Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)postępowania pozwanego banku przy udzielaniu kredytów waloryzowanych we franku szwajcarskim, ale to, czy zapisy umowne dotyczące zmian oprocentowania kredytu były z powodem w jakikolwiek sposób indywidualnie uzgodnione. (...)Pozwany wiedział przy tym z wniosku kredytowego, że powodowie nie uzyskują dochodów we frankach szwajcarskich; nie miał żadnych podstaw do przypuszczania, że dochody w takiej walucie są uzyskiwane. (...)W praktyce oznaczałoby to konieczność wykazania, że w toku rozmów poprzedzających zawarcie umowy kredytowej przedstawiono powodom stosowne symulacje, obrazujące poziom kredytu do spłaty w sytuacji znaczącej deprecjacji złotego względem franka szwajcarskiego. (...)Innymi słowy, nie chodzi o to, czy powodowie złożyli wniosek o zawarcie kredytu odwołującego się do wartości franka szwajcarskiego, z uwagi na ówcześnie atrakcyjną(...)mogą wiązać się z powiązaniem kredytu z ryzykiem walutowym.

Sąd Okręgowy zważył, iż zgodnie z postanowieniami spornej umowy kredytu powodowie zobowiązani byli do spłaty kwoty kredytu w złotych, a wysokość zobowiązania(...)walucie indeksacyjnej (to jest we franku szwajcarskim) po jej przeliczeniu według kursu(...)(...)Zobowiązanie kredytobiorcy wobec banku może być wyrażone w sposób kwotowy albo też poprzez zastosowanie obiektywnie weryfikowalnego mechanizmu waloryzacji, w tym indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)waloryzacyjnych, które służyły ustaleniu kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wypłaty kredytu oraz ustalenia wysokości raty kapitałowo-odsetkowej(...)kapitałowej części oraz ustaleniem pozostałej do zapłacenia części kapitału kredytu. (...)Wbrew stanowisku pozwanego, sąd nie jest zatem władny do kreowania postanowień umownych, które mogłyby(...)umowie, jakimś innym kursem notowania franka szwajcarskiego do złotego, w tym średnim kursem ogłaszanym przez NBP, czy jakimkolwiek innym.

Waluta indeksacji – frank szwajcarski (§ 1 pkt 3.5). (...)W konsekwencji Sąd uznał, iż zawarta umowa, co do zasady, odpowiadała w swej treści dyspozycji art. 69 (...) , jako że określała kwotę (51 500 zł która następnie miała być przeliczona na odpowiednią ilość franków szwajcarskich) i walutę kredytu (PLN). (...)Zgodnie bowiem z Umową, zobowiązanie powoda miało być wyrażone w walucie frank szwajcarski po dokonaniu przeliczenia, w chwili wypłaty kredytu. (...)Dotyczyło to określenia wysokości zobowiązania Kredytobiorcy w walucie frank szwajcarski, do jakiej spłaty jest zgodnie z postanowieniami umowy zobowiązany, jak i wysokości spłaty dokonywanej przez Kredytobiorcę w walucie PLN tytułem spłaty rat wyrażonych w harmonogramie spłat w (...) .

Ani w umowie, ani w regulaminie nie ma wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego, który miał mieć zastosowanie przy realizacji umowy ( umowa kredytu k. 33-37, regulamin k. 38-47 ). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018).

Stawka referencyjna – wartość stawki referencyjnej, w zależności od wybranej waluty LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF) dla międzybankowych depozytów trzymiesięcznych (LIBOR 3M) – dotyczy pożyczek udzielanych w CHF (§ 1 pkt 5). (...)Pożyczka została uruchomiona kwotą łącznie 190.828,23 zł, a ponadto bank skredytował prowizję za udzielenie kredytu w kwocie 2.186,93 CHF. W okresie od dnia 25.09.2007 r. do dnia 1.09.2017 r. bank pobrał łącznie kwoty 350.996,02 zł tytułem rat pożyczki i odsetek karnych. (...)Sama kwota pożyczki (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – konsument(...)z uwagi na konstrukcję pożyczki denominowanej i nie wynikało z woli(...)(...)(...)sposób dokonywania przeliczeń kursowych koniecznych do realizacji takiej umowy określają samą istotę umowy pożyczki denominowanej do waluty obcej.

Kredyt był indeksowany do CHF (§ 2 ust. 1). (...)W dniu 4.04.2013 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 604-605. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

(...)dniu 18 lipca 2008 roku do (...) Bank S.A. wpłynął podpisany przez powodów wniosek kredytowy o nr (...) o udzielenie kredytu w łącznej wysokości 433.000 zł.(...)numerem KH / (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych, waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)należy przeprowadzić łącznie w odniesieniu do postanowienia umownego z §2 ust.(...)w walucie polskiej na walutę szwajcarską). (...)(...)w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, przy czym nie ma w(...)generalny charakter i odnoszą się do całej działalności banku. (...)Przepisy tej ustawy wprowadziły do ustawy Prawo bankowe m.in. przepis art. 69 ust. 2 pkt 4a , który określa, że umowa kredytu powinna określać w szczególności - w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)

Powodów zapewniano o bezpieczeństwie oferowanego produktu pożyczkowego ze względu na stabilność kursową waluty CHF. Powodów nie pouczono o ryzyku wiążącym się z zaciągnięciem pożyczki denominowanej do franka szwajcarskiego. (...)Sąd Okręgowy zważył co następuje: W ocenie Sądu będąca przedmiotem rozpoznania umowa była typową umową pożyczki denominowanej do CHF, jakie były powszechnie zawierane przez pozwany bank. (...)Sama kwota pożyczki (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z uwagi na konstrukcję pożyczki denominowanej i nie wynikało z woli(...)(...)Stanowisko to znajduje oparcie w aktualnym orzecznictwie Sądu Najwyższego, który wskazał, że „umowa jest umową kredytu denominowanego, w której określono kwotę kredytu w walucie obcej i przewidziano jednocześnie, że wypłata powinna nastąpić w złotych.