Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)posiadał pełną świadomość różnicy pomiędzy kredytem złotowym, a oferowanym kredytem denominowanym do waluty obcej, a w oparciu o otrzymane dane dokonał własnej analizy opłacalności każdego z produktów finansowych i zgodnie z tym dokonał wyboru kredytu denominowanego we franku szwajcarskim. (...)Jak wynika z wniosku i umowy powód od samego początku zamierzał zawrzeć i zawarł umowę we frankach szwajcarskich. (...)Powód zdecydował się na zaciągnięcie kredytu we franku szwajcarskim z uwagi na atrakcyjność raty, która była znacznie niższa aniżeli w przypadku kredytu złotowego. (...)(...)rozważania ofert i następnie wnioskowania do pozwanego o kredyt dokonał wyboru najkorzystniejszej dla siebie(...)ryzyka związanego z wahaniami kursu franka szwajcarskiego i na tejże podstawie uznał kredyt denominowany we frankach szwajcarskich za całościowo korzystniejszy.

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski (CHF). (...)Zaproponowano mu kredyt denominowany kursem franka a pracownik banku nie omawiał szczegółowo kwestii ryzyka walutowego. (...)W orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego utrwalony jest bowiem pogląd o dopuszczalności umowy kredytu denominowanego do waluty obcej, w tym do franka szwajcarskiego (patrz wyroki Sądu Najwyższego z: z 19 marca 2015 r., IV CSK 362/14; 22 stycznia 2016 r., I CSK 1049/14). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Obie umowy były umowami kredytu denominowanego we franku szwajcarskim (CHF), ale udzielonego w złotych polskich. (...)Powód uzyskał informację, że kwota kredytu jest denominowana do franka szwajcarskiego, jednakże kwota kredytu była wyrażona w złotych polskich. (...)Do spłaty na dzień 29 września 2020 r. pozostawało nadal około 19.500 franków szwajcarskich. (...)Stopa referencyjna, którą stosował bank nie zawsze była zgodna z postanowieniami § 4 COU. Powód zaciągnął w dniu 13 czerwca 2008 r. kredyt w wysokości 33.924,59 CHF. Przy kursie franka szwajcarskiego z tego dnia, który wynosił 2,0839, zobowiązanie to wyrażone w złotówkach jest równe 69.589,76 zł.

(...)pisma prośbą o wcześniejszą spłatę kredytu, pomiędzy powodem a obsługującym go(...)(...)Wszystko to prowadzi do wniosku, że przedmiotowa dyspozycja spłaty kredytu złożona dnia 6 listopada 2008(...)warunek w postaci odpowiedniego kursu franka szwajcarskiego nie ziścił się i powód nie potwierdził tej dyspozycji. (...)Nagły wzrost kursów franka szwajcarskiego, stwarzał pewne domniemanie, iż dojdzie do jego rychłego spadku. (...)Dodatkowo w dniu 15 grudnia 2008 r., a zatem w okresie, w którym kurs rynkowy franka szwajcarskiego do złotego ponownie zaczyna rosnąć (a zatem w chwili, kiedy realne szanse na obniżkę tego kursu do poziomu 2,39 w niedługim okresie(...)

Powodowie zaakceptowali takie warunki, gdyż od kilku lat kurs franka szwajcarskiego był stabilny, wynosił około 2 zł a doradca zapewniał ich, że jest to bardzo stabilna waluta. (...)Później kurs franka zaczął wzrastać i powodowe mieli problemy ze spłatą kredytu, w wyniku czego dochodziło do opóźnień w płatnościach. (...)Bank wyraził powodom zgodę na spłatę rat kredytu we frankach szwajcarskich i powodowie nabywali walutę na własną rękę za cenę niższą niż kurs proponowany przez Bank , po czym wpłacali raty w kasie Banku. (...)Poza tym, od około 2012 r. powodowie uzyskali już możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich, które nabywali we własnym zakresie, co wyeliminowało skutki różnic kursowych, czyli tzw. spreadu.

W tamtym czasie mieli oni już zaciągnięte dwa kredyty powiązane z walutą franka szwajcarskiego w (...) Bank (...) Spółka Akcyjna Oddział w Ł. . (...)Zaproponował mu zawarcie umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawiał mu też symulacji, z której wynikałoby jak zmieni się zobowiązanie, gdy kurs franka szwajcarskiego wzrośnie. (...)Nie pokazywał jej informacji historycznej, z której wynikałoby jak w poprzednich latach zmieniał się kurs franka szwajcarskiego.

Pracownik Banku, J. Ł. , prywatnie kuzyn pozwanego poinformował ich, że kredyt można pobrać w pięciu walutach: złoty polski, jen japoński, dolar amerykański, euro i frank szwajcarski, przy czym jako najbardziej bezpieczną walutę polecił franka szwajcarskiego. (...)Z zeznań powoda i świadka J. G. jasno wynika, że pozwany świadomie wybrał formę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, albowiem raty takiego kredytu w dacie jego zawarcia były bardziej korzystne (mniejsze) od rat kredytu w złotych polskich. (...)Okoliczność stabilności kursu franka szwajcarskiego była wówczas powszechnie znana wśród potencjalnych kredytobiorców. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany do franka.

Jako wnioskowaną walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)