Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)o solidarną zapłatę kwoty 58.119,83 franków szwajcarskich wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 51.867,93 franków szwajcarskich za okres od dnia 7 kwietnia 2018 roku. (...)W pismach tych wskazano, że pozwani zalegają m.in. ze spłatą części kapitału kredytu w kwocie 892,33 franków szwajcarskich. (...)J. Ostałowski, Zaniechanie informacyjne banku jako podstawa roszczeń konsumenta dotyczących umowy kredytu denominowanego we franku szwajcarskim , Przegląd Prawa Handlowego nr 4/2018, s. 28). Innymi słowy, umowa kredytu skonstruowana w sposób taki, jak(...)banku polegające na wypłacie kwoty kredytu (por.

Kurs złotego do franka szwajcarskiego nie jest „ustalany przez pozwany bank" w Tabeli Kursów. Faktycznie, co powodowie pomijają, wysokość zobowiązania zależała od różnic w kursie złotego do franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Pozwany zaprzeczył wszelkim twierdzeniom strony powodowej odnośnie nieważności umowy kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej, tj. we frankach szwajcarskich, z dnia 10 lipca 2008 r. (...)Z przedstawionych im przez pracownika pozwanego symulacji spłaty kredytu w obu walutach wynikało, że w przypadku wskazania franków szwajcarskich jako waluty kredytu raty spłaty w walucie polskiej będą niższe. (...)Zgodnie z § 2 ust. 1 (...) Bank udzielał powodom kredytu w kwocie 86.636,73 franków szwajcarskich (dalej: CHF) na przeprowadzenie remontu domu jednorodzinnego oraz spłatę kredytów w złotych polskich udzielonych wymienionym(...)(...)Ich sytuację w tym zakresie można porównać do sytuacji, w której franki szwajcarskie z przeznaczeniem na spłatę kredytu decydowaliby się nabyć w pozwanym banku.

Powodowie korzystali bowiem wyłącznie z kwoty 1.752.915,83 zł, a nie tej kwoty zindeksowanej kursem franka szwajcarskiego. (...)Nie można pozwolić, aby w obrocie prawnym funkcjonowała umowa niejako ,,kulejąca”, stanowiąca połączenie umowy kredytu indeksowanego i nieindeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Pozwany podniósł, że kurs złotego do franka szwajcarskiego nie jest ustalany przez pozwany bank w tabeli kursów. Faktycznie wysokość zobowiązania kredytobiorcy zależała i zależy od różnic w kursie złotego do franka szwajcarskiego. (...)W umowie zawartej z powodami wskazano — liczbowo i słownie — kwotę kredytu, indeksując ją do franka szwajcarskiego. (...)Jak już zostało to uprzednio podniesione przez Sąd przedmiotowy kredyt nie został udzielony we frankach szwajcarskich, lecz w złotych.

Powodowie nie udowodnili także by bank stosował nierynkowy kurs franka szwajcarskiego. (...)Pracownik banku poinformował powodów, że kurs franka szwajcarskiego jest w bardzo dobrej cenie i kredyt waloryzowany do CHF będzie korzystny. (...)Powodowie nie sprawdzali kursu franka szwajcarskiego, nie analizowali też historii wahań kursu tej waluty przed zaciągnięciem kredytu. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

Podniósł, że na podstawie umowy cesji nabył od Banku (...) S.A. wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu umowy kredytu denominowanego w walucie szwajcarskiej. (...)Był on denominowany we franku szwajcarskim (§ 2 umowy). (...)Spłata miała następować w złotych według obowiązującego w Banku kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, jaki ustalano w tabeli kursów według przesłanek, których nie ujęto w umowie i w o.w.u. (...)(...)w dniu ich płatności kursu franka szwajcarskiego, wskaźnika LIBOR trzymiesięcznego, a także marży (§ 8 ust. 1 – 5 umowy), której wielkość zależała od złożenia przez pozwanego odpisu z księgi wieczystej nieruchomości stanowiącej zabezpieczenie kredytu (§ 8 ust. 1 w zw. z § 11a Umowy).

Po dokonaniu obliczeń doradca kredytowy stwierdził, że powodowie nie mają zdolności kredytowej do zaciągnięcia kredytu w złotych polskich, ale posiadają zdolność kredytową do uzyskania kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. D. Ł. i S. Ł. (1) w dniu 19 marca 2008 r. złożyli wniosek o kredyt hipoteczny indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)W związku z rosnącym kursem franka szwajcarskiego i doniesieniami medialnymi o sytuacji kredytobiorców, którzy zawarli umowy indeksowanego kursem franka szwajcarskiego, D. Ł. na początku 2016 r. zwróciła się o poradę prawną do kancelarii prawnej. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu.