Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Łączna analiza materiału dowodowego sprawy, w tym przede wszystkim zdjęcia zrobionego przez fotoradar i wizerunku obwinionego nadesłanego przez UM w T. , pozwala bez cienia wątpliwości przyjąć, że obwiniony przekroczył dopuszczalną prędkość w okolicznościach opisanych w zarzucie. Wbrew sugestiom obwinionego, utrwalony na zdjęciu z radaru wizerunek kierującego jest na tyle czytelny i wyraźny, że daje podstawę do ustalenia, że kierującym samochodem był obwiniony.

(...)niewypełnionym druku zaświadczenia lekarskiego opatrzonego wizerunkiem pieczątki „ R. - M. - (...) . Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej. (...) Ogólna” nakreślił odręczne zapisy słowne i cyfrowe oraz podpis, które miały pochodzić od lekarza (...) oraz na niewypełnionym druku skierowania do szpitala opatrzonego wizerunkiem pieczątki „N.F.Z. Szpital (...) imienia(...)

Wizerunek tej osoby pokrywa się ze zdjęciem twarzy obwinionego, znajdującym się w danych zawartych w Rejestrze Dowodów Osobistych. (...)Z uwagi na brak stawiennictwa osób, które podróżowały z obwinionym nie można było zweryfikować ich ewentualnego podobieństwa z wizerunkiem osoby na zdjęciu zrobionym przez urządzenie rejestrujące.

Natomiast przepis artykułu 190a § 2 k.k. penalizuje zachowanie polegające na wykorzystaniu wizerunku innej osoby lub jej danych osobowych poprzez podszycie się pod tę osobę. (...)Natomiast wykorzystanie wizerunku lub innych danych osobowych oznacza(...)

Ponadto analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stwierdzono, że wizerunek kobiety widniejący na sfałszowanym dokumencie tożsamości – dowodzie osobistym nr (...) , odbiega od rzeczywistego wizerunku K. K. .

Teza orzeczenia: ukaranie

Urząd Miejski W. nadesłał natomiast dane dot. dowodu osobistego obwinionego wraz z jego wizerunkiem twarzy. Dowodowe zdjęcie kierowcy samochodu wykonane za pomocą urządzenia rejestrującego prędkość pojazdów zestawiono z wizerunkiem obwinionego nadesłanym przez Urząd Miejski W. celem ustalenia czy na obu tych zdjęciach widnieje ta sama osoba i czy jest nią obwiniony.

Wizerunek L. W. nieznanego autora, który ukazał się w latach 80. oraz był wielokrotnie powielany, wykorzystany w zmodyfikowanej formie w pracy powódki, został przez nią zaczerpnięty z tekturowego znaczka. (...)Zastosował koncepcję artystki polegającą na popkulturowym zestawieniu wybranego przez powódkę wizerunku L. W. , dokonał przetworzenia kolorystycznego pracy stosując cechy kolorystyczne i kompozycyjne identyczne jak przyjęte w dziele powódki. (...)Zestawienie multiplikacji stosowanej przez W. oraz wizerunku L. W. w jedną całość było wynikiem twórczej inwencji powódki oraz koncepcji wyrazistego, celnego przekazu. (...)Podobizna L. W. wykorzystana przez powódkę, przetworzona graficznie, od lat funkcjonuje powszechnie w Polsce jako znak przywódcy Solidarności na podobnych zasadach jak inne wizerunki znanych osób, np.

Również wymowa wszystkich spornych publikacji była dla powódki jednoznacznie przychylna, zaś zawarte w publikacjach wizerunki powódki wykonano w miejscach publicznych, w sytuacjach neutralnych / k. 359-372, 428-429 /. (...)Gdy chodzi wreszcie o naruszenie prawa do wizerunku, przepis art. 81 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, po. 83 z późn. zm.) nie wymaga zezwolenia na rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej, gdy wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych. (...)Powyższe w sposób jednoznaczny potwierdza, że poprzez liczne publikacje doszło do naruszenia w sposób bezprawny dóbr osobistych powódki, to jest prawa do prywatności i spokoju, poszanowania życia rodzinnego oraz prawa do wizerunku.