Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Umowy kredytu zostały wypowiedziane zanim doszło do znaczącego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W dacie obowiązywania umów kredytu kurs franka szwajcarskiego był stabilny. (...)Problemy te wynikały z przyczyn osobistych i zawodowych, i nie miały związku ze zmianami kursu franka szwajcarskiego, ani z naturą kredytu denominowanego/waloryzowanego. (...)Powódka zawarła z pozwanym umowy w walucie obcej – franku szwajcarskim, od początku zatem zależnej od zmiany kursu franka.

Zasięgała porady pośrednika kredytowego, który polecił jej kredyt związany z walutą obcą i zapewniał, że najkorzystniejszą ofertą jest kredyt denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Jako wnioskowaną kwotę wskazała 180 000zł, zaś walutę kredytu oznaczyła jako frank szwajcarski. (...)Bank zawarł z powódką umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej ale z zastrzeżeniem, że kredyt wypłacony zostanie i ratalnej spłacie podlegać będzie w walucie polskiej, po przeliczeniu według kursu franka szwajcarskiego. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu oznaczonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany kursem franka.

Powód dokonywał comiesięcznych spłat kredytu według ustalonego harmonogramu w walucie polskiej która była przeliczana po określonym w umowie kredytowej kursie zmiennym na walutę franka szwajcarskiego. (...)Powód jest osobą fizyczną która nie posiada wykształcenia ekonomicznego czy prawniczego , a kredyt hipoteczny zawierany w walucie obcej indeksowany do franka szwajcarskiego jest skomplikowanym i ryzykownym instrumentem finansowym. (...)Powód dokonywał comiesięcznych spłat kredytu według ustalonego harmonogramu w walucie polskiej która była przeliczana po określonym w umowie kredytowej kursie zmiennym na walutę franka szwajcarskiego. (...)Kolejny aneks do umowy kredytu ( nr 2) powód zawarł w dniu 20 października 2011 r., na mocy którego umożliwiono powodowi spłatę kredytu bezpośrednio w walucie, do której kredyt był denominowany (waloryzowany).

Kredyt został udzielony w kwocie 36.224 CHF (franków szwajcarskich). (...)Tam doradca klienta przedstawił im warunki kredytów hipotecznych w złotówkach oraz denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu denominowanego do waluty obcej.

Do tego zostaje doliczona prowizja banku w wysokości 1.535,85 franków szwajcarskich, co daje łącznie stopę kredytu 255.260,26 franka szwajcarskiego. (...)Czyli pozostało do, do zwrotu 143.493,82 franka szwajcarskiego. (...)No, rzeczywiście bank udzielił kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Pozwana nie musiała brać kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, powódka... pozwana, przepraszam, mogła sobie wziąć kredyt w złotówkach, świadomie wzięła kredyt licząc na to, że na tym zyska.

Pokazywał klientom symulacje zarówno kredytów złotówkowych jak i we frankach szwajcarskich. (...)Konto kredytowe pozwanego prowadzone było we frankach szwajcarskich, również harmonogram spłat otrzymywał on we frankach szwajcarskich. (...)Jest to kredyt, którego wartość wyrażona została w umowie we frankach szwajcarskich. (...)Celem pozwanego było uzyskanie taniego kredytu, co spowodowało, że uzyskał kredyt najtańszy z możliwych w danym czasie, czyli kredyt denominowany we frankach szwajcarskich.

Zaznaczyli, że zawarli umowę tzw. „kredytu indeksowanego frankiem szwajcarskim”, która nie stanowi kredytu w walucie obcej, lecz kredyt w złotówkach, a waluta obca stanowi jedynie miernik wartości. (...)Pomimo że powodowie posiadali uprzednio kredyt indeksowany do CHF w (...) Banku S.A. oraz kredyt w PLN w Banku (...) S.A. i mimo że pozwana zaoferowała im również kredyt w PLN, byli zdecydowani na kredyt denominowany we frankach szwajcarskich. (...)Argumentacja powodów opierała się na błędnym założeniu, jakoby walutą umowy kredytu nie był frank szwajcarski, a sama umowa miała charakter kredytu udzielonego i wypłaconego w złotówkach, jedynie waloryzowanego do kursu franka szwajcarskiego. (...)Powodom znana była od początku kwota wysokości zobowiązania wyrażonego w walucie obcej (franku szwajcarskim).

Podał, że na wniosek powodów 30 kwietnia 2008 roku pozwany dokonał konwersji ich zobowiązania na kredyt dewizowy we frankach szwajcarskich (CHF). (...)Pozwany dąży do przekonania Sadu odwoławczego, że Sąd(...)w istocie strony łączy umowa kredytu dewizowego a spłaty miały być realizowane we frankach szwajcarskich lub faktycznie w złotych polskich,(...)bez względu na zarzuty co do abuzywności niektórych jej postanowień. (...)Z treści aneksu nie wynika ile franków szwajcarskich powodowie są winni bankowi. Mowa jest jedynie o tym, że ich dotychczasowe zadłużenie zostaje przekształcone z długu w złotych polskich na dług we frankach szwajcarskich po kursie sprzedaży franka szwajcarskiego wskazanym w tabelach banku.