Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik banku, będącego poprzednikiem prawnym pozwanego, zaproponował im zawarcie umowy we frankach wskazując, że kurs franka jest stabilny, ale mogą być jego lekkie wahania. (...)Harmonogram spłat rat kredytu opiewał na kwoty wyrażone w frankach. (...)Za niewątpliwe uznał, że pozwany bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka. (...)(...)co prawda w umowie określono kredyt udzielony powodom jako denominowany, jednakże wskazanie go w walucie(...)

Wówczas powód natknął się na reklamę (...) Banku SA dotyczącą kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim. (...)Zasady finansowania przez Bank kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego i związane z tym kwestie oraz zasady ustalania przez Bank kursów walut nie miały znaczenia. (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

W banku przekazano im, że posiadają zdolność kredytową zarówno na zaciągnięcie kredytu złotowego, jak i związanego z frankiem szwajcarskim. (...)Nadto pracownik poprzednika prawnego pozwanego przestawił im franka szwajcarskiego jako stabilną walutę. (...)Powód wiedział jednak, że zmiana kursu franka szwajcarskiego wpłynie na wysokość rat kredytu. (...)Nie jest zatem możliwym przyjęcie, iż powodowie spłacali i spłacą nominalną wartość kredytu, albowiem wartość ta ulegała permanentnej zmianie stosownie do różnic w kursie franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umów bez zmiany ich istoty, jako umowy kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka wzrostu kursu franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Oprocentowanie kredytu było zmienne i składało się ze stawki referencyjnej LIBOR 6M dla franka szwajcarskiego (CHF) oraz ze stałej marży banku. (...)CHF. Kredyty i pożyczki we frankach szwajcarskich, a także waloryzowane kursem CHF i indeksowane do tej waluty, wiązały się w 2005r. i w późniejszych latach ze znacznie niższym oprocentowaniem od kredytów i pożyczek w polskiej walucie, w wyniku czego ich raty były wówczas znacznie niższe. (...)Bank ocenił jednak, że powodowie nie mają zdolności kredytowej na wnioskowaną kwotę w polskiej walucie i zaproponował kredyt powiązany z walutą franka szwajcarskiego. (...)Kredyt zaciągnięty przez powodów był – jak wynika z treści umowy – kredytem w walucie polskiej indeksowanym do waluty CHF. Kredyt taki należy do kategorii tzw. kredytów walutowych.

Podczas rozmów powodowie zostali poinformowani o zmianach kursu franka szwajcarskiego, ale jednocześnie zapewniano ich, że wahania kursowe są niewielkie. (...)Mechanizm indeksacyjny kształtuje elementy przedmiotowo istotne umowy, dotyczące ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców we frankach szwajcarskich i zwrotu sumy kredytowej w walucie polskiej, poprzez ustalenie kursu wymiany CHF i w związku z tym tzw. spreadu walutowego. (...)(...)kursu wymiany waluty CHF, służącego do obliczenia wysokości rat spłaty kredytu i co za tym idzie salda kredytu, zawierając wyłącznie odwołanie do średniego kursu franka szwajcarskiego ogłoszonego w tabeli kursów średnich(...)(...)Zdaniem Sądu, nie jest możliwym utrzymanie w mocy przedmiotowej umowy kredytu po eliminacji jedynie przedmiotowych postanowień(...)sprzedaży banku, z pozostawieniem odwołania do średniego kursu złotego do franka szwajcarskiego ogłaszanego w tabelach kursów średnich(...)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 21 maja 2009 roku powodowie R. G. i B. G. , działając poprzez pełnomocnika oraz poprzednik prawny pozwanego (...) Bank S.A. w G. zawarli umowę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego nr (...) (dalej zwana też umową). (...)Podczas spotkań zostali poinformowani o zmianach kursu franka szwajcarskiego, ale jednocześnie powodów zapewniono, że jest to waluta stabilna i rata kredytu nie będzie wyższa niż w polskim złotym. (...)Jednocześnie nie przedstawiono im wówczas historycznych kursów franka szwajcarskiego, ani możliwych symulacji jego kursu w przyszłości oraz symulacji wysokości rat kredytu – przy założeniu zmian kursowych. (...)(...)kursu wymiany waluty CHF, służącego do obliczenia wysokości rat spłaty kredytu i co za tym idzie salda kredyt, zawierając wyłącznie odwołanie do średniego kursu franka szwajcarskiego ogłoszonego w tabeli kursów średnich NBP pomniejszonych o marżę kupna lub powiększonych o marżę sprzedaży banku.

(...)S.A. w G. zawarli umowę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego nr (...) , sporządzoną w dniu 10 września 2007 roku (dalej zwana też umową). (...)Podczas spotkań powodowie zostali poinformowani o zmianach kursu franka szwajcarskiego, ale jednocześnie powodów zapewniono, że CHF jest walutą stabilną i rata kredytu we frankach nie będzie wyższa niż w polskim złotym, powodowie ufali powyższym tłumaczeniom doradcy kredytowego. Powodom nie przedstawiono historycznych kursów franka szwajcarskiego ani możliwych symulacji jego kursu w przyszłości oraz symulacji wysokości rat kredytu. (...)(...)kursu wymiany waluty CHF, służącego do obliczenia wysokości rat spłaty kredytu i co za tym idzie salda kredyt, zawierając wyłącznie odwołanie do średniego kursu franka szwajcarskiego ogłoszonego w tabeli kursów średnich NBP pomniejszonych o marżę kupna lub powiększonych o marżę sprzedaży banku.