Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Nie przedstawiono informacji dotyczących czynników mogących prowadzić do osłabienia złotówki do franka szwajcarskiego w czasie trwania umowy, powodowie nie zostali poinformowani, jaki kurs będzie stosowany przez bank, ani jak kurs ten będzie się kształtował. (...)Nie przedstawiono informacji dotyczących czynników mogących prowadzić do osłabienia złotówki do franka szwajcarskiego w czasie trwania umowy, powodowie(...)(...)(...)temat funkcjonowania rynku walutowego, pozycji franka szwajcarskiego, istotnych wskaźników makro- i mikroekonomicznych wpływających na kurs złotego do innych walut. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)

Wysokość kredytu wynosiła 302.000,00 zł , kredyt był indeksowany do franka szwajcarskiego i miał być spłacony w miesięcznych ratach w okresie do 5 czerwca 2041 roku. (...)(...)umownych tj. przy wyeliminowaniu indeksacji do kwoty kredytu do franka szwajcarskiego przy uruchomieniu kredytu i realizowanie umowy jako kredytu złotowego z oprocentowaniem przewidzianym w umowie. (...)(...)umownych tj. przy wyeliminowaniu indeksacji do kwoty kredytu do franka szwajcarskiego przy uruchomieniu kredytu i winna ona być realizowana jako kredyt złotówkowy z oprocentowaniem przewidzianym w umowie. (...)Ugruntowane jest również stanowisko, że nie ma możliwości zastosowania do kredytu złotówkowego oprocentowania wg stawki LIBOR 3M , które jest zastrzeżone do kredytów indeksowanych lub denominowanych.

Łączna kwota kredytu miała wynosić 935.000 zł, a kredyt indeksowany był do franka szwajcarskiego (CHF). (...)W chwili zawierania umowy K. T. nie rozumiała dokładnie, że to jest kredyt złotówkowy waloryzowany frankiem szwajcarskim. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd zauważył, że „abuzywne jest takie postanowienie w umowie o kredyt hipoteczny, z którego wynika, że uprawnienie banku do określania wysokości kursu sprzedaży franka szwajcarskiego nie doznaje żadnych formalnie uregulowanych ograniczeń.

Wnioskowali o udzielenie kredytu w kwocie 210 000 zł indeksowanej kursem franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)J. S. i M. S. zawarli z (...) Bank SA w K. umowę kredytu hipotecznego nr (...) indeksowanego do (...) (franka szwajcarskiego). Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy, bank udziela kredytobiorcom kredytu w kwocie 217 913,38 zł indeksowanego kursem (...) (franka szwajcarskiego). (...)Osoby zamierzające wziąć kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego, godząc się na ryzyko związane ze zmianą kursu, miały niżej oprocentowany kredyt (płaciły niższe raty).

Powodowie wskazali, że chcą aby bank udzielił im kredytu w kwocie 510.000 zł, waloryzowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego (CHF) na okres 360 miesięcy. (...)Samo zobowiązanie powodów nie zostało wyrażone w walucie obcej - umowa jako kwotę kredytu wskazywała walutę PLN, która miała podlegać waloryzacji do franka szwajcarskiego. (...)Wskazali, że są świadomi, że z kredytem waloryzowanym związane jest ryzyko kursowe, a jego konsekwencje wynikające z niekorzystnych wahań kursu złotego wobec waluty franka szwajcarskiego mogą mieć wpływ na wzrost kosztów obsługi kredytu. (...)Należy też dodać, że wprowadzając na rynek usług finansowych produkt jakim były umowy kredytu indeksowanego, banki nie mogły przewidzieć mającego nastąpić kryzysu gospodarczego, który stanowił przyczynę wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Umowa nie zawiera także uprawnienia owego kredytobiorcy do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 i dowolnie innym. (...)W ten sposób zatem bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Sąd przyjął zatem, że pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodowi wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.

Walutą kredytu miał być frank szwajcarski. (...)Walutą kredytu miał być frank szwajcarski. (...)(...)Banku zapewniał go stabilności waluty franka szwajcarskiego, o fakcie, iż podpisywane umowy mają charakter standardowy, a oferowany przez Bank kredyt, jest najlepszym na rynku, co przedłożyło się również na zwiększenie posiadanego zaufania do Banku jako do instytucji finansowej. (...)(...)postanowieniach pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez dowolne, niczym nieograniczone, wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego.