Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z § 2 wskazanej umowy, udzielony kredyt został indeksowany do waluty obcej (...) (frank szwajcarski).W dniu zawarcia przedmiotowej umowy, średni kurs franka szwajcarskiego – zgodnie z tabelą kursów średnich NBP nr (...) z dnia 17 czerwca 2008 r. - wynosił 2.0958 zł. (...)Stosownie do treści § 2 ust. 1 zd. 2 umowy o kredyt hipoteczny, kredyt był indeksowany do waluty obcej franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)(...)ustawy Prawo bankowe , umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu. (...)W przypadku kredytu indeksowanego do waluty obcej wnioskodawca wnioskuje o kwotę kredytu wyrażoną w złotych, z zaznaczeniem, że wniosek dotyczy kredytu indeksowanego do waluty obcej".

Kwota kredytu opiewała na 518.675,83 zł, walutą kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Kwota podwyższonego kredytu opiewać miała na 51.000 zł, a walutą wnioskowanego kredytu miał być CHF (frank szwajcarski). (...)(...)(...)Pozwany, odnosząc się do powyższych zarzutów, przedstawił dowód w postaci ekspertyzy pt. „ Koszty finansowania kredytów walutowych (w szczególności denominowanych w CHF) przez (...) Bank ”.

Powódka wnioskowała o przyznanie jej kredytu walutowego we frankach szwajcarskich o równowartości ok. 300.000 zł na okres 360 miesięcy. Powódka przed wyborem kredytu rozważała kredyt złotówkowy i kredyt we frankach szwajcarskich. Bank polecał powódce zaciągnięcie kredytu we frankach. (...)Zapewniano, że kredyt walutowy we frankach cechuje największa stabilność kursu waluty.

Pełnomocnik powodów wykazywał, iż pozwany nie posiadał waluty – franka szwajcarskiego (CHF). (...)Bezspornie, co wynika z przedstawionej umowy kredyt został udzielony powodom w walucie polskiej, a swoistym zabezpieczeniem była indeksacja do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie wybrali przy tym, jako walutę waloryzacji franka szwajcarskiego. (...)W świadomości M. B. (1) i M. B. (2) do czasu wzrostu kursu franka szwajcarskiego ponad akceptowany poziom nie byli oni dotknięci negatywnymi skutkami waloryzacji kredytu.

Nie ulega wątpliwości, że w czasie gdy powodowie zawierali umowę z pozwanym, kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego był niezwykle korzystny dla klientów, z uwagi na stosunek kursu obu walut. (...)O możliwości zakwestionowania postanowienia umowy powodowie dowiedzieli się dopiero, gdy kurs franka szwajcarskiego, jako waluty przestał być korzystny. (...)W świadomości T. C. i A. C. do czasu wzrostu kursu franka szwajcarskiego ponad akceptowany poziom nie byli oni dotknięci negatywnymi skutkami owej klauzuli, czy klauzul. (...)Co interesujące, fakt, iż w umowie występują klauzule niedozwolone dostrzegli dopiero, gdy kurs franka szwajcarskiego wzrósł ponad akceptowalny przez nich poziom.

Po zapoznaniu się z nią powód zdecydował dokonać wyboru oferty kredytu denominowanego w walucie obcej mając pełną świadomość ryzyka związanego z tym produktem, w szczególności, że niekorzystna zmiana kursu waluty spowoduje wzrost raty kredytu i zadłużenia. (...)Zgodnie z treścią umowy spłata kredytu miała następować we frankach szwajcarskich w ten sposób, że kredytobiorcy uiszczali na rzecz banku stosowną kwotę w złotówkach, przeliczaną wg. kursu sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującego w banku w dniu zapłaty. Posiadając harmonogram spłaty oraz wiedząc jaka kwota wyrażona w złotych została uiszczona na pokrycie konkretnej raty kredytu, wyrażonej we franku szwajcarskim, powód mógł porównać kwotę raty z ilością franków szwajcarskich jakie mógłby nabyć po kursie(...)(...)Nadto powód został w wyczerpujący sposób poinformowany o ryzyku kursowym oraz zmiany stopy procentowej i dokonał świadomego produktu w postaci kredytu hipotecznego, denominowanego we frankach szwajcarskich.

Teza orzeczenia: ustalenie obowiązku alimentacyjnego

W 2013 roku posiadał jeszcze milion złotych na koncie firmowym, który rozszedł się na zapłatę kontrahentów, spłatę kredytów, spłatę byłej żony, alimenty, własne utrzymanie (k. 237). Pozwany posiada dwa kredyty mieszkaniowe zaciągnięte w D. Banku denominowane we franku szwajcarskim. (...)Obecna wysokość kredytu do spłaty to około 2.500.000 zł (k. 236). (...)Pozwany uznał powództwo do kwoty po 1.000 zł miesięcznie.

Kwota udzielonego kredytu wyniosła 2.896.800 zł i była denominowana w frankach szwajcarskich. (...)Warunkiem udzielenia kredytu w kwocie 1.989.285,70 zł denominowanego w USD był udział własny powoda w kwocie 1.100.000,00 zł. (...)Według § 3 i 4 umowy kredytowej kwota wykorzystanego kredytu przez powoda wyniosła 1.539.785,70 zł(...)uzyskał w (...) Bank SA kredyt w kwocie 5.757.500 zł denominowany w frankach szwajcarskich. (...)Jeżeli biegły nie miał dokumentów potwierdzających wysokość kursu stosowanego przez bank przy kredycie denominowanym, przyjmowano średni kurs NBP z danego okresu.