Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: ustalenie obowiązku alimentacyjnego

W 2013 roku posiadał jeszcze milion złotych na koncie firmowym, który rozszedł się na zapłatę kontrahentów, spłatę kredytów, spłatę byłej żony, alimenty, własne utrzymanie (k. 237). Pozwany posiada dwa kredyty mieszkaniowe zaciągnięte w D. Banku denominowane we franku szwajcarskim. (...)Obecna wysokość kredytu do spłaty to około 2.500.000 zł (k. 236). (...)Pozwany uznał powództwo do kwoty po 1.000 zł miesięcznie.

Osoby ustalone jako członkowie grupy w niniejszym postępowaniu wywodzą swoje roszczenia z umów kredytowych oferowanych przez pozwanego osobom fizycznym na zakup nieruchomości na cele mieszkaniowe indeksowanych do franka szwajcarskiego. (...)Ponadto Sąd Okręgowy odniósł się do zarzutów stawianych przez pozwanego poszczególnym osobom, które złożyły oświadczenia o przystąpieniu do grupy, dokonując szerokiego i szczegółowego badania umów o kredyt hipoteczny i z uzasadnienia wprost wynika tok rozumowania sądu I instancji. (...)Racje ma też pozwany co do tego, że nie zostały zbadane okoliczność włączenia do grupy R. M. (1) – z dokumentów dołączonych do zażalenia wynika, iż ta sama umowa była już przedmiotem badania Sądu Okręgowego w P. i wydany został wyrok, od którego apelacje oddalono. (...)Bardziej uzasadnione jest ograniczenie związku do samego poręczenia, które zachowuje pewną samodzielność w stosunku do głównej umowy.

Wywodziła, że strony wiązała umowa, mocą której powód zobowiązał się pobrać kredyt dla pozwanej, zaś ta miała spłacać należności wynikające z umowy kredytu. (...)Pozwana zarzucała wprawdzie, że powód będąc obciążony kredytem mieszkaniowym we frankach szwajcarskich nie byłby na tyle nierozsądny, aby pożyczać kwotę 150.000 zł pozwanej zamiast przeznaczyć te pieniądze na spłatę zadłużenia. (...)Z drugiej zaś strony kurs franka szwajcarskiego wzrósł drastycznie dopiero w styczniu 2015 r., a więc po zawarciu umowy pożyczki. Niskie oprocentowanie kredytów indeksowanych czy denominowanych w walucie (...) powodowało zaś, że nie opłacało się wcześniej spłacać takiego kredytu.

W dniu 22 września 2008 r. powodowie podpisali oświadczenia, z których wynikało, że przedstawiono im w pierwszej kolejności ofertę kredytu w PLN i po zapoznaniu z nią powodowie zdecydowali się na wybór kredytu denominowanego w walucie obcej, mając pełną(...)(...)Łącząca strony umowa była umową kredytu w PLN indeksowanego do waluty obcej. (...)Przekształcenie kredytu na kredyt złotowy oprocentowany według stawki LIBOR będzie prowadziło do zmiany charakteru umowy i spowoduje, że konstrukcja umowy będzie bliska nieoprocentowanej pożyczce. (...)Jednocześnie nawet fakt, że powodowie mogli posiadać pewną wiedzę dotyczącą wahań kursu franka jeszcze przed zawarciem przez nich umowy nie może być interpretowany jako objęcie tą wiedzą, a i zgodą, wahań o zdecydowanie większej skali, a przede wszystkim o nieograniczonym zakresie.

Kredyt został udzielony na okres 540 miesięcy (od dnia 20 lipca 2009 roku do 10 lipca 2054 roku). (...)Pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży/kupna franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)(...)Cechą charakterystyczną kredytów indeksowanych czy denominowanych jest mechanizm waloryzacyjny, którego zaniknięcie (poprzez wyeliminowanie klauzul indeksacji czy waloryzacji) prowadzi do zaniknięcia ryzyka kursowego, które jest immamentnie związane z tego typu umowami kredytowymi. (...)Nienależne świadczenie dotyczy jedynie kwot spłacanych we franku szwajcarskim, bo postanowienia aneksu umożliwiające powyższe, okazało się nieważne.

Potwierdza to też powszechność zaciągania przez obywateli kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych w tamtym czasie. Logicznym jest bowiem i zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego, że gdyby kredyty indeksowane lub denominowane do walut obcych były uważane za ryzykowne, z pewnością zawieranie tego typu umów nie byłoby tak powszechne. (...)Ryzyka Systemowego z 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich (por. wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2019 r., II CSK 483/18). (...)Do art. 69 dodano także ust. 3, w myśl którego „w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie.

Powódka wybrała kredyt waloryzowany do waluty obcej z uwagi na niższe oprocentowanie takiego kredytu niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Zdecydowała się na kredyt indeksowany do waluty CHF, kierując się zapewnieniami banku co do bezpieczeństwa oferty takiego kredytu. (...)(...)wzajemnych świadczeń stron z odwołaniem do kursu franka szwajcarskiego. (...)Klauzule przeliczeniowe zastrzeżone w umowie kredytu indeksowanego lub denominowanego do waluty obcej wyroku określają główne(...)

Podniesiono, że nie istniały przesłanki do wypowiedzenia umowy kredytu. (...)Mechanizm waloryzacji świadczeń z umowach kredytu do waluty obcej wpływa na wysokość rat kredytu w złotych polskich spłacanych przez powodów oraz wysokość salda kredytu pozostającego do spłaty. (...)(...)określoną polityką finansową prowadzoną przez Szwajcarski Bank Narodowy, określonym otoczeniem politycznym, gospodarczym, przy czym w dłuższej perspektywie czasowej (kredyty w CHF były zaciągane na 20-35 lat) nie było podstaw do prognozowania niezmienności w/w stanu. (...)Sprawa, której przedmiotem jest ważność kredytu denominowanego czy indeksowanego walutą obcą jest standardowym rodzajem postępowania, który aktualnie dominuje w sądach powszechnych.