Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego w aktualnej Tabeli banku. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe.

(...)pomocy której powód przeliczył saldo kredytu waluty franka szwajcarskiego na złoty polski spowodowało w okresie obowiązywania umowy wzrost salda zadłużenia proporcjonalnie do wzrostu kursu franka szwajcarskiego i ostatecznie wpływało na wysokość zobowiązania pozwanej. (...)Dowód: historia operacji na kontrakcie kredytowym – k.117 - 122 Po zawarciu umowy kredytu konsolidacyjnego dochodziło do znacznych różnic kursu franka szwajcarskiego do złotego polskiego. (...)Mimo zawarcia postanowienia w § 5 ust.3 pkt 1 umowy z 6 listopada 2006 r., kredyt nie został wypłacony pozwanej we frankach szwajcarskich, choć częściowo finansować miał zaciągnięte uprzednio przez pozwaną kredyty wyrażone również we frankach szwajcarskich. (...)Spłata raty stanowiła jedynie operację księgową przeliczenia raty we frankach szwajcarskich na złotówki.

Powód wskazał, że nie poinformowano go w żaden sposób o wszystkich finansowych konsekwencjach zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)Przede wszystkim, przedstawiciel pozwanego banku, co wynika z treści zeznań powoda, przedstawił kredyt we franku szwajcarskim, jako bezpieczny, a franka szwajcarskiego jako walutę stabilną. (...)Nie istnieje zatem żadna podstawa prawna świadczenia spełnionego we frankach szwajcarskich.

W załączniku nr 1 do tego aneksu strony przewidziały zabezpieczenie kredytu, które obejmowało: - przystąpienie do umowy zbiorowego ubezpieczenia nieruchomości mieszkalnych(...)w którym wniósł o przewalutowanie kredytu z waluty polskiej na franka szwajcarskiego (CHF). (...)Przedmiotem tego aneksu była zmiana waluty kredytu udzielonego zgodnie z umową (...) z dnia 16.01.2007 r., zmienioną aneksem (...) z dnia 17.04.2007 r. ze złotych polskich (PLN) na franki szwajcarskie (CHF) (§1 ust. 1). Kwota salda kredytu 243 318, 95 zł w dniu zapadalności raty kredytu, tj. 20.04.2008 r. miała zostać przeliczona przez Bank na walutę obcą zgodnie z kursem kupna franka szwajcarskiego obowiązującym w Tabeli kursów walut(...)(...)Oferta kredytu w CHF została przedstawiona powodowi(...)r. (...) S.A. dokonał przeliczenia kredytu udzielonego powodowi na podstawie umowy(...)- w dniu zawarcia aneksu do umowy – 17.04.2008 r. –(...)

W oparciu o otrzymane dane dokonali własnej analizy opłacalności każdego z produktów finansowych i zgodnie z tym dokonali wyboru kredytu denominowanego we franku szwajcarskim. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)(...)(...)Ewentualny problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Zdecydowali się na kredyt denominowany w walucie frank szwajcarski ze względu na niższe raty kredytu . (...)Wysokość raty wyrażona była w walucie franku szwajcarski . (...)Prawo bankowe , zawartą w walucie obcej i denominowaną do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego. (...)Jest to umowa o kredyt denominowany do waluty obcej a kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podali, iż 18 lipca 2006 r. podpisali z (...) Bank S.A. z siedzibą w W. umowę nr (...) o kredyt hipoteczny indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)postanowieniach pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez dowolne niczym nieograniczone wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Czynniki obiektywne, a zatem sprawdzalne z punktu widzenia konsumenta, jak w szczególności wysokość rynkowych kursów wymiany franka szwajcarskiego, tylko częściowo wpływają na ostateczny koszt kredytu ponoszony przez konsumenta, skoro kurs(...)(...)(...)w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych polskich na franki szwajcarskie, po kursie wskazanym przez bank (uzyskując równowartość kredytu w walucie obcej), a następnie,(...)przeliczano wskazywaną przez bank kwotę franków szwajcarskich na złotówki znów po kursach(...)

W 2008 r. w ofercie (...) S.A. Spółka Akcyjna Oddział w Polsce znajdowały się zarówno kredyty złotowe, jak i indeksowane do franka szwajcarskiego. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Należy do nich istnienie nieuzasadnionego zróżnicowania sposobów przeliczania kwot ze złotych na franki szwajcarskie (kapitału kredytu) i z franków na złote (wysokości rat), jak również istnienie po stronie banku swobody w zakresie ustalania wysokości każdego z tych kursów.