Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Dodatkowo w § 6 strony ustaliły, że są zobowiązane do utrzymania w tajemnicy treści niniejszej umowy oraz wynikających z niej zobowiązań nie przekazując żadnej innej firmie oraz osobom postronnym jakichkolwiek informacji pod groźbą kary finansowej w wysokości 150.000 zł. (...)Rzecz w tym, że aby T. B. (1) i D. P. (1) mogli zgodnie z zawartym z pozwaną porozumieniem wekslowym, wypełnić weksel z tego tytułu, musiałoby dojść do złamania „tajemnicy”, o której mowa w § 6 umowy. (...)To właśnie w toku tego postępowania prowadzonego w sprawie 2 Ds 324/11 ( k- 57v) T. B. zeznał, że weksel został uzupełniony przez D. P. z uwagi na złamanie przez męża pozwanej warunku zachowania tajemnicy zastrzeżonego w pkt 6 umowy z dnia 4 listopada 2011 roku. (...)W niniejszej sprawie powołane „złamanie tajemnicy” przez męża pozwanej nie było nawet powoływanej.

Należy bowiem mieć na względzie, iż prywatna wypowiedź pozwanego została rozpowszechniona wbrew jego woli w warunkach naruszenia tajemnicy komunikowania. Art. 49 Konstytucji RP zapewnia prawo i wolność komunikowania się oraz ochronę tajemnicy korespondencji, a więc dotyczy w istocie dwóch praw i wolności ściśle ze sobą powiązanych i objętych często w literaturze jednym terminem "prawo komunikowania się". (...)Mieści się w nim także tajemnica rozmowy. (...)Skoro pozwany działał w warunkach, chronionej konstytucyjnie tajemnicy komunikowania się, to należy uznać, iż jego działanie nie było bezprawne.

Wskazywał na brak obowiązku podania stronie powodowej spornych danych i w tym zakresie odwoływał się do ochrony prawa własności oraz prawo zachowania tajemnicy handlowej. (...)W przekonaniu Sądu Okręgowego, tym samym niezasadne było stanowisko pozwanego , że jego odmowa udzielenia informacji podyktowana jest ochroną prawa własności i tajemnicy handlowej. (...)Nie ma także racji skarżący upatrując naruszenia art. 23a powołanej ustawy w zbyt szerokim spectrum żądanych informacji i ich kolizji z zasadą ochrony danych osobowych, ochroną własności, czy też tajemnicy handlowej. (...)Sąd Apelacyjny w pełni podziela także stanowisko Sądu I instancji o braku podstaw dla skutecznego uchylenia się od obowiązku udzielenia informacji z art. 23a ust. 4 ustawy o ochronie prawnej odmian roślin z uwagi na ochronę prawa własności czy też tajemnicę handlową.

Robi tajemnicę z nazwiska koordynatora. (...)Robi tajemnicę z nazwiska koordynatora. (...)Robi tajemnicę z nazwiska koordynatora” należało uznać za prawdziwe. (...)Robi tajemnicę z nazwiska koordynatora.

Nie można poczynić w oparciu o nie miarodajnych ustaleń dotyczących powierzchni cel , w których przebywał ,a także przypadków naruszania tajemnicy korespondencji - skoro powód nie potrafił podać konkretnych przykładów takich sytuacji . (...)Powód nie wykazał aby pozwany dopuszczał się bezprawnego naruszania tajemnicy jego korespondencji , czy naruszenia prywatności bądź tajemnicy kontaktów z obrońcą w związku z usytuowaniem aparatów w telefonicznych w ogólnodostępnym miejscu na korytarzach pawilonów (...) i (...) . (...)W celu udowodnienia zarzutu naruszania tajemnicy korespondencji powód przedłożył jedno pismo z datą wpływu do Zakładu Karnego 26.06.2012r. (...)W przedmiocie naruszenia tajemnicy korespondencji, gubienia korespondencji powoda Sąd Okręgowy dokonał wnikliwej analizy całokształtu materiału dowodowego w sprawie w powiązaniu z regulacją prawną dotyczącą tej problematyki osadzonych.

W myśl powołanego przepisu osoba, która nabyła informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa nie może ich przekazywać, ujawniać lub wykorzystywać przez okres trzech lat od ustania stosunku pracy lub podobnego stosunku prawnego, „chyba że umowa stanowi inaczej albo ustał stan tajemnicy". (...)że ich obowiązek nienaruszania cudzych tajemnic przedsiębiorstwa wygasa po upływie trzech lat, chyba że umowa stanowi inaczej albo gdy wcześniej ustał stan tajemnicy. (...)Strony mogą więc zarówno skrócić, jak i wydłużyć okres, w którym pracownik lub inny podmiot świadczący pracę albo usługi będzie zobowiązany do zachowania tajemnicy lub wykorzystywania jej na własny rachunek (ust, 1). Z uwagi na funkcję społeczno-gospodarczą art. 11 ust. 2 znku należy przyjąć, że obejmuje on swoim zakresem wszystkie umowy, w ramach których jakiś podmiot świadczy pracę sensu largo na rzecz podmiotu uprawnionego do poufnej informacji, stanowiącej tajemnicę cudzego przedsiębiorstwa.

Zleceniobiorca zobowiązał się nadto do zachowania w tajemnicy wszelkich poufnych informacji, o których dowiedział się w związku z wykonywaniem powierzonych mu obowiązków, których ujawnienie mogłoby narazić zleceniodawcę na szkodę (ust. 5). (...)W jego ocenie, przepisy ustawy o radcach prawnych zobowiązują radcę prawnego do zachowania w tajemnicy wszystkiego, o czym dowiedział się w związku ze świadczeniem pomocy prawnej, a obowiązek ten nie jest ograniczony w czasie. (...)Tym samym zapisy aneksu nr (...) do umowy znacznie wykraczały poza zasadę tajemnicy radcowskiej, o której mowa w ustawie o radcach prawnych . (...)Jako czyn nieuczciwej konkurencji traktowane jest „wykorzystywanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa”, przez osobę, która świadczyła pracę na podstawie stosunku cywilnoprawnego, przez okres 3 lat od jego ustania, chyba że umowa stanowi inaczej (art. 11 ust. 1 i ust. 2 ustawy).

Kolejne przyczyny wskazane w rozwiązaniu umowy o pracę dotyczą braku dbałości o mienie pracodawcy oraz braku zachowania w tajemnicy informacji uzyskanych w związku ze świadczeniem pracy. (...)Jeśli zaś chodzi o brak zachowania w tajemnicy informacji uzyskanych w związku ze świadczeniem pracy, w ocenie Sądu pozwana nie zdołała udowodnić zaistnienia zachowania powoda, które miałoby na tym polegać. (...)Aby uznać, że powód nie dochował tajemnicy informacji pracodawca musiałby więc wykazać, że powód przekazał te informacje jeszcze komuś innemu, jakiemuś podmiotowi trzeciemu. (...)Wobec powyższego brak zachowania w tajemnicy informacji uzyskanych w związku ze świadczeniem pracy nie został wykazany, nie może więc stanowić przyczyny rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia.