Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Walutą waloryzacji był frank szwajcarski - CHF. W § 1 ust. 3A określono, że na koniec dzień 2007-06-04 kwota kredytu w walucie waloryzacji według kursu(...)(...)Bank może zatem w zasadzie dowolnie określić kursy walut w tabeli kursowej, a następnie przy ich wykorzystaniu jednostronnie określić kwotę (we frankach), którą kredytobiorca ma zwrócić. (...)Pracownicy pozwanego nie poinformowali strony powodowej o sposobie tworzenia tabel kursowych banku, nie przedstawili jej historycznych wykresów pokazujących kształtowanie się kursu franka, jak również nie wyjaśnili, iż raty kapitałowo-odsetkowe mogą w drastycznym stopniu wzrosnąć. (...)Jak to zostało wskazane uprzednio, bank nie przedstawił stronie powodowej rzetelnych symulacji wykazujących wpływ wzrostu kursu franka na wysokość zobowiązań powoda i realny koszt kredytu.

Powyższe postanowienia umowy pozostawiały bankowi możliwość jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania powoda, albowiem kurs franka szwajcarskiego ustalany był przez bank w oparciu o ustalone przez niego kryteria. (...)Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że zasadniczą przyczyną wystąpienia przez powoda z pozwem w niniejszej sprawie może być to, iż w okresie po zawarciu umowy nastąpił znaczący wzrost kursu franka szwajcarskiego, który spowodował poważny wzrost wysokości ich zobowiązań wobec banku. (...)Kredyt „denominowany” oznacza kredyt wyrażony w walucie obcej (np. (...)Kredyt „denominowany” wyrażony w walucie obcej (np.

Z tabeli średnich kursów NBP z dnia 28 czerwca 2007 roku wynika, że średni kurs franka szwajcarskiego w tym dniu wynosił 2,2306 złotych (81502,73 CHF na złotówki wg tego kursu to kwota 181799,99 złotych). (...)W okresie od 2004 roku do jesieni 2008 roku miało miejsce postępujące, lecz w stabilnym tempie umacnianie się kursu złotego względem franka. (...)(...)(...)To pozwany bank jako profesjonalista mając świadomość wysokiego ryzyka zmiany kursy franka szwajcarskiego powinien uczulić kredytobiorców na ryzyko, z jakim wiąże się uzyskanie kredytu w walucie wymienialnej.

Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ).

Wskazali, że kredyt został uruchomiony w złotych polskich, a następnie za pomocą mechanizmu indeksacji przeliczony do franka szwajcarskiego. (...)Dodała, że przyczyną złożenia pozwu nie są rzekome wady prawne umowy, lecz niezadowolenie powodów z aktualnego kursu franka szwajcarskiego. (...)W Banku tym poinformowani ich, że nie mają zdolności kredytowej, aby otrzymać kredyt złotowy a mają taką zdolność na kredyt powiązany z walutą frank szwajcarski (CHF). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej.

Poza okazaniem powodom wykresu obrazującego kształtowania się wahań franka szwajcarskiego, które określono jako minimalne, pozwany nie przedstawił im żadnych symulacji przedstawiających wpływ wzrostu kursu CHF na saldo i ratę kredytu. (...)Jako konsumenci, a zatem słabsze strony obrotu gospodarczego, polegali na zapewnieniach pracownika pozwanego, który walutę franka szwajcarskiego określał jako stabilną i bezpieczną. (...)Powodowie nie mieli również wiedzy, że kurs franka szwajcarskiego może mocno wzrosnąć, a to może wpłynąć na wysokość salda zadłużenia. (...)(...)

(...)powodów przeświadczenie o stabilności kursu franka szwajcarskiego, pomijając jednocześnie fakt zależności kursu CHF od wielu czynników ekonomicznych i pozaekonomicznych, które determinują w ujęciu wieloletnim stałą aprecjację franka szwajcarskiego. (...)Bank tak redagując wskazane postanowienia przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości wypłat transz i wysokości rat kredytu, poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)(...)W umowie kredytowej próżno szukać postanowienia, które chroniłoby kredytobiorcę przed nieograniczonym kursem franka. (...)Przechodząc do oceny zasadności apelacji wskazać należy,(...)wzajemnych świadczeń stron z odwołaniem do kursu franka szwajcarskiego.

Powodowi wyjaśniono, że indeksacja pożyczki polega na jej przeliczeniu na franki, a przy spłacie raty będą z franków przeliczane na złote. (...)W dniu 6 listopada 2014 r. powodowie złożyli wniosek o zmianę warunków pożyczki i 12 listopada 2014 r. podpisali aneks, który umożliwił im spłatę pożyczki bezpośrednio we franku szwajcarskim, co następnie czynili. (...)W dacie zawierania umowy pożyczki musi dojść do ustalenia wysokość pożyczki, a tym(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy.