy działają sprawnie i należycie dbają o interesy. (...)Zatem w odniesieniu do osoby prawnej niewątpliwie można mówić o jej dobrym imieniu, reputacji, wizerunku ale nie można o godności osobistej, to ostatnie dobro przynależy bowiem wyłącznie osobom fizycznym. (...)O zewnętrznym postrzeganiu osoby świadczy też jej reputacja czy wizerunek.

Równolegle do prowadzonych negocjacji co do warunków umowy pracownicy powodowej spółki podjęli działania mające na celu analizę wizerunku (...) oraz jego otoczenia. (...)Strona powodowa, nie czekając na zakończenie negocjacji i podpisanie umowy, podjęła działania polegające na analizie wizerunku (...) oraz jego otoczenia w celu ustalenia planu i strategii działania na przyszłość. (...)Zgromadzone i opracowane materiały mogłyby mieć wartość jedynie wówczas, gdyby doszło do opracowania w oparciu o nie planów i strategii działań zmierzających do budowy pozytywnego wizerunku (...) , a następnie wdrożenia ich. (...)Powód miał świadczyć usługę polegającą na budowie pozytywnego wizerunku (...) , a nie na gromadzeniu odpowiedniej dokumentacji.