Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Małżonkowie C. nie znali się na kredytach, działali w zaufaniu do doradcy oraz pracowników banku, którzy podkreślali stabilny kurs franka szwajcarskiego, zapewniali, że zapisy walutowe znajdujące się w umowie mają wyłącznie charakter techniczny, który umożliwia zawarcie umowy. (...)Bank nie pouczył powódki oraz jej męża o skutkach zawarcia kredytu denominowanego do waluty obcej oraz o zagrożeniach z tego wynikających. (...)Sąd Apelacyjny podziela zatem stanowisko, że umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 pr.bank. (...)W tej sytuacji powódka nie uniknęłaby przede wszystkim ryzyka znaczącego umocnienia się waluty, do której kredyt został denominowany.

Doradca poinformował, że powódka nie ma zdolności kredytowej na uzyskanie kredytu w złotych polskich, jednak (...) Bank ma ofertę, która umożliwi uzyskanie niezbędnej kwoty, jednakże we frankach szwajcarskich. (...)Osią sporu były postanowienia, które tyczyły indeksacji (waloryzacji) kwoty kredytu, wyrażonej w złotówkach do franka szwajcarskiego (CHF) i w jego ocenie umowa ta jest nieważna z uwagi na występujące w niej abuzywne postanowienia umowne, po eliminacji których kontynuowanie umowy jest niemożliwe. (...)(...)postanowieniach pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego przez dowolne, niczym nieograniczone wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Dla powódki wiążące było saldo kredytu wyrażone we frankach szwajcarskich, a w dalszej kolejności przy określaniu każdej kolejnej raty, przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki znów po kursach ustalanych przez bank na podstawie jego tabel.

(...)odnosi się wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF); umowa tego rodzaju jest ekonomicznym odzwierciedleniem kredytu w walucie obcej – przeliczenie(...)tym samym pozwala na udzielenie kredytu oprocentowanego stopami właściwymi dla tej(...)(...)Postanowienia te uznał abuzywne z uwagi na ich nieprecyzyjność, bowiem przeliczenie złotówek na franki szwajcarskie i odwrotnie miało następować przy przyjęciu kursów wynikających z tabel kursowych pozwanego, zatem to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb rozliczeń. (...)(...)kursu waluty indeksacyjnej w stosunku do złotego, w całym okresie kredytowania(...)spadku wartości polskiej złotówki względem franka szwajcarskiego (por. uzasadnienie wyroku TSUE z dnia z dnia 20 września 2018 r., C-51/17, pkt. 77). (...)Nie ma również mowy o podstawieniu pod nie ustalonych zwyczajów, bowiem jedyne, jakie wchodziłyby w grę to zwyczaje dotyczące kredytów denominowanych, a takie się nie wykształciły.

Kredyt został udzielony powodom w złotych i był indeksowany kursem franków szwajcarskich (dalej: „CHF”). (...)Pozwany bank nie proponował powodom zawarcia umowy kredytu złotówkowego, ani kredytu indeksowanego w innej walucie niż frank szwajcarski. (...)Zobowiązanie kredytobiorcy wobec banku może być wyrażone w sposób kwotowy albo też poprzez zastosowanie obiektywnie weryfikowalnego mechanizmu waloryzacji, w tym indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Wbrew stanowisku pozwanej, Sąd nie jest zatem władny do kreowania postanowień umownych, które mogłyby(...)umowie, jakimś innym kursem notowania franka szwajcarskiego do złotego, w tym średnim kursem ogłaszanym przez NBP, czy jakimkolwiek innym.

Dalej ustalił, że przedstawiciel Banku nie przedstawił powodom negatywnych stron, wad takiego kredytu, ani też nie przedstawił im symulacji przy założeniu znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Ocenił dalej, że kredyt udzielony powodom był kredytem złotowym (nie walutowym), indeksowanym do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)(...)(...)Eliminacja zakwestionowanych postanowień jego zdaniem sprawia, że odpada możliwość oznaczenia we frankach szwajcarskich kwoty kredytu, rat, wartości spłacanego przedterminowo zadłużenia oraz zadłużenia przeterminowanego.

Zaoferowano im jednocześnie kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego wskazując, że w stosunku do takiego kredytu, mają oni zdolność kredytową. (...)(...)rat kredytowych przy wzroście kursu franka szwajcarskiego. Strona pozwana zapewniała stronę przeciwną wyłącznie o korzyściach płynących z wyboru kredytu indeksowanego walutą frank szwajcarski, podkreślając stabilności franka szwajcarskiego w perspektywie wielu lat. „Podpisując”(...)(...)Strona powodowa w momencie zawarcia umowy nie mogła spłacać rat bezpośrednio w walucie frank szwajcarski.

W ocenie sądu meriti, klauzula denominacyjna zawarta w spornej umowie kredytu nie spełniała tych kryteriów, a(...)w tabeli pozwanego banku kursów franka szwajcarskiego. (...)(...)§1k .c. jest przepisem szczególnym do art. 58k .c.. W konsekwencji(...)(...)W dalszej kolejności wskazać należało, że analizowana umowa była umową kredytu denominowanego do CHF. W tego rodzaju umowie kwota kredytu jest wprawdzie wyrażona w walucie(...)obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu. (...)(...)ryzyku kursowym zarówno w odniesieniu do wysokości raty, jak i kapitału pozostałego do spłaty, możliwej do zakomunikowania w dacie zawarcia umowy, w przypadku znaczącej zmiany warunków rynkowych, w szczególności istotnego umocnienia się waluty, do której kredyt został denominowany.

(...)złotych po przeliczeniu według kursów franka obowiązujących w banku kredytującym. (...)(...)podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu poprzez przeliczenie na złote kwoty wyrażonej we frankach według kursu kupna franka, a określenie podlegających zapłacie w złotych rat kredytu według kursu sprzedaży franka. (...)Wyłączenie mechanizmu denominacji i pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu oznaczonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany kursem franka. (...)Kredyt udzielony został powodom i spłacie podlegał w złotych, a kurs franka stanowił w umowie miernik przeliczeń zobowiązań z franków na złote.