Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W okresie od dnia 28 lutego 2007 r. do dnia 20 lutego 2015 r. pozwany pobrał z rachunku powodów tytułem należności z umowy kredytu nr (...) kwotę 142.719,57 zł, a od dnia 20 marca 2015 r. do dnia 5 grudnia 2016 r. kwotę 102.543,91 franków szwajcarskich. W okresie od dnia 28 listopada 2007 r. do dnia 27 kwietnia 2015 r. pozwany pobrał z rachunku powodów tytułem należności z umowy kredytu nr (...) kwotę 156.903,57 zł, a od 25 maja 2015 r. do 20 września 2016 r. kwotę 43.206,24 franków szwajcarskich. W okresie przed, a także po zawarciu przedmiotowych umów, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Na podstawie tych czynności powodowie świadczyli na rzecz pozwanego w październiku i listopadzie 2016 r. 60.880,18 franków szwajcarskich (na podstawie umowy z dnia 14 lutego 2007 r.), a we wrześniu 2016 r. 32.288,63 franków szwajcarskich (na podstawie umowy z dnia 24 września 2007 r.).

W dalszej części uzasadnienia Sąd I instancji wskazał, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia z umową kredytową indeksowaną do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Uprzedzając odniesienie się do zarzutów apelacji wskazać należy, że powodowie zawarli umowę o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego (CHF). (...)W kredycie denominowanym natomiast kwota wyrażona jest w walucie kredytu, na przykład we frankach szwajcarskich. (...)Sąd Apelacyjny uznał też, że samo ustalenie wysokości świadczenia powódki w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego mieściło się w granicach swobody umów wyrażonych w art. 353 1 k.c.

Tym samym Sąd pierwszej instancji uznał, że samo wyrażenie waluty kredytu i świadczeń stron w frankach szwajcarskich, przy zastrzeżeniu wypłaty w złotych, nie było sprzeczne z art. 69 Prawa bankowego . (...)Powodowie nie wykazali, by strona pozwana miała jakikolwiek wpływ na aktualny kurs franka szwajcarskiego. (...)Dla wielu kredytobiorców właśnie ta cecha kredytu indeksowanego czy denominowanego do franka szwajcarskiego stanowiła największe zaskoczenie. (...)Z ustaleń Sądu wynika, że pozwany nie przedstawił powodom żadnej informacji o kształtowaniu się kursów franka szwajcarskiego w przeszłości, o zakresie wahań kursowych.

(...)klauzul dotyczących sposobu przeliczania walut, do której denominowana jest kwota kredytu, w oparciu o tabele kursowe Banku, powoduje, że umowa rażąco narusza interes konsumenta bez konieczności badania różnicy w koszcie kredytu denominowanego, a kredytu złotowego. (...)Okoliczności sposobu wykonania umowy kredytu denominowanego nie sanują abuzywności postanowień umowy. (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące denominacji kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c. (...)Podkreślić należy, wbrew poglądowi powodów, umowę o kredyt bankowy należy zaliczyć do umów wzajemnych w rozumieniu art. 487 § 2 k.c.

Rezultat przeliczeń odnosi również swój skutek względem odsetek od kapitału kredytu, gdyż te naliczane są od kwoty kapitału wyrażonej we frankach szwajcarskich. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)(...)(...)Umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe.

Bank, zgodnie z treścią umowy, udzielił powodom kredytu denominowanego (waloryzowanego) we franku szwajcarskim, w wysokości 573.957,24 (...) ,(...)zł (z przeznaczeniem na spłatę kredytu w (...) SA ) oraz(...)wydatków), na okres od 5.11.2008r. do 5.10.2044r. (§ 1 ust. 1, 2 i 4 umowy (...) ). (...)W ust. 7 uzgodniono, iż wypłata środków z kredytu denominowanego będzie dochodzić do skutku na zasadach określonych w §12 (...) . (...)Umowę o kredyt denominowany do (...) należy przy tym odróżnić od umowy o kredyt indeksowany kursem (...) . (...)Umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest , co błędnie uznał Sąd Okręgowy, sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 tej ustawy.

Wysokość poszczególnych rat kredytu ustalana była w walucie obcej (CHF), a następnie przeliczana na PLN po kursie sprzedaży franka szwajcarskiego ustalonego w bankowej tabeli kursów. (...)Wobec powyższego postanowili wywiedź powództwo do Sądu o ustalenie nieważności zawartej przez nich umowy kredytu. (...)Dodatkowo naliczanie wynagrodzenia przez banki za kapitał udzielony mocą umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego do waluty obcej, określane niekiedy mianem bezpodstawnego wzbogacenia konsumenta, mogłoby zniechęcić konsumentów do dochodzenia swoich praw przed sądem. (...)Pozwani zgodnie zeznawali co do momentu powzięcia świadomości, co do wad zawartej z powódką umowy kredytu oraz toku procesu sądowego o ustalenie.

Walutą indeksacji kredytu był frank szwajcarski. (...)Bank nie poinformował powodów, że istnieje możliwość skoku wartości franka szwajcarskiego o kilkadziesiąt lub kilkaset procent. (...)Z uwagi na atrakcyjność zaoferowanego produktu opartego na indeksacji do waluty franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat.