Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Do marca 2012 r. powodowie spłacali kredyt w PLN, a od kwietnia 2012 r. w (...) . (...)Wyjaśnił, że jej istota polegała na stworzeniu przez Bank możliwości wykorzystania przez powodów określonej kwoty pieniędzy w walucie polskiej z obowiązkiem zwrotu w określonym czasie jej równowartości wyrażonej przez odniesienie do miernika w postaci kursu waluty szwajcarskiej. (...)Wobec tego podnoszone przed Sądem I instancji, a powtórzone w apelacji argumenty dotyczące sposobu wykonywania umowy, stosowania kursów franka szwajcarskiego nieodbiegających od kursów rynkowych, czy(...)abuzywności postanowień umownych odnoszących się do kursów walut wynikających z „Tabel kursów”. (...)Tymczasem w przypadku uznaniu za nieważną pochylenie się właśnie nad zarzutem potrącenia wzajemnych wierzytelności stron, jest o tyle istotne, że świadczenia objęte wzajemnymi żądaniami spełniane były w różnych walutach (powodowie większą część spłacali w franku szwajcarskim).

Powodom nie zostały przedstawione historyczne dane dotyczące kursu franka szwajcarskiego z okresu poprzedzającego zawarcie umowy. (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Z pola widzenia nie można także tracić stanowiska (...) , wyrażonego w wyroku z dnia 10 czerwca 2021 r., w połączonych sprawach C-776/19 do C-782/19, które odnosiło się co prawda do kredytu denominowanego, jednakże niewątpliwie zachowuje aktualność w okolicznościach niniejszej sprawy. (...)jasno poinformowany, iż podpisując umowę kredytu denominowaną w obcej walucie, ponosi pewne ryzyko kursowe, które z ekonomicznego punktu widzenia może okazać się dla niego trudne do udźwignięcia w wypadku dewaluacji waluty, w której otrzymuje wynagrodzenie. (...)Ujawnione w sprawie dane nie pozwalają także na przyjęcie, że powodowie zostali pouczeni o niestabilności waluty polskiej, w stosunku do waluty franka szwajcarskiego. (...)(...)kredytodawcy ograniczało się ono najwyżej do wysokości wypłaconego powodom kapitału (w sytuacji hipotecznego obniżenia kursu waluty szwajcarskiej w stosunku do waluty polskiej do zera), zaś po stronie tych ostatnich nie doznawało w istocie żadnych ograniczeń.

W Regulaminie wskazano, że pozwany bank udziela kredytów i pożyczek złotowych waloryzowanych kursem między innymi franka szwajcarskiego, według tabeli kursowej pozwanego (§ 1 ust. 2 regulaminu), a także, że kredyt waloryzowany udzielany jest w złotych,(...)(...)Powodowie przed zawarciem przedmiotowej umowy posiadali dwa kredyty w walucie szwajcarskiej. (...)Powodowie byli zapewniani o stabilności waluty szwajcarskiej. (...)Była to umowa o kredyt złotówkowy i nie była to umowa waloryzowana, indeksowana czy też denominowana w CHF. W dniu 28.07.2008r. strony zawarły aneks do umowy na podstawie którego dokonano przewalutowania kwoty kredytu i w wyniku tego aneksu zmieniła się kwota kredytu na 490 000 zł.

(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

Nie został mu zaproponowany kredyt innego rodzaju, nie zostało przedstawione porównanie kredytów, a także nie został zapoznany z historycznymi kursami franka szwajcarskiego ani nie przedstawiono symulacji na wypadek wzrostu kursu waluty. (...)Przywołując treść art. 58 k.c. i art. 353 1 k.c. zaznaczył, że w sprawach związanych z kredytami walutowymi indeksowanymi (bądź denominowanymi) do franka szwajcarskiego wątpliwości wynikają z konstrukcji art.(...)(...)(...)waloryzacyjnych, które służyły ustaleniu kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wypłaty kredytu oraz ustalenia wysokości raty kapitałowo-odsetkowej(...)kapitałowej części oraz ustaleniem pozostałej do zapłacenia części kapitału kredytu. (...)Wbrew stanowisku skarżącego, sąd nie jest zatem władny do kreowania postanowień umownych, które mogłyby(...)umowie, jakimś innym kursem notowania franka szwajcarskiego do złotego, w tym średnim kursem ogłaszanym przez NBP, czy jakimkolwiek innym.

Ogólny wniosek wynikający z przytoczonych zapisów można sprowadzić do uznania, że „kwota kredytu” denominowanego do (...) to świadczenie wypłacone w walucie polskiej na rzecz kredytobiorcy. (...)Podana w umowie kredytu denominowanego do (...) kwota wyrażona w (...) spełniała dla umowy takie znaczenie, że jest podstawą jej przeliczenia na złote według kursu kupna ustalanego w tabeli kursowej banku z dniu wypłaty tego kredytu. (...)Pracownicy banku zapoznali powodów z ofertą kredytową w kierunku preferującym kredyt denominowany do (...) . (...)(...)z powołanego okresu w odniesieniu do kredytów denominowanych z założenia trudno jest zastosować do kredytów denominowanych, z tego oczywistego wręcz powodu, że w takich umowach świadczenie określane kwotą kredytu wyrażane jest w (...) , nie zaś w złotych.

Powodowie wnioskowali o kredyt określając jego kwotę jako indeksowaną do waluty wymienialnej, tj. franka szwajcarskiego ( (...) ), który został wypłacony zgodnie z umową w złotówkach, zaś wysokość zadłużenia w walucie kredytu (...) , obliczana była według(...)(...)W świetle postanowień umowy kredytu z dnia 3 czerwca 2008 r. nie budzi zatem wątpliwości, że strony zgodnie postanowiły , że kredyt adekwatnie do postulatu powodów zostanie udzielony i(...)obu przypadkach będzie on indeksowany do kursu waluty obcej, czyli franka szwajcarskiego. (...)Nie istniały wówczas jeszcze normatywne typy umowy o kredyt indeksowany bądź denominowany, które w późniejszym czasie stworzyły wyraźny – przewidziany prawem podtyp umowy kredytowej. (...)W tym stanie rzeczy należy przyjąć, że umowa stron jest ważna i skuteczna, natomiast bezskuteczne i niewiążące powodów są postanowienia zawarte w umowie dotyczące indeksacji do waluty szwajcarskiej.