Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podniosła, że doszło do zawarcia umowy kredytu denominowanego w walucie obcej , którego wypłata i spłata następowała w walucie polskiej. (...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być następnie spłacany w(...)(...)Porównywanie (rat) kredytu w PLN i CHF wskazywało(...)kredytowania), wskazanie (podkreślanie) stabilności waluty franka szwajcarskiego (z równoczesnym odniesieniem do renomy związanej z produktami szwajcarskimi) oraz historycznych kursów CHF (które(...)(...)Przechodząc do oceny zasadności apelacji wskazać należy,(...)wzajemnych świadczeń stron z odwołaniem do kursu franka szwajcarskiego.

Wręcz przeciwnie wskazywano powodom, że frank szwajcarski to waluta stabilna, co sugerowało, że tendencja ta utrzyma się cały czas. (...)Konsumenci w chwili udzielania kredytu nie wiedzieli zatem, w jakiej wysokości ich zobowiązanie we frankach szwajcarskich będzie oscylować. (...)w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych polskich na franki szwajcarskie po kursie wskazanym przez bank (uzyskując równowartość kredytu w walucie obcej), a następnie,(...)przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki znów po kursach(...)(...)(...)przychodów banku nie sprowadzały się do prostej różnicy między stosowanym kursami kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Sąd oddalił wniosek o skierowanie do Trybunału Sprawiedliwości pytania, czy art.(...)terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF LIBOR) ma zastosowanie do umów zawartych przed dniem 3.01.2017 r. (k. 204). (...)(...)dotyczące marży banku w odniesieniu do ustalania kursu franka szwajcarskiego ma charakter samodzielny, co pozwala na eliminację jedynie elementu odnoszącego się do modyfikacji średniego kursu NBP marżą(...)(...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Sąd Rejonowy wydał to orzeczenie w stanie faktycznym, którego najważniejsze elementy były następujące: 12 kwietnia 2006 r. powodowie zawarli z pozwanym umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) , waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Z czasem rata kredytu zaczęła wzrastać i nawet obniżenia kursu franka szwajcarskiego zdaniem powodów nie miały wpływu na wysokość raty. (...)Fakt zawarcia przez strony umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego nie budzi wątpliwości. (...)Wyeliminowanie z umowy postanowień dotyczących zmiany oprocentowania kredytu prowadzi do powstania luki uniemożliwiającej wykonanie umowy.

Za takim stanowiskiem przemawia fakt, że środki we franku szwajcarskim nigdy nie zostały zaksięgowane na koncie powodów, zaś podany do obsługi umowy rachunek bankowy był rachunkiem złotówkowym. (...)Kredyt we franku szwajcarskim był dużo tańszy – miesięczna rata była o około tysiąc złotych niższa. Powoda poinformowano, że kredyt jest oparty o franka szwajcarskiego, jednak będzie wypłacony w złotówkach. (...)(...)wartości pozostawać miał kurs waluty szwajcarskiej do waluty polskiej. 7 W niniejszej sprawie strony zawarły umowę kredytu denominowanego.

Powodowie podkreślili, że nie otrzymali z tytułu zawartej umowy franków szwajcarskich. (...)A. J. i K. J. złożyli w (...) S.A. wniosek nr (...) o udzielenie kredytu hipotecznego (...) na zakup lokalu mieszalnego na rynku pierwotnym, przy czym walutą kredytu miał być frank szwajcarski. (...)Sąd Apelacyjny w Warszawie wskazał, że bank jako instytucja finansowa dysponuje profesjonalną wiedzą na temat funkcjonowania rynku walutowego, pozycji franka szwajcarskiego, istotnych wskaźników makro- i mikroekonomicznych wpływających na kurs złotego do innych walut. (...)Bank nie poinformował powoda rzetelnie o wpływie wzrostu kursu franka na rzeczywiste oprocentowanie, nie przedstawiając żadnych symulacji.

W przypadku kredytu indeksowanego do waluty obcej wnioskodawca wnioskuje o kwotę kredytu wyrażoną w złotych, z zaznaczeniem, iż wniosek dotyczy kredytu indeksowanego do waluty obcej. (...)Aneks nr (...) do spornej umowy o kredyt hipoteczny. (...)Fakty dotyczące treści procedur zawierania umów kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego w pozwanym banku nie były istotne dla rozstrzygnięcia sporu pomiędzy stronami na tle konkretnej umowy kredytu. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia z franków szwajcarskich na złote polskie.

Powodów poinformowano, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, a jego wahania są minimalne; powodowi nie mieli świadomości, że kurs ten może wzrosnąć w sposób nieograniczony, ani że jego wzrost ma wpływ na wysokość kwot, jaka pozostają pozostaje im do zwrotu. (...)Sąd I instancji stwierdził, że strony zawarły umowę kredytu denominowanego wyrażonego w CHF i wypłaconego w złotych, przy czym powodowie występowali jako konsumenci. (...)W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku skarżący podkreślił nadto, że ta obca w konstrukcji kredytu denominowanego nie jest miernikiem waloryzacji lecz wyraża wartość zobowiązania pieniężnego. (...)Nie budzi wątpliwości dopuszczalność umowy o kredyt denominowany, jaki zawarły strony, również w(...)