Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Otrzymał tam ofertę kredytu „we franku szwajcarskim” z obowiązkiem spłaty rat w złotych polskich. (...)W czasie ubiegania się o kredyt P. U. był stanu wolnego,(...)z Bankiem (...) S.A. umowę kredyt hipoteczny indeksowany do franka szwajcarskiego – na zakup innego mieszkania, które skierował do sprzedaży w trakcie ubiegania się o kredyt, którego dotyczy niniejszy proces (nabywca(...)(...)Kredyt w kwocie 204.330 złotych został wypłacony w ustalonych transzach, w złotych polskich, miał być indeksowany do franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Biegła zdaniem Sądu przejrzyście i logicznie wytłumaczyła swoje wyliczenia dotyczące różnic związanych z eliminacją spornych klauzul, zarówno dla okresu spłat w złotych i jak i frankach szwajcarskich.

Jedynym rozwiązaniem było zaciągnięcie kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Powodowie mieli świadomość istnienia ryzyka związanego z wahaniem waluty, jednak nie przewidywali znacznych wahań wysokości kursu franka szwajcarskiego, a niewielkie wahania były dla nich akceptowalne. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Stanowi jedną z wielu spraw wniesionych do sądu w związku z klauzulami niedozwolonymi w umowach kredytu indeksowanych/denominowanych do franka szwajcarskiego i nie jest od nich bardziej skomplikowana pod względem faktycznym bądź prawnym.

Była to umowa kredytu indeksowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego. (...)Dopóki kurs franka szwajcarskiego oscylował na niskim poziomie powodowie nie kwestionowali zapisów umowy kredytu. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)W konsekwencji Sąd uznał, iż zawarta umowa, co do zasady, odpowiadała w swej treści dyspozycji art. 69 (...) , jako że określała kwotę (202 303,00 zł która następnie miała być przeliczona na odpowiednią ilość franków szwajcarskich) i walutę kredytu (PLN).

Przed zawarciem umowy w siedzibie poprzednika prawnego strony pozwanej pracownik banku przedstawiał kredyt we frankach szwajcarskich jako kredyt korzystny dla klientów. (...)Umowa kredytu łącząca strony została zawarta w takiej postaci, że kredyt został udzielony w walucie polskiej, zaś odwołanie się do waluty franka szwajcarskiego stanowiło jedynie tzw. klauzulę waloryzacyjną. (...)Powyższe skutkowało tym, że to na powodów (konsumentów) przerzucono konsekwencje wzrostu kursu waluty franka szwajcarskiego. (...)Oczywiste jest bowiem, że zawierając umowę kredytu w walucie innej niż złoty polski, powinni liczyć się z wahaniem kursu franka szwajcarskiego i same zapewnienia pracownika banku nie powinny być wystarczające, ponieważ ryzyko walutowe/ ryzyko zmiany kursu istnieje zawsze.

Zarzuciła, że została w ten sposób wprowadzona w błąd bowiem przed zawarciem tej umowy nie została w sposób rzetelny poinformowana o znaczeniu formy indeksacji, różnicach kursu franka szwajcarskiego. (...)W chwili zawarcia przedmiotowej umowy przepisy regulujące kwestię umów kredytowych, a mianowicie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe , nie przewidywały możliwości udzielania kredytów denominowanych i indeksowanych. (...)Zważyć należy, że analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wskazuje jednoznacznie, że pozwana nie była precyzyjnie i wyczerpująco informowana o ryzyku związanym ze zmianą kursu franka szwajcarskiego. Była zapewniana, że jest to produkt bezpieczny, a frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą i ryzyko nagłego „skoku” jest niewielkie.

Kredyt powoda nie był kredytem waloryzowanym, a stanowił odrębny rodzaj kredytu: kredyt walutowy indeksowany do franka szwajcarskiego. Kolejno podniosła, że powód zakwestionował kredyt dopiero w chwili znacznego umocnienia się kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotówki, na co Bank nie miał wpływu. (...)Dopóki kurs franka szwajcarskiego oscylował na niskim poziomie powód nie kwestionował zapisów umowy kredytu. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu.

Kwotę kredytu (denominowanego) wyrażono we frankach szwajcarskich (§1 ust. 1 umowy). (...)Powodowie nie otrzymali zatem (i zgodnie z zapisami umowy stron, otrzymać nie mieli) umówionej sumy w walucie franka szwajcarskiego - w świetle umowy nie tylko nie mogli uzyskać wypłaty kredytu we wskazanej w umowie walucie, ale też nie mogli go w tej walucie spłacać. (...)Ujawnione w sprawie dane nie pozwalają także na przyjęcie, że powodowie zostali pouczeni o niestabilności waluty polskiej, w stosunku do waluty franka szwajcarskiego. (...)(...)w złotówkach, po przeliczeniu kwoty kredytu wskazanej we frankach szwajcarskich przy zastosowaniu kursu kupna waluty obowiązującego w Banku w chwili wypłaty (§37 ust. 1 Regulaminu).

Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Zmiany kursów walut mogły mieć zatem wpływ jedynie na wysokość kredytu zaciągniętego w PLN, ponieważ zmiana kursu waluty franka szwajcarskiego nie mogła mieć wpływu na wysokość zobowiązania kredytobiorcy wyrażonego po indeksacji w (...) . (...)Powodowie byli zainteresowani uzyskaniem jak najkorzystniejszego kredytu, potrzebowali złotówek, nie zaś franków. (...)W konsekwencji Sąd uznał, iż zawarta umowa, co do zasady, odpowiadała w swej treści dyspozycji art. 69 (...) , jako że określała kwotę (455 000 zł która następnie miała być przeliczona na odpowiednią ilość franków szwajcarskich) i walutę kredytu (PLN).