Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytowej.

Kredyt spłacany był w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

W jej placówce przedstawiono im jedynie propozycję kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego udzielnego przez (...) Bank SA . (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożyli u pośrednika wniosek kredytowy. (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Pośrednik zaoferował im jedynie kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego w Banku (...) SA . (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

(...)zapłatę 1. ustala, że umowa kredytu numer (...) z dnia 3(...)dnia 5 września 2020 roku do dnia zapłaty, 3. zasądza od(...)dnia 5 września 2020 roku do dnia zapłaty, 4. oddala powództwo(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. (...)W przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej, harmonogram spłat kredytu wyrażony jest w walucie, w której kredyt jest denominowany (§ 15 ust. 7 pkt 1 COU). (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (…) Podkreślamy jednak, że zaciągając(...)(...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)

Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy spłata kredytu udzielonego powodom miała następować od tej chwili we frankach szwajcarskich (CHF) w formie wpłaty na wskazany numer rachunku bankowego przeznaczony do spłaty kredytu. (...)To oznacza, że kredytobiorcy nie wiedzą ile jeszcze mają do spłacenia, bo choć rata kredytu podana we frankach nie zmienia się to ilość złotówek, które muszą przeznaczyć na kupno określonej ilości franków na każdą z rat jest(...)lata i zależna od kursu franka. (...)Jest to typowy kredyt złotowy denominowany do waluty franka szwajcarskiego. (...)W sferze faktów ma istotne znaczenie to, czy poszczególne postanowienia umowy były indywidualnie uzgadniane i jaki był zakres pouczenia powodów jako konsumentów o podejmowanym ryzyku zaciągnięcia zobowiązania denominowanego waluty franka szwajcarskiego.

Tam doradczyni klienta przedstawiła mu ofertę kredytu w złotych i kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, przy czym zarekomendowała ten drugi, z uwagi na niższą ratę. (...)Powód zdecydował się na zaproponowany mu kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i złożył wniosek kredytowy. (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Umowa przewidywała przeliczanie kwoty kredytu ze złotych na franki szwajcarskie oraz rat z franków szwajcarskich na złote po kursach ustalanych przez Bank. (...)Tam doradczyni klienta przedstawiła im ofertę dwóch kredytów: jednego w złotych i drugiego indeksowanego do franka szwajcarskiego. Odnośnie do tego drugiego rodzaju kredytu doradczyni wyjaśniła im, że jest on powiązany z frankiem szwajcarskim i dzięki temu jest niżej oprocentowany. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego z uwagi na niższą ratę i w związku z tym złożyli wniosek kredytowy.

(...)spełnionego w wykonaniu umowy o kredyt denominowany do waluty obcej ( franka szwajcarskiego), powołując się na jej nieważność, będącą konsekwencją zastosowania niedozwolonych postanowień umownych, dotyczących zasad przeliczania kwoty kredytu na walutę polską. (...)Na jej podstawie pozwany bank zobowiązał się postawić do dyspozycji kredytobiorców kwotę 14 620 CHF ( franków szwajcarskich ) z przeznaczeniem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w T. ( § 2 ). (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Obie te kwoty zostały bowiem określone jako równowartość określonej sumy franków szwajcarskich.