Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W związku z tym udali się do jednego z jego oddziałów, gdzie przedstawiono im dwie oferty: kredyt złotówkowy i kredyt denominowany do kursu franka szwajcarskiego. (...)Zgodnie z umową pozwana zobowiązała się postawić do dyspozycji powoda kwotę 211 210,89 franków szwajcarskich. (...)Przez stopę (...) rozumie się stopę procentową depozytów oferowanych na londyńskim rynku międzynarodowym dla franków szwajcarskich, publikowaną na stronie informacyjnej R. . (...)To z pewnością zaskoczyło powoda, który nie był przygotowany na wzrost raty o dodatkowe odsetki, których nie płacił w okresie „wakacji kredytowych” i wzrost kursu franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: zawarcie przez bank, w umowie kredytu bankowego, indeksowanego do waluty obcej, zawartej z konsumentem uprawnienia, do jednostronnego określenia wartości świadczenia przez bank uzasadnia żądanie unieważnienia umowy w całości

Kwota ta została indeksowana do franka szwajcarskiego w sposób określony w § 1 Umowy. Przy indeksacji przyjęto wartość kupna franka szwajcarskiego według dowolnie ustalonej przez bank(...)samowolnie decyzją banku) zobowiązując kredytobiorców do zwrotu określonej ilości rat kredytu przy przyjęciu wartości sprzedaży franka szwajcarskiego ustalanej samowolnie przez bank (kurs(...)(...)Bez znaczenia dla prawidłowości dokonanej przez Sąd Okręgowy oceny zgromadzonych w sprawie dowodów pozostaje też kwestia incydentalnej spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Wprowadzenie "klauzuli waloryzacyjnej" ma na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej.

Teza orzeczenia: Zarzut zatrzymania nie może być skuteczny w sporze dotyczącym nieważności umowy kredytu

Bank natomiast, który udzielił powodom kredytu następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego - tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony. (...)M. H. konsekwentnie wskazywał nadto, iż byli wraz z żoną zapewniani o stabilności franka szwajcarskiego i nie przedstawiono im historycznych danych dotyczących zmian kursu waluty. (...)Dalsza część zapisów umownych także dotyczy wyłącznie zastosowania określonego mechanizmu finansowego przeliczania na walutę polską tak, aby spłata następowała w walucie polskiej stanowiącej równowartość określonej liczby franków szwajcarskich. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego ustalania w PLN wysokości rat kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego poprzez wykorzystywanie wyznaczanych przez siebie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

W tej informacji wskazano, że kredyty złotowe oprocentowane są wg stopy referencyjnej 3,86% (WIBOR 3M), a kredyty indeksowane kursem franka szwajcarskiego 0,17% (LIBOR 3M dla (...) ). (...)Kurs franka szwajcarskiego był wówczas w granicach 2,99, a wcześniej nawet 3,20. (...)Powodowie początkowo nie wiedzieli, że mogą spłacać kredyt bezpośrednio we frankach. (...)Zawierając umowę powodowie nie wiedzieli, że kurs franka jest stymulowany przez bank szwajcarski i że kiedyś może być uwolniony.

W § 14 ust. 1 Regulaminu kredytu hipotecznego DOM wskazano, że oprocentowanie kredytu udzielonego w złotych indeksowanego do waluty obcej jest zmienne i(...)ostatniej zmianie indeksu (...) dla kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Formalnie wiążące strony postanowienia umowy określały, w jaki sposób wykorzystana w złotych kwota kredytu podlega przeliczeniu na kwotę we frankach szwajcarskich, a następnie w jaki sposób ustala się wysokość świadczeń kredytobiorcy. (...)Przede wszystkim, przedstawiciel pozwanego banku, co wynika z treści zeznań powoda, nie wyjaśnił powodom ryzyka związanego z kredytem we franku szwajcarskim, skupiając się jedynie na jego korzyściach. (...)(...)konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, SPP z 2018 roku, Nr 2).

Teza orzeczenia: 1. Zgodnie z art 13 u.p.n.r. ciężar udowadniania, że dana praktyka rynkowa nie stanowi nieuczciwej praktyki wprowadzającej w błąd spoczywa na przedsiębiorcy, któremu zarzuca się stosowanie nieuczciwej praktyki rynkowej, a nie na konsumencie twierdzącym, że przedsiębiorca dokonał wobec niego nieuczciwej praktyki rynkowej. 2. Art. 12 ust. 1 pkt (...)

Tymczasem umowa kredytu poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Przykładowo: bank przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka. (...)Natomiast umowa, którą powodowie mieli zawrzeć to umowa kredytu indeksowana do waluty franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: 1. Ze względu na ścisły związek między żądaniem ewentualnym zgłoszonym obok żądania głównego wydanie wyroku częściowego o którym stanowi art. 317 § 1 k.p.c., negatywnie, wyłącznie co do żądania głównego jest niedopuszczalne. 2. Wydanie wyroku częściowego nie jest dopuszczalne w odniesieniu do kwestii, co do której orzeczenie powinno być (...)

Tymczasem, sporna umowa kredytowa, jako walutę kredytu wskazuje franka szwajcarskiego. (...)Tymczasem, strony precyzyjnie oznaczyły wysokość świadczenia we franku szwajcarskim. (...)Bank przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka. (...)Kurs franka tylko na krótko przekroczył barierę 4.0 zł wskazaną w tym pouczeniu.

Doradca kredytowy ani pracownik banku nie informowali powoda o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego. (...)Zdaniem Sądu, przedmiotem umowy kredytowej łączącej strony była kwota wyrażona w walucie obcej (franki szwajcarskie), zaś sama umowa była umową kredytu w CHF denominowanego do waluty polskiej. (...)Powyższe doprowadziło do konieczności oceny postanowień umowy w zakresie, w jakim określały sposób ustalania przez pozwanego kursów sprzedaży i kupna waluty franka szwajcarskiego. (...)Skoro bowiem kwotę kredytu wyrażono we frankach, to co do zasady spełnienie świadczeń stron winno nastąpić właśnie w tej walucie.