Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Strona powodowa nie wnosiła przy tym, aby kwotę kredytu wypłacono we franku szwajcarskim. (...)Wzrost kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wzrost całkowitych kosztów kredytów walutowych w CHF następował od 2015 r. Największy, a tym samym najbardziej doniosły wzrost kursu franka szwajcarskiego miał miejsce w styczniu 2015 r. (...)W ocenie Sądu już co najmniej od 2015 r. miał podstawy do uznania, iż nastąpił istotny wzrost kursu franka szwajcarskiego, który miał bezpośrednie przełożenie na istotny wzrost całkowitego kosztu kredytu.

W umowie, ani w regulaminie nie ma wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego, który miał mieć zastosowanie przy realizacji umowy ( umowa kredytu k. 42-46v., regulamin k. 48-49v. i 191-198v. ). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018).

Kredytodawca zobowiązał się do oddania do dyspozycji Kredytobiorcy kwoty podanej we frankach szwajcarskich, z tym że wypłacie miała(...)równowartość podanej w Umowie kwoty kredytu, wyrażonej we frankach szwajcarskich, po jej przeliczeniu według kursu kupna waluty ustalonego przez Bank. (...)Rozważania te – w ocenie Sądu – można odnieść także do umowy kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)W pierwszej kolejności powtórzyć należy, iż opisywane we wcześniejszej części uzasadnienia klauzule przeliczeniowe, stanowią element określający główne świadczenie stron umowy o kredyt denominowany do waluty obcej. (...)Klauzula dotycząca ryzyka wymiany określa główny przedmiot umowy kredytu denominowanego do waluty obcej.

Stawkę referencyjną dla kredytów udzielanych w frankach szwajcarskich stanowiła zmienna stopa procentowa odpowiadająca stopie procentowej LIBOR oferowanej na międzybankowym rynku pieniężnym dla franków szwajcarskich, dla międzybankowych depozytów 1‑miesięcznych. (...)Przez stopę LIBOR rozumiano stopę procentową depozytów oferowanych na londyńskim rynku międzybankowym dla franków szwajcarskich, opublikowaną na stronie informacyjnej (...) . (§5 ust.1-3 umowy). (...)Do przedmiotowej umowy strony wprowadziły modyfikację(...)), ustalając, że w przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej, bank dokona(...)wyrażonej w walucie, w której kredyt jest denominowany, według kursu kupna tej waluty(...)(...)W ocenie Sądu abuzywne w rozumieniu art. 385 ( 1) § 1 k.c. są te postanowienia umowne, które prowadziły przy wypłacie kwoty kredytu denominowanego w walucie obcej do przeliczenia na złote kwoty wyrażonej(...)

Kredyt oprocentowano według zmiennej stopy stanowiącej sumę stawki referencyjnej LIBOR dla franka szwajcarskiego i stałej marży banku w wysokości 2,3% w całym okresie kredytowania. (...)Stosownie do ust. 2 cytowanego przepisu, umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie(...)(...)Do przedmiotowej umowy strony wprowadziły modyfikację(...)), ustalając, że w przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej, bank dokona(...)wyrażonej w walucie, w której kredyt jest denominowany, według kursu kupna tej waluty(...)(...)W ocenie Sądu abuzywna w rozumieniu art. 385 1 § 1 k.c. są te postanowienia umowne, które prowadziły przy wypłacie kwoty kredytu denominowanego w walucie obcej do przeliczenia na złote kwoty wyrażonej(...)

Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść. (...)Podkreślenia wymaga, iż nawet przyjęcie (do czego nie ma w niniejszej(...)zgodnie z którym każdorazowe przeliczanie franków szwajcarskich na złote polskie następowało w oparciu o taryfę obowiązującą w pozwanym banku nie prowadziłoby do wniosków formułowanych przez powoda. (...)Oczywistym dla Sądu jest, iż gdyby nie nastąpiła drastyczna zmiana kursu franka szwajcarskiego, powód z pewnością nie wystąpiłby z powództwem, lecz kontynuowałby wykonywanie umowy.

Sprawdził historyczny kurs franka. Rozumiał, że ryzyko kursowe oznacza, iż rata kredytu może różnić się w zależności od kursu franka. Doradca wskazał, że wartość kredytu będzie przeliczana z franka szwajcarskiego. (...)Strona powodowa nie wnosiła przy tym, aby kwotę kredytu wypłacono we franku szwajcarskim.

Powodowie nie pytali, czy jest możliwość spłaty kredytu we franku szwajcarskim, nie zamierzali spłacać kredytu w tej walucie, gdyż zarabiali w złotówkach i zależało im na uzyskaniu kredytu w złotych. (...)Taka redakcja postanowienia umownego przyznaje bankowi prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego. (...)Nie można też utrzymać w mocy umowy poprzez wprowadzenie jako zasady spłaty zobowiązania kredytobiorców bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Należy tu zarazem wyraźnie zaznaczyć, że przedmiotowa umowa nie była bynajmniej umową o kredyt walutowy, jako że zgodnie z przywoływanymi wyżej definicjami wytworzonych w obrocie podtypów umowy kredytu, umowa ta odpowiada wyraźnie umowie kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego.