Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Uzgodniona między stronami kwota kredytu wynosiła 205.884,20 zł i była indeksowanego do franka szwajcarskiego ( (...) ), była przeznaczona na pokrycie części kosztów budowy domu należącego do powodów w R. . (...)Powodom nie została zaprezentowana symulacja wzrostu raty w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego, ani na czym polega spread walutowy. /dowód: zeznania powodów –k. 299 verte-300 verte/ Kredyt wypłacony został w czterech transzach. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniał pracownik banku. (...)(...)miał swobodę w ustalaniu kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu na walutę (...) oraz kwoty rat na walutę polską, niedozwolony charakter tej części klauzuli indeksacyjnej jest wystarczający do wyeliminowania z umowy całości mechanizmu indeksacji.

(...)stosunek prawny wynikający z umowy kredytu numer (...) z dnia 5(...)dnia 7 maja 2021 roku do dnia zapłaty, - od kwoty(...)dnia 3 listopada 2023 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 23.725,81(...)dnia 7 maja 2021 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)(...)W dniu 25.01.2015 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 41-42. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

Kredyt był indeksowany do CHF (§ 2 ust. 1). (...)W dniu 4.02.2013 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 59-62. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Dowód: umowa k.16-22, aneks do umowy k.29-31, wniosek o kredyt k.158-165. (...)Kolejno ustawa reguluje, że umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)W ramach swobody umów strony mogą wprowadzać rozwiązania całkowicie nowe, dlatego samo ustalenie wysokości świadczenia powodów w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego mieściło się w granicach swobody umów wyrażonych w art.353 1 k.c. (...)Formalnie wiążące strony postanowienia umowy określały zatem, w jaki sposób wykorzystana w złotych kwota kredytu podlega przeliczeniu na kwotę we frankach szwajcarskich, a następnie w jaki sposób ustala się wysokość świadczeń kredytobiorcy.

Ani w umowie, ani w regulaminie nie ma wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego, który miał mieć zastosowanie przy realizacji umowy ( umowa kredytu k. 29-36, regulamin k. 137-139 ). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018).

Pomimo zaś udzielenia powyższych informacji oraz przedstawienia im oferty kredytu złotówkowego – dokonali oni wyboru kredytu denominowanego do waluty obcej, co tym samym nie mogło stanowić nieuczciwej praktyki rynkowej. (...)Małżonkowie J. dokonywali spłaty rat kredytu w złotych polskich z rachunku należącego do K. J. , zaś następnie Bank przeliczał je według kursu na walutę obcą franka szwajcarskiego. (...)Dalej, tak skonstruowany rodzaj umowy kredytu denominowanego – zdaniem Sądu I instancji – wskazuje, że jest ona nieważna na podstawie art. 58 §1 k.c. w całości, bowiem zawiera liczne odstępstwa od definicji legalnej zawartej w prawie bankowym . (...)To samo dotyczy waluty, w której kredyt został wypłacony, zresztą – cechą kredytu denominowanego jest to, że jego suma wyrażona jest w jednej walucie, a wypłata następuje w walucie innej.

Pozwany nie wyjaśnił ryzyk związanych z kredytem we franku szwajcarskim, skupiając się jedynie na jego korzyściach. (...)(...)w jakim przewidują przeliczenie kwoty kredytu na walutę obcą oraz spłatę raty kredytu kwotą w złotych po przewalutowaniu(...)należność tytułem raty określonej we frankach szwajcarskich. (...)W realiach rozpoznawanej sprawy stronie powodowej zaoferowano produkt typowy, przygotowany w całości przez bank i adresowany do klientów zainteresowanych umową kredytu hipotecznego denominowanego do (...) . (...)Możliwość wyboru kredytu złotowego – nawet jeżeli była realna, tzn. konsument posiadał również w tym zakresie tzw. zdolność kredytową - nie jest dowodem na to, że konsument wybierający kredyt denominowany mógł indywidualnie negocjować postanowienia wzorca kredytu denominowanego.