Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie z § 1 ust. 1 i 3 umowy, kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich 56 809,15 CHF, jako równowartość 143 000 zł. (...)Zgodnie z § 2 umowy, kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich 85 783,22 CHF, nie więcej niż równowartość 192 000 zł. (...)Pozwany wiedział także, że powodowie nie zamierzają się posługiwać frankami szwajcarskimi wykonując umowy. (...)Z umów zatem tyko formalnie wynikało, że powodowie uzyskali kredyty w kwotach wyrażonych we frankach szwajcarskich.

Różnice zaczęły być tym bardziej wyraźne im wyraźniej wzrastał kurs franka szwajcarskiego. (...)Przede wszystkim bank we własnych tabelach ustala kurs kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego według kryteriów nieokreślonych w postanowieniach umowy w pierwotnym brzmieniu. W ten sposób bezpośrednio wpływa na wysokość kwoty oddanej kredytobiorcy do korzystania, która podlega waloryzacji kursem kupna franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku. Z kolei kwota raty kredytu wyrażona we frankach podlega waloryzacji według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, co kształtuje wysokość świadczenia kredytobiorcy.

Zobowiązanie kredytobiorcy wobec banku może być wyrażone w sposób kwotowy albo też poprzez zastosowanie obiektywnie weryfikowalnego mechanizmu waloryzacji, w tym indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Klauzula ryzyka walutowego (klauzula wymiany) stanowi zatem essentialium negotii umowy kredytu denominowanego. (...)Pozwana nie wypłaciła powodom świadczenia we frankach szwajcarskich, lecz środki pieniężne wyrażone w złotych. (...)Oczywistym jest, że przy kredycie denominowanych rata kredytu wyrażona w innej walucie niż waluta kredytu ulega zmianom.

We wskazanym banku zaproponowano pozwanym kredyt we frankach szwajcarskich (CHF), mówiąc, że nie mają oni zdolności do zaciągnięcia kredytu w złotówkach. (...)Nie wiedzieli, że realizacja przedmiotowej umowy będzie się wiązała z przeliczeniami kwot z franków szwajcarskich na złote i odwrotnie, oraz że kurs CHF będzie miał wpływ na realizację umowy. (...)Przy zawieraniu umów kredytowych klienci banku nie byli informowani o tym, jak są tworzone tabele kursowe, nadto nie przedstawiano im danych na temat historycznego kursu franka szwajcarskiego do waluty polskiej. (...)Przy czym pierwsze przeliczenie było dokonywane według kursu kupna CHF, a drugie według kursu sprzedaży CHF. Innymi słowy, odwołanie się w umowie do franka szwajcarskiego stanowiło w istocie klauzulę waloryzacyjną.

Pozwana była informowana o możliwości spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Sąd Okręgowy wziął pod uwagę, że pozwana we wniosku kredytowym pośród walut, w jakich oferowano kredyty, zdecydowała się na franka szwajcarskiego. (...)Strona pozwana ma natomiast rację co do tej zasadniczej dla sprawy kwestii, iż sporna umowa kredytu bynajmniej nie miała charakteru kredytu walutowego oznaczonego w walucie franka szwajcarskiego. (...)Umowa w dalszym ciągu pozostała jednak ustabilizowana jako obejmująca obowiązek spłaty rat w złotówkach, z uprawnieniem dłużniczki do spłaty we franku szwajcarskim.

Harmonogram spłat został sporządzony w walucie franka szwajcarskiego (CHF). (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez J. W. rat. (...)Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej. (...)Fakt, że powód zdecydował się na kredyt indeksowany do kursu franka szwajcarskiego nie oznacza, że umowa, jak twierdzi pozwany, była negocjowana choćby w tym zakresie.

Byli informowani przez pracownika banku (...) , że kredyt we frankach jest dla powodów korzystniejszy, ponieważ jest mniejsza rata. (...)Podano im, że w zakresie kursu franka nie ma tendencji do zmian. (...)W sprawach związanych z kredytami walutowymi indeksowanymi (bądź denominowanymi) do waluty franka szwajcarskiego wątpliwości w tym zakresie wynikają(...)(...)Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do gotówkowego kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie w walucie obcej równowartości kwoty kredytu udzielonego w złotych kredytobiorcy. W efekcie odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych indeksowany kursem franka. (...)Bezzasadnie zarzuca również apelujący, że wybór przez powodów rodzaju kredytu, zasad jego wypłaty i spłaty czyli kredytu indeksowanego do kursu franka szwajcarskiego stanowi o indywidualnym uzgodnieniu postanowień umowy. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do gotówkowego kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany do franka.