Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kierując się kosztami kredytu, tj. wysokością oprocentowania i marżą banku powodowie zdecydowali się na kredyt we frankach szwajcarskich (dalej CHF) oferowany przez pozwany Bank. (...)Powodowie zobowiązali się do spłaty kredytu do 15 maja 2035r., zgodnie z doręczanymi im zawiadomieniami o wysokości raty spłaty kredytu (§ 18 ust. 2 (...) ). (...)Zgodnie z § 2 pkt.1 umowy udzielony powodom kredyt był denominowany do waluty CHF. Kwota kredytu oznaczona została w CHF z zastrzeżeniem, że kredyt zostanie wypłacony w PLN i(...)według kursu CHF. Tak ukształtowany kredyt nie różnił się funkcjonalnie od kredytu indeksowanego kursem waluty obcej. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu kupna CHF czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w PLN kwoty kredytu udzielonego we CHF, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany do CHF. Bez zastosowania przewidzianego w(...)

Pozwana przyznała, iż jest dłużnikiem rzeczowym strony powodowej wobec ustanowienia zabezpieczenia hipotecznego na nieruchomości stanowiącej jej własność w związku z zawarciem pomiędzy stroną powodową i A. Ł. (1) kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Pozwana zarzuciła również, iż postanowienie umowy kredytu w zakresie § 7 ust.1, określającego wysokość kredytu w odniesieniu do cen kupna waluty szwajcarskiej ustalanych jednostronnie przez powódkę, jest klauzulą abuzywną, nie wiążącą pozwanej jako konsumentki. (...)Zgodnie z § 1 ust. 8 kredyt został udzielony w walucie obcej frankach szwajcarskich. (...)Nie miała wątpliwości od momentu złożenia wniosku do podpisania umowy, że zaciągnięcie kredyt we frankach będzie właściwe skoro wszyscy brali wówczas kredyty we frankach.

Teza orzeczenia: Na obecnym etapie dominuje pogląd, że w przypadku rozliczenia kredytu wskutek nieważności umowy dopuszczalny jest zarzut zatrzymania. Sam jednak fakt, że zarzut zatrzymania jest dopuszczalny nie oznacza, że automatycznie musi on zostać uwzględniony. Podlega on kontroli sądu. R. legis wprowadzenia art. 496 kc było takie, aby zabezpieczyć (...)

Na jej mocy kredytodawca udzielił kredytobiorcom kredytu w wysokości 101.570,44 CHF, a kredytobiorcy zobowiązali się do wykorzystania i zwrotu kredytu wraz z odsetkami. (...)Po wyeliminowaniu abuzywności klauzul (tabel) przy spłacie i po wyeliminowaniu klauzuli określającej przeliczenia raty kredytu do CHF to ile wyliczono jako kwota kredytu nie ma w praktyce żadnego znaczenia. (...)Klauzula indeksacyjna kredytu do CHF stosowana przy jego spłacie jest to niedozwolona klauzula z art. 385 1 kc. (...)Sąd Najwyższy stwierdził również, że: „ Nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia powoływanie się przez pozwanego na korzystniejsze indeksowanie kredytu walutą niż złotymi w latach 2002 do 2012, wobec wyboru tego kredytu.

Pracownik Banku, J. Ł. , prywatnie kuzyn pozwanego poinformował ich, że kredyt można pobrać w pięciu walutach: złoty polski, jen japoński, dolar amerykański, euro i frank szwajcarski, przy czym jako najbardziej bezpieczną walutę polecił franka szwajcarskiego. (...)Z zeznań powoda i świadka J. G. jasno wynika, że pozwany świadomie wybrał formę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, albowiem raty takiego kredytu w dacie jego zawarcia były bardziej korzystne (mniejsze) od rat kredytu w złotych polskich. (...)Okoliczność stabilności kursu franka szwajcarskiego była wówczas powszechnie znana wśród potencjalnych kredytobiorców. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany do franka.

Powodowie zobowiązali się do spłaty kredytu wraz z odsetkami oraz innymi zobowiązaniami wynikającymi z umowy kredytu. (...)Na potrzeby akcji kredytowej pozwany pozyskuje franki szwajcarskie, kupując je za inne waluty,(...)przedmiotem były wątpliwości powodów co do sposobu przeliczania kwoty kredytu z PLN na CHF i rat z CHF na PLN, a następnie plany spłat rat i proponowane przez powodów zmiany warunków rozliczania umowy. (...)Za dopuszczalnością umów kredytu indeksowanych do walut obcych zawieranych przed wejściem(...)wprowadzonych tą ustawą, m.in. dodanego do ustawy – Prawo bankowe art.(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie. (...)Do przeliczenia dokonywanego przy uruchomieniu kredytu stosowany był kurs kupna CHF, a do przeliczania wysokości rat spłaty kredytu – kurs sprzedaży.

Nie była zaznajomiona w sposób szczegółowy z ryzykiem kursowym, uznawała, że wahania kursu franka szwajcarskiego mają charakter minimalny. (...)Nawet gdyby kurs franka szwajcarskiego nie uległ zmianie w trakcie wykonywania umowy, obowiązkiem kredytobiorcy była zapłata z tytułu kapitału kredytu kwoty wyższej niż uzyskana oraz odsetek od różnicy tych kwot. (...)Utrzymanie w mocy spornej umowy bez klauzul waloryzacyjnych, nie jest natomiast możliwe, ponieważ stanowiłoby niedozwoloną ingerencję w zgodne oświadczenia stron o wyborze umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)W sytuacji, gdy stosowanie samego mechanizmu indeksacji kredytu do franka szwajcarskiego, a nawet znanego w dacie jej zawarcia kursu kupna i sprzedaży tej waluty, po którym kredyt wyrażony w walucie polskiej został przeliczony na franka szwajcarskiego, nie stanowiło samo w sobie,(...)

Powodowie nie zaciągali wcześniej kredytu waloryzowanego kursem waluty franka szwajcarskiego. (...)Pracownik nie przedstawił przy tym powodem żadnych historycznych wykresów kształtowania się kursów franka szwajcarskiego. (...)Od 2009 roku następowało stopniowe osłabienie złotówki w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)W konsekwencji tak znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego w stosunku do jego wartości obowiązującej w dacie uruchomienia kredytu (2,1794 złotych) wzrosły o jedną trzecią koszty kredytu i wysokość rat.

Zwrócono uwagę, że ani umowa, ani związane z umową dokumenty nie wskazują w jaki sposób pozwany bank określał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powodów. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Przypomnieć zatem należy, że powodowie jako konsumenci zawarli w dniu 3 marca 2008 r. z pozwanym Bankiem umowę kredytu hipotecznego w kwocie wyrażonej we franku szwajcarskim. (...)(...)Bank dysponował odpowiednim zasobem waluty szwajcarskiej, z którego mogłyby być wypłacane klientom sumy pożyczek, czy kredytów, a co za tym idzie,(...)wypłacona powodom pochodziła z wymiany franków szwajcarskich na złote polskie, a to(...)