Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: I. Pożyczka zaciągnięta na spłatę małżonka w ramach rozliczeń majątkowych z definicji nie może mieć bezpośredniego związku z prowadzoną przez stronę umowy pożyczki działalnością gospodarczą. Celem umowy nie jest prowadzenie takiej działalności, ale rozliczenia proweniencji rodzinnoprawnej. Przyczyna tych rozliczeń jest w tej ocenie (...)

Powódce przedstawiono ofertę kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, który generował wyższą zdolność kredytową. (...)Miarą jej długu są przecież złotówki, a nie franki szwajcarskie. Na tym w zasadzie polega ryzyko pożyczek czy kredytów indeksowanych do walut obcych. (...)(...)na złotówki, z chwili udzielenia kredytu, a drugi raz – przez(...)staje się mocniejsza w stosunku do złotego, maleje, a wzrasta gdy waluta słabnie w stosunku do złotego (tak w uzasadnieniu postanowienia(...)

Teza orzeczenia: 1. Kategoryczne żądanie banku zapłaty objęte powództwem oparte na ważności umowy kredytu - ze względu na zasadę dyspozycyjności formalnej - nie jest bowiem tożsame z żądaniem zapłaty na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu z tej przyczyny, że umowa jest nieważna, ani nie zawiera się w takim żądaniu (art.321 par. 1 k.p.c.) 2. Zakres (...)

Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji. (...)Z punktu widzenia abstrakcyjnej kontroli postanowienia abuzywnego nie ma znaczenia, to że konsument podjął samodzielną i świadomą decyzję o wzięciu kredytu w złotych indeksowanego do franka szwajcarskiego, czy też mógł wybrać umowę kredytu, w której kwota kredytu wyrażona byłaby w innej walucie. (...)W analizowanej sprawie dotyczy to § 2 ust. 1 umowy kredytu, który wyraża kwotę kredytu we frankach szwajcarskich.

Ustawa ta nie wpłynęła na dopuszczalność kredytów denominowanych, ale je uregulowała ograniczając dowolność kontraktową stron. (...)Problem zaczął się po wzroście kursu franka, na który nałożyły się problemy(...)k. 821-822) Pozwany wprowadził produkt kredytu indeksowanego do waluty (...) do swojej oferty w 2001 r. (...)(...)r. w tzw. białej księdze kredytów frankowych już jesienią 2005 r.(...)zaniepokojenie z powodu rosnącego udziału kredytów walutowych. (...)To nie konsument potrzebował zatem franków (konsument potrzebował złotówek na zakup nieruchomości w złotówkach).

Doradca finansowym udzielił im informacji, że kredyt związany jest z ryzykiem zmiany kursu, ale wahania są małe i od kilku lat jest trend, że złotówka umacniała się do franka. (...)Powodowie nie znali sposobu ustalenia przez Bank kursu franka na dzień podpisani umowy. (...)(...)jakiej wysokości będą spłacali raty kredytu z uwagi na to, że raty kredytu zostały uzależnione od obowiązującego w przyszłości kursu waluty – franka szwajcarskiego ustalanego każdorazowo przez kredytodawcę. (...)Przede wszystkim umożliwienie kredytobiorcy spłacania należności, od pewnego momentu wykonywania umowy, bezpośrednio we frankach szwajcarskich nie usuwa źródła abuzywności jakim jest nierównomierne rozłożenie ryzyka.

Sporna umowa miała charakter kredytu denominowanego do CHF. W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu. (...)Po drugie choć oba kredyty będą miały tak samo określone(...)różnych kwot w CHF. Skoro kredyt jest wypłacany w walucie krajowej, pojawia się pytanie, w jaki sposób zostaje obliczona umieszczona w umowie kredytu kwota we frankach szwajcarskich – sposób jej ustalenia nie został wskazany w umowie. (...)Wynikam z tego, że przypadku kredytu denominowanego jednoznaczne wyrażenie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich musi wiązać się z: 1) przedstawieniem odpowiednich informacji o ryzyku kursowym oraz 2) wskazaniem sposobu obliczenia kwoty we frankach, w szczególności z uwzględnieniem kursu(...)(...)Nie ma znaczenia, że nierównowaga w związku z ryzykiem kursowym ujawniła się dopiero wraz z gwałtownym wzrostem kursu franka szwajcarskiego (tzw. czarny czwartek styczeń 2015 r.).

W ocenie powoda zawarta w dniu 15.02.2008 r. umowa o udzielenie kredytu indeksowana do franka szwajcarskiego była od początku nieważna, gdyż zawierała klauzule indeksacyjne, które zostały ukształtowane w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając interesy powoda jako konsumenta. (...)Powód w dniu 20 02 2008 r. podpisał z (...) Bank (...) S.A jako konsument, umowę hipotecznego kredytu mieszkaniowego N. – H. nr (...) (...) (...) denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W przypadku kredytów denominowanych w walucie obcej, harmonogram spłat kredytu wyrażony był w walucie, w której kredyt jest denominowany. (...)W przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej.

Nie prowadzono polityki preferencji kredytów denominowanych w walucie obcej do kredytów złotówkowych, zaś udzielanie tych pierwszych kredytów nie wiązało się dla doradców z dodatkowym wynagrodzeniem. (...)Motywacją do zawarcia umowy kredytowej było to, że powodowie nie mogli uzyskać innego kredytu, zaś rata kredytowa w przypadku kredytu denominowanego była o nawet kilkaset złotych niższa. (...)Nie zwracali się oni do banku o spłatę kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)(...)że: a) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (...) nr(...)że: b) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (§ 3(...)uznania, że nie zachodzą podstawy do rozstrzygnięcia według żądania z lit.(...)że: c) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (...) nr(...)

Mimo, że pierwotna treść umowy kredytu posługuje się pojęciem „kredytu denominowanego (waloryzowanego)”, to w rzeczywistości umowa miała charakter kredytu indeksowanego do CHF, co wynika z jej konstrukcji. W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu. (...)Przy umowach kredytów bankowych, już w dacie ich zawarcia musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wielkości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Zarazem nie było podstaw do pouczania powoda o ewentualnych wzajemnych roszczeniach pozwanego Banku innych niż roszczenie o zwrot wypłaconego kredytu jako nienależnego świadczenia.