Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podczas wizyty we wskazanym banku jego pracownica powiedziała powodom, że z uwagi na wysokość raty najlepszy będzie dla nich kredyt we frankach szwajcarskich (CHF), który jest walutą stabilną. (...)Innymi słowy, odwołanie się w umowie do franka szwajcarskiego stanowiło w istocie klauzulę waloryzacyjną. (...)W świetle powyższego sąd pierwszej instancji zważył, że wpisany w konstrukcję umowy mechanizm indeksacji, służący do przeliczania franków szwajcarskich na złote i odwrotnie, był niejasny i nie poddawał się weryfikacji. (...)Wykonywanie umowy bez zachowania mechanizmu waloryzacji kursem franka szwajcarskiego wiązałoby się z zasadniczą zmianą jej charakteru prawnego, stanowiącego gospodarczą i prawną przyczynę jej zawarcia przez obie strony.

Podkreślono, że pozwany Bank zaproponował powodom kredyt indeksowany do (...) , tłumacząc, że kredyt zostanie wypłacony w PLN. Ponadto Bank poinformował powodów o tym, że kredyty frankowe są bardzo popularne i nie rodzą większych zagrożeń, a kurs franka nie powinien podlegać większym wahaniom. (...)Zabezpieczeniem kredytu była hipoteka kaucyjna do kwoty 270 000,00 zł ustanowiona na nieruchomości należącej do powodów. (...)Doradca zaproponował powodom kredyt w (...) , tłumacząc, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, kredyt jest bezpieczny a raty kredytów są niskie. (...)Bank natomiast, który udzielił powodom kredytu następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego – tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony.

Po zgłoszeniu się przez powodów do jednostki pozwanego banku zaproponowano tam powodom udzielenie kredytu waloryzowanego kursem waluty szwajcarskiej – wyjaśniając powodom, że jest to kredyt atrakcyjny, bo „frank to stabilna waluta”. (...)Kredyt wypłacono powodom w walucie polskiej(...)W. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski. (...)Przepisy tej ustawy wprowadziły do ustawy Prawo bankowe m.in. przepis art. 69 ust. 2 pkt 4a , który określa, że umowa kredytu powinna określać w szczególności - w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)

(...)wprowadzające waloryzację świadczeń z umowy kredytu do franka szwajcarskiego było indywidualnie uzgodnione z konsumentami . (...)Kredyt nadal pozostaje kredytem waloryzowanym kursem waluty obcej, a walutą tą jest frank szwajcarski (§ 2 ust. 2 in principio umowy). (...)Nie ulega wątpliwości, że walutą waloryzacji był frank szwajcarski. W sposób oczywisty istnieje możliwość ustalenia kursu franka na dzień uruchomienia kredytu, nawet jeżeli wynikiem będzie zakres kursów – od kursów kupna, do kursów sprzedaży.

Kierunek i zakres zaskarżenia ☒ na korzyść ☒ na niekorzyść ☒ w całości ☒ w części ☒ co do winy ☒ co do kary ☐ co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia 1.3.2. (...)Apelujący utrzymuje, że R. M. w przypadku kredytu udzielonego S. S. i H. Ś. był jak zawsze szeregowym pośredni­kiem kredytowym, który przez lata działalności pośredniczył w setkach udzie­lonych kredytów i nigdy nie było zastrzeżeń do jego pracy. (...)O ile samo przekazanie przez pośrednika kredytowego formularzy bankowych nie stanowi przestępstwa, to już informowanie, jakie dane należy wpisać, by bank udzielił kredytu w wysokości 264.000,00 zł świadczy o świa­domości oskarżonego, że pozostali sprawcy zmierzają do wyłudzenia kredytu. (...)Kwota ta jest niższa od równowartości w złotówkach kwoty kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, gdyż jak wynika z ustaleń sądu a quo bezpośrednio po jego udzieleniu spłaco­no kwotę 4.934,14 zł (por. k. 1505v).

Spłat dokonywali zarówno w złotówkach jak i we frankach szwajcarskich, wpłaty złotowe stanowią kwotę 230.740,06 zł. (...)(...)sprzeczne z naturą stosunku prawnego kredytu denominowanego do waluty obcej są jedynie te(...)(...)Brak jest dowodów świadczących o tym, że kredytobiorcy zostali jasno poinformowani, że podpisując umowę kredytu denominowaną w obcej walucie, ponoszą pewne ryzyko kursowe, które z ekonomicznego punktu widzenia może okazać się dla nich trudne do udźwignięcia. (...)Fakt, że kredytobiorca mógł zdecydować czy zaciągnąć kredyt w walucie polskiej, czy też kredyt denominowany w CHF przeliczany następnie do waluty polskiej, nie oznacza, iż umowa, którą zawarli powodowie, była indywidualnie negocjowana.

Zapewniano ich jedynie o stabilności waluty i korzyściach wynikających z zawarcia umowy indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwoty kredytu wypłaconego w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej. (...)III ppkt. 3 apelacji, że zgodnym zamiarem stron miało by być zawarcie umowy kredytu we frankach szwajcarskich.

(...)czynili „od roku 2013 spłacamy kredyt za pomocą franków szwajcarskich, kupując je w kantorze internetowym,(...)v Kredytobiorcy mieli możliwość przewalutowanie kredytu „klienci mogą wnioskować do banku o przewalutowanie...” co wynika(...)(...)(...)wysokości równowartości raty oraz salda kredytu w złotówkach, będą miały wahania kursu franka szwajcarskiego - „wszystkim klientom przedstawialiśmy historyczne wykresy wahania kursów” 15 oraz „przedstawialiśmy klientom symulacje kredytu. Sama treść Umowy Kredytu nie zawierała żadnych postanowień, które(...)Kredytobiorcy otrzymali dokładnie tę kwotę kredytu w złotych określoną w § 1 ust. 1 Umowy Kredytu 349.347,05 PLN (w brzmieniu po(...)na wysokość wypłacanej Kredytobiorcom kwoty kredytu w złotówkach. (...)Przedmiotowa sprawa dotyczyła umowy o kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego CHF. Konstrukcja kredytu była taka, że kredyt został udzielony w PLN i(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców.