Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd Rejonowy uznał zatem roszczenie powodów za usprawiedliwione co do zasady. (...)(...)dowodowego z ograniczeniem się wyłącznie do dowodu z przesłuchania strony i(...)§ 10 ust. 2 umowy kredytu, pozycja kredytobiorcy w relacji z(...)stron na gruncie zawartej umowy kredytu, c wynikające z braku dysponowania(...)odwołania się w tym zakresie do wiedzy specjalnej, całkowite pominięcie i(...)Koszty finansowania kredytów walutowych, w szczególności denominowanych w (...) przez (...) Bank(...)2007-grudzień 2010 roku, co doprowadziło do naruszenia zasady wynikającej z przepisu(...)(...)Tym bardziej, że na dzień zawierania umowy kredytu wysokość oprocentowania kredytu była porównywalna z wysokością oprocentowania kredytów w innych bankach.

Teza orzeczenia: Wystawienie przez bank bankowego tytułu egzekucyjnego nie stanowi oświadczenia woli wywierającego skutki w sferze prawa materialnego lecz czynność o charakterze faktycznym, której treść stanowi jedynie oświadczenie wiedzy banku o źródle i wysokości zadłużenia kredytowego. Z punktu widzenia klasyfikacji oświadczeń uznane może być jedynie za (...)

(...)(...) nr (...) (dalej umowa Kredytu), na podstawie której powodom udzielono kredytu denominowanego w kwocie stanowiącej równowartość 181.117,75 franków szwajcarskich ( (...) ) z przeznaczeniem na zakup lokalu mieszkalnego oraz refinansowanie wkładu własnego. Umowa Kredytu składała się z dwóch części,(...)udzielenia, spłaty i zabezpieczenia spłaty Kredytu, podczas gdy (...) , będąc(...)charakterze ogólnym, odnoszące się m.in. do opcji wybranych przez powodów w (...) ( dowód: ogólne warunki umowy kredytu k. 148-153, umowa kredytu k. 31-35). (...)Samo przeprowadzenie kontroli incydentalnej postanowień umowy kredytowej, nie doprowadzi bowiem do orzeczenia, że powodowie zobowiązani są uregulować jedynie kwotę kredytu w mniejszej wysokości, nie spowoduje również zakończenia postępowania egzekucyjnego, które toczy się w stosunku do powodów. (...)Wydaje się, iż nie takiej pomocy oczekiwali powodowie po fachowym pełnomocniku, który miał im zapewnić profesjonalną pomoc prawną w sporze z Bankiem a także przy skomplikowanej prawnie materii (kredyty denominowane w walucie obcej).

Kwota udzielonego kredytu wyniosła 2.896.800 zł i była denominowana w frankach szwajcarskich. (...)Warunkiem udzielenia kredytu w kwocie 1.989.285,70 zł denominowanego w USD był udział własny powoda w kwocie 1.100.000,00 zł. (...)Według § 3 i 4 umowy kredytowej kwota wykorzystanego kredytu przez powoda wyniosła 1.539.785,70 zł(...)uzyskał w (...) Bank SA kredyt w kwocie 5.757.500 zł denominowany w frankach szwajcarskich. (...)Jeżeli biegły nie miał dokumentów potwierdzających wysokość kursu stosowanego przez bank przy kredycie denominowanym, przyjmowano średni kurs NBP z danego okresu.

Powódka wnioskowała o przyznanie jej kredytu walutowego we frankach szwajcarskich o równowartości ok. 300.000 zł na okres 360 miesięcy. Powódka przed wyborem kredytu rozważała kredyt złotówkowy i kredyt we frankach szwajcarskich. Bank polecał powódce zaciągnięcie kredytu we frankach. (...)Zapewniano, że kredyt walutowy we frankach cechuje największa stabilność kursu waluty.

(...)Z. (2) i M. Z. kredyt, w kwocie stanowiącej równowartość w złotych kwoty 51.563,14 franków szwajcarskich ( § 1 ust. 1 umowy nr (...) o kredyt mieszkaniowy N. H. ), zwiększonej w dniu 12 stycznia 2007 r., do równowartości w złotych kwoty 61.188, 40 franków szwajcarskich (§ 1 ust. 3 aneksu). (...)Wysokość poszczególnych rat określona została w harmonogramie spłat, we frankach szwajcarskich. (...)Do przeliczenia wysokości rat kapitałowo-odsetkowych spłacanego kredytu, stosowano kurs sprzedaży franka ustalone według Tabeli kursów z dnia spłaty, w banku udzielającym kredytu. (...)Harmonogram wyrażany miał być w walucie, w której kredyt jest denominowany.

W dniu 7 marca 2003 roku pozwaniu zawarli z LG P. Bank w S. umowę o kredyt hipoteczny, na podstawie której bank udzielił im kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich w kwocie 42.939,26 CHF, na okres 240 miesięcy, z ostatecznym terminem spłaty do dnia 6 marca 2023 roku. (...)Kredyt został przeznaczony na sfinansowanie nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położnego w S. przy ul. (...) , o powierzchni 90,02 m 2 . Po uzyskaniu kredytu w 2003 roku pozwani kupili ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego od E. R. i M. R. za kwotę 155.000 zł, z czego 31.000 zł pokryte zostało ze środków własnych pozwanych, a 124.000 zł z udzielonego przez LG P. Bank kredytu. (...)Spłacili równowartość (...) ,34 franków szwajcarskich, która wynosiła wówczas 99.000,06 zł.

Na podstawie tej umowy Bank udzielił powodom, na ich wniosek z dnia 21 maja 2001r., pożyczki we frankach szwajcarskich, nominowanej w złotych polskich, na okres 84 miesięcy, z ostatecznym terminem spłaty w dniu 31 maja 2008 r., w kwocie 272.000 franków szwajcarskich (§ 1 ust. 1). (...)Końcowe zadłużenie zostało ustalone we frankach szwajcarskich, ponieważ nie był podstaw do jego przewalutowania na złoty polski. (...)Bank udzielił powodom na ich wniosek pożyczki we frankach szwajcarskich, nominowanej w złotych polskich, na okres 84 miesięcy, z ostatecznym terminem spłaty w dniu 31 maja 2008 r., w kwocie 272.000 franków szwajcarskich (§ 1 ust. 1). Bank wydaje (udostępnia) kredytobiorcom określoną sumę kredytową we frankach szwajcarskich (CHF), przy czym kwota przekazana na „złotówkowe” konto zostaje przewalutowana według kursu kupna franka szwajcarskiego ustalonego w dniu wydania (§ 3).

Roszczenie to powódka oparła o tezę, iż zawarte w umowie kredytu postanowienie o indeksacji kwoty kredytu do franka szwajcarskiego było nieważne, jako że stanowiło niedozwoloną klauzulę umowną, a co za tym idzie winno być pominięte przy ustalaniu wysokości jej zobowiązania. (...)Odwołując się tu do wskazywanego wcześniej przykładu kredytobiorca, który otrzymał kwotę 100.000 zł w następstwie indeksacji jest traktowany tak, jakby winien był bankowi kwotę 40.000 franków szwajcarskich, i to ta kwota (a(...)To, że w skutek późniejszego wzrostu kursu franka szwajcarskiego pozyskanie przez kredytobiorcę tychże 40.000 franków koniecznych do spłacenia kredytu wymagałoby wyłożenia 160.000 zł nie oznacza więc, że jego zadłużenie wobec banku wzrosło. Przeciwnie, jego dług nadal wynosi 40.000 franków i od takiej też kwoty naliczane są mu odsetki.