Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)S.A. ) wniosek o udzielenie kredytu mieszkaniowego na refinansowanie zakupu mieszkania i kosztów jego remontu w łącznej kwocie 190 000 zł (refinansowanie 170 000 zł, koszt remontu 20 000zł) wskazując, że walutą kredytu ma być frank szwajcarski (CHF). (...)Do § 14 warunków umowy kredytu dodano ust. od 8 do 11, które precyzyjnie określały sposób ustalania kursu wymiany walut dokonywanego przez bank ( dowód: aneks nr (...) do umowy kredytu k. 267-269 ). (...)(...)doświadczenia życiowego powodów odnoszącego się do ich kontaktów z produktami bankowymi(...)się z zwarciem umowy kredytowej denominowanej do CHF. Niewątpliwie powodowie w oparciu(...)zgodnie z tym dokonał wyboru kredytu. (...)Nie oznacza sprzeczności z naturą zobowiązania lub zasadami współżycia społecznego także okoliczność, że to bank ustalał kurs kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

(...)dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 23.732,89(...)dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, 2. zasądza od(...)dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 23.732,89(...)dnia 17 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)(...)W dniu 22.01.2014 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 204-207. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Wskazuje na to już ustalenie wysokości odsetek w oparciu o stopę procentową stosowaną na rynku do waluty szwajcarskiej. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Pozwany zwrócił uwagę, że spłata kredytu mogła odbywać się bezpośrednio we frankach szwajcarskich – z rachunku walutowego lub technicznego, a więc bez kwestionowanego przez powodów mechanizmu przeliczeniowego i kursów Tabeli walut Banku. (...)Pozwany podniósł, że powodowie byli zainteresowani korzystniejszym – w ich ocenie – tańszym kredytem denominowanym. (...)Stawka referencyjna oznaczała LIBOR dla franka szwajcarskiego dla międzybankowych depozytów trzymiesięcznych –(...)(...) S.A. / dowód: umowa kredytu z dnia 31.07.2008 r. z załącznikami – k. 19-37; oświadczenie (...) S.A. z dnia 31.07.2008 r. – k. 38 / Dnia 01.08.2008 r. (...)Regulacje dotyczące kredytu denominowanego lub indeksowanego do waluty obcej zostały wprowadzone do art. 69 ust. 2 pkt 4a i ust. 3 pr. bank. z dniem 26.08.2011 r. na mocy ustawy z dnia 26.07.2011 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 165, poz. 984).

Przeliczenie złotówek na franki szwajcarskie i odwrotnie ma następować przy przyjęciu kursów wynikających z tabel kursowych pozwanego, zatem to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb rozliczeń. (...)Expressis verbis rozróżnienie to zostało wprowadzone do ustawy prawo bankowe dopiero na mocy ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. tzw. ustawą „antyspreadową” przez dodanie pojęcia umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska. (...)Ponadto klientowi nie zostało jasno i jednoznacznie wytłumaczone, że także przy wyliczeniu składki ma znaczenie kurs franka. (...)Słuszność ma także Sąd pierwszej instancji wskazując, iż klauzule przeliczeniowe dotyczą głównego przedmiotu umowy kredytu denominowanego do waluty obcej i obecnie można już uznać ten pogląd za utrwalony w orzecznictwie.

Pracownicy banku zaproponowali zaciągnięcie kredytu „we frankach" wskazując, iż przy ich zdolności kredytowej jest to jedyna możliwość uzyskania środków na zakup mieszkania. (...)Ustawa ta nie wprowadziła żadnych zapisów, które z mocy prawa wchodziłyby do treści umów kredytowych denominowanych lub indeksowanych do walut obcych zamiast dotychczasowych postanowień tych umów. Przewidziała jedynie, poprzez dodanie w ust. 2 art. 69 ustawy Prawa bankowe pkt 4a nakazującego szczegółowe określanie w umowach o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż polska zasad(...)zmiany umowy i spłaty takich kredytów bezpośrednio w walucie obcej. (...)W takiej zaś sytuacji, zaistniały podstawy do uznania, że zawarta przez strony umowa kredytu hipotecznego indeksowanego do (...) jest nieważna.

Aby umożliwić jej zastosowanie strony wprowadziły do umowy klauzulę indeksacyjną, na podstawie której kwotę wypłaconego kredytu przeliczono na franki szwajcarskie po kursie kupna wynikającym z tabeli banku. (...)W realiach rozpoznawanej sprawy stronie powodowej zaoferowano produkt typowy, przygotowany w całości przez bank i adresowany do klientów zainteresowanych umową kredytu hipotecznego denominowanego do (...) . (...)Możliwość wyboru kredytu złotowego nie jest dowodem na to, że konsument wybierający kredyt denominowany mógł indywidualnie negocjować postanowienia wzorca kredytu denominowanego. (...)Bank przyznał sobie bowiem prawo do jednostronnego regulowania na gruncie zawartej umowy wysokości rat kredytu wyznaczanych kursem franka, bez ograniczeń w postaci skonkretyzowanych obiektywnych kryteriów zmian stosowanych kursów walutowych.

(...)polskie według kursu sprzedaży waluty do której indeksowany jest kredyt, podanego w tabeli kursów kupna/sprzedaży dla kredytów hipotecznych udzielanych przez (...) Bank(...)(...)(...)dotyczące marży banku w odniesieniu do ustalania kursu franka szwajcarskiego ma charakter samodzielny, co pozwala na eliminację jedynie elementu odnoszącego się do modyfikacji średniego kursu NBP marżą(...)(...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.