Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Twierdził, że nie może odpowiedzieć na pytania ponieważ obowiązuje go tajemnica o czym został pouczony kiedyś przez funkcjonariuszy (...) , a przed opuszczeniem zakładu karnego w 2013r- przez funkcjonariuszy (...) . Twierdził, że część z odczytywanych wyjaśnień jest zgodna z prawdą, a część nie, ale z uwagi na rzekomą tajemnicę odmawiał wskazania, w jakiej części jego wyjaśnienia nie były prawdziwe. (...)D. B. (1) powoływał się przed sądem na konieczność zachowania w tajemnicy znanych sobie okoliczności dotyczących przestępstw, które są przedmiotem niniejszej sprawy. (...)Gdy sąd zweryfikował negatywnie twierdzenia oskarżonego co do rzekomego obowiązku dochowania tajemnicy państwowej, postanowiono wezwać jeszcze raz D. B. w tym celu by mu odczytać informację nadesłaną przez prokuraturę.

II K 44/10 wskazanej notatki wytworzonej w ramach sprawy operacyjnej (...) oraz o odmowie zwolnienia M. W. i S. C. od obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych (k. 18436). (...)Nie można zatem uznać, aby brak zgody Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na ujawnienie notatki z dnia 13 października 2008 r. i odmowa zwolnienia z tajemnicy funkcjonariuszy CBŚ skutkowała niedopuszczalnością wykorzystania zeznań S. C. , M. W. i J. K. . (...)Oznacza to, że do przesłuchania tych świadków zastosowanie powinien mieć przepis art. 180 § 1 k.p.k. , z którego wyraźnie wynika, że zwolnienie świadka od obowiązku zachowania tajemnicy następuje dopiero w sytuacji, gdy świadek odmówi składania zeznań z powołaniem się na ten obowiązek. Tymczasem żaden ze świadków – funkcjonariuszy CBŚ podczas przesłuchania przed Sądem pierwszej instancji nie powoływał się na obowiązek zachowania w tajemnicy informacji, jakie powzięli w toku wykonywania czynności w ramach operacji (...) .

(...)powódkę jej męża o naruszenie tajemnicy bankowej w przedmiocie budowy domu(...)(...)(...)gdy ta z uwagi na tajemnicę lekarską odmówiła składania zeznań. 4(...)(...)Stosownie do art. 23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)

(...)niniejszej decyzji (bez informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa lub innych informacji prawnie(...)(...)(...)obrót w wysokości (…) [tajemnica przedsiębiorstwa (...) ]. P. osiągnął w roku obrotowym 2015 obrót w wysokości (…) [tajemnica przedsiębiorstwa (...) ] .

Po cóż bowiem Policja lub prokurator mieliby takie informacje komukolwiek przekazywać? Pozostaje zatem osoba oskarżonego jako informatora, który zwierzał się świadkom z tajemnic sprawy, czy to oczekując wsparcia psychicznego, czy też pomocy prawnej. 3. (...)Tajemnicą M. W. pozostanie natomiast, dlaczego o obawie pokrzywdzonej zeznała dopiero na rozprawie, a całkowicie pominęła tę kwestię w śledztwie, w którym wspominała, że (...) obawiała się wspólna znajoma, niejaka pani S. . (...)Widać, że hołdował zasadzie, by nie zdradzać za dużo więziennych tajemnic („byłem podłamany i nie interesowało mnie nic, co się działo na celi” – k. 982).

(...)z uwagi na obowiązek zachowania tajemnicy bankowej), przykładowych umów (...) z(...)z uwagi na obowiązek zachowania tajemnicy bankowej), zaświadczenia o dokonywaniu spłat(...)z uwagi na obowiązek zachowania tajemnicy bankowej), raportu Urzędu Ochrony Konkurencji(...)

Podsumowując artykuł, autor podkreślił nieproporcjonalną do sprawowanej funkcji ochronę jego danych, m.in. zdaniem wyodrębnionym z tekstu o pogrubionej czcionce : „Adres nowej siedziby J. W. (1) jest najpilniej strzeżoną tajemnicą (...) wodociągów”. (...)Informację o niezadowoleniu komendanta ze zmiany funkcji (opisanej w artykule) uzyskał od osoby z Urzędu Miasta K. , której nazwiska nie może podać ze względu na tajemnicę zawodową. (...)O satyrycznym charakterze artykułu świadczy również zdanie go kończące „Adres nowej siedziby J. W. (1) jest najpilniej strzeżoną tajemnicą (...) wodociągów”.

Teza orzeczenia: bez tezy

Naturalnym w tej branży, jak i innej, było bowiem utrzymywanie takich informacji w tajemnicy, aby kupujący nie dotarł do tańszego dostawcy, a tym samym pośrednik nie stracił kontrahenta i źródła dochodu. (...)Trudno więc czynić M. N. (1) zarzut, że ochrona tajemnicy handlowej przez jego dostawców, nie wzbudziła w nim wątpliwości co do ich rzetelności. (...)D. W. zbieżnie z ustaleniami sądu przedstawił współpracę z oskarżonym (m.in. k.10 946v: prezes (...) nie znał dostawców D. W. , gdyż była to tajemnica handlowa).