Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredyt miał charakter kredytu waloryzowanego, indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zarzucili, że umowa kredytu zawiera niedozwolone postanowienia umowne dotyczące(...)§ 11 ust. 5 regulaminu kredytu) oraz z samodzielnym kształtowaniem wysokości(...)czynników kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego stosowanych dla celów obsługi umowy(...)(...)W ocenie powodów zasadne jest uznanie zawartej umowy za nieważną, ewentualnie uznanie, iż kredyt udzielony pozwanym jest kredytem złotówkowym bez klauzuli indeksacji frankiem szwajcarskim. (...)(...)ta przewidywała m.in., że: - kredyt denominowany oznacza kredyt udzielony w PLN i spłacany(...)§ 3.6.6 – w przypadku kredytów denominowanych do walut obcych do obliczenia zdolności kredytowej wnioskodawcy zgodnie(...)

(...)I. ustala, że umowa o kredyt hipoteczny nr (...) zawarta w(...)(osiem tysięcy czterysta trzydzieści pięć franków szwajcarskich, dwadzieścia centymów) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od obu wskazanych kwot od dnia 27.03.2021 r. do dnia zapłaty; III. oddala powództwo(...)(...)Przyznał, że strony łączy umowa o kredytu hipoteczny indeksowany do waluty obcej. (...)Pozwany zarzucił brak podstaw do kwestionowania ważności umowy kredytu. (...)W ocenie Sądu Okręgowego stan taki zaistniał wówczas, gdy pojawiły się w opinii publicznej, w prasie, itp. szerzej prezentowane poglądy co do możliwych wadliwości umów kredytów indeksowanych lub denominowanych do CHF, czy też po wejściu w życie ustawy antyspreadowej, a zatem około 2011 r.

Teza orzeczenia: bez tezy

Był to bowiem kredyt denominowany kursem franka szwajcarskiego, to jest ukrytą i korzystną dla banków formą uzyskiwania dodatkowego dochodu. (...)Pokazywał klientom symulacje zarówno kredytów złotówkowych jak i we frankach szwajcarskich. (...)Konto kredytowe pozwanego prowadzone było we frankach szwajcarskich, również harmonogram spłat otrzymywał on we frankach szwajcarskich. (...)Celem pozwanego było uzyskanie taniego kredytu, co spowodowało, że uzyskał kredyt najtańszy z możliwych w danym czasie, czyli kredyt denominowany we frankach szwajcarskich.

Jako walutę kredytu wskazali franki szwajcarskie. (...)Zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu waloryzowanego frankiem szwajcarskim, gdyż w momencie zaciągania kredytu był on finansowo korzystniejszy, a pracownik Banku zapewniał, że rata kredytu będzie niższa niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Bank wezwał ich do zapłaty w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania kwoty 342,35 franków szwajcarskich pod rygorem wypowiedzenia umowy. (...)W ten sposób zatem pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: za wyjątkiem jednoznacznie sformułowanych postanowień określających główne świadczenia stron, w tym rentę lub wynagrodzenie, pozostałe postanowienia umowy zawierane z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszającymi jego interesy ( (...)

Do dnia 29 grudnia 2016 r.(...)wpłat na kwotę 251.304,12 PLN. Do dnia 29 grudnia 2016 r.(...)o braku przeliczeń na walutę szwajcarską i przy przyjętym oprocentowaniu wyliczonym(...)przy braku przeliczeń na walutę szwajcarską i przy przyjętym oprocentowaniu wyliczonym(...)(...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. (...)W ocenie Sądu dopuszczalne jest odpowiednie zastosowanie powyższego orzeczenia, odnoszącego się do kredytu denominowanego, do kredytu indeksowanego, z jakim mamy do czynienia w sprawie niniejszej. (...)Przede wszystkim umożliwienie kredytobiorcy spłacania należności, od pewnego momentu wykonywania umowy, bezpośrednio we frankach szwajcarskich nie usuwa źródła abuzywności jakim jest nierównomierne rozłożenie ryzyka kursowego.

A. J. konsekwentnie wskazywała nadto, iż byli wraz z mężem zapewniani o stabilności franka szwajcarskiego i nie przedstawiono im historycznych danych dotyczących zmian kursu waluty. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. (...)Podnieść trzeba bowiem, że ani Umowa kredytu, ani regulamin, nie określały szczegółowego sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, przez co powodowie byli zdani na arbitralne decyzje Banku w tej kwestii. (...)Euro, dolar amerykański, frank szwajcarski, funt brytyjski i jen japoński i stosowanie innego wskaźnika do ww. walut jest zabronione.

Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku. (...)Nie istniała również w ocenie Sądu I instancji podstawa do uwzględnienia żądania w zakresie obejmującym wyrażoną w złotych równowartość kwot, które powodowie spełnili we frankach szwajcarskich. Przedmiotem nienależnego świadczenia była kwota wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)W wyroku z dnia 14 lipca 2017 r. (sygn. akt II CSK 803/16) Sąd ten wskazał, iż Ustalenie kursu spłaty kredytu udzielonego we frankach szwajcarskich może nastąpić na podstawie przepisów ustawy z 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (t. j.

Zgodnie z § 5 ust. 4 umowy, w przypadku wypłaty kredytu w walucie polskiej, stosowano kurs kupna dla dewiz według kursu kupna franka zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą w Banku. (...)W symulacji rat kredytu złotowego rata była radykalnie wyższa niż przy kredycie we frankach. (...)Wymogów tych nie spełniało samo pouczenie o możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego i w efekcie - wzrostu raty kredytu zawarte w zapisach umowy oraz w przedstawionej pozwanym informacji o ryzyku kursowym. (...)Po tym, jak okazało się, że dochody pozwanych są zbyt niskie, aby mogli oni otrzymać kredyt w PLN, pracownicy powodowego banku nakłonili ich do zawarcia umowy opiewającej na franki szwajcarskie.