Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jako walutę kredytu wskazano frank szwajcarski ( (...) ). (...)Od 03 października 2011 roku powodowie spłacali kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Po wstępnej analizie sytuacji majątkowej powodów pracownik banku zaproponował im ofertę kredytu walutowego denominowany kursem franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Należy podkreślić, że umowa kredytu nie przewidywała żadnych ograniczeń w określaniu przez bank kursów franka szwajcarskiego w tabeli.

Jedną z takich walut jest z pewnością frank szwajcarski. (...)Nie do końca bowiem można wykluczyć scenariusz, zgodnie z którym na skutek różnych nieprzewidzianych działań wartość franka szwajcarskiego w stosunku do złotego mogłaby nawet radykalnie spaść. (...)Podkreślenia wymaga, iż nawet przyjęcie (do czego nie ma w niniejszej(...)zgodnie z którym każdorazowe przeliczanie franków szwajcarskich na złote polskie następowało w oparciu o taryfę obowiązującą w pozwanym banku nie prowadziłoby do wniosków formułowanych przez powoda. (...)Oczywistym dla Sądu jest, iż gdyby nie nastąpiła drastyczna zmiana kursu franka szwajcarskiego, powód z pewnością nie wystąpiłby z powództwem, lecz kontynuowałby wykonywanie umowy.

Kredyt denominowany we frankach szwajcarskich został przedstawiony powodowi jako standardowe(...)wiele bardziej korzystne niż zaciągnięcie kredytu w rodzimej walucie, tj. w złotych polskich; frank szwajcarski został przedstawiony powodowi jako wyjątkowo stabilna waluta. (...)Nie jest zatem możliwym przyjęcie, iż powód spłacał nominalną wartość kredytu, albowiem wartość ta ulegała permanentnej zmianie stosownie do różnic w kursie franka szwajcarskiego w stosunku do złotego. (...)Umowy kredytowe denominowane do franka szwajcarskiego (jak i znajdujące do nich zastosowanie wzorce umów) winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Niesprecyzowanie w umowie kredytu sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przekłada się na dowolność banku w doborze kryteriów ustalania tego kursu.

Taki sposób ukształtowania umowy wskazuje jednoznacznie, że walutą rozliczeniową był złoty polski, a nie frank szwajcarski. (...)IV CSK 200/18, wskazując, że jeżeli zobowiązanie wynikające z umowy kredytu zostało wyrażone w walucie polskiej, a jedynie jego saldo miało być przeliczane według franka szwajcarskiego, nie ma podstaw do dochodzenia zapłaty we frankach szwajcarskich. Zgodnie z treścią art. 69 ust. 3 prawa bankowego w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie. (...)Nie wykazała również, aby możliwość spłaty udzielonego kredytu we frankach szwajcarskich była przedmiotem uzgodnień między stronami.

W dniu 31.12.2012r. strony zawarły aneks, na podstawie którego zyskała uprawnienie do dokonywania wpłat we frankach szwajcarskich. (...)W dniu 31.12.2012r. strony zawarły aneks, na podstawie którego zyskała uprawnienie do dokonywania wpłat we frankach szwajcarskich. (...)Świadczenia obu stron zostały w umowie określone jako równowartość w złotych polskich wskazanych sum, wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Obie te kwoty zostały bowiem określone jako równowartość określonej sumy franków szwajcarskich.

Zgodnie z tytułem umowy zawartej przez strony, była ona umową o kredyt hipoteczny, indeksowany co do franka szwajcarskiego. (...)(...)w ramach którego zobowiązywałyby się do zakupu określonej ilości waluty po(...)ceny rynkowej, lecz uzależniły wielkość kredytu należnego do spłaty od, przynajmniej w założeniu, zbliżonego do rynkowego kursu waluty, do której kredyt był indeksowany (tj. franka szwajcarskiego). (...)Stąd też strony wykorzystując indeksację kredytu do franka szwajcarskiego uzyskały w miarę stabilną podstawę do długookresowego utrzymania stałej siły nabywczej wartości pieniężnych udzielonych w kwocie kredytu. (...)W rozpoznawanej sprawie brak było także podstaw do uwzględnienie żądania pozwanego o „przewalutowanie kredytu” według kursu franka szwajcarskiego z dnia zawarcia umowy kredytowej.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Kredyt spłacany był w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Powódce przedstawione ofertę kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)W 2008 r. w ofercie (...) S.A. Oddział w Polsce znajdowały się zarówno kredyty złotówkowe, jak i kredyty indeksowane do franka szwajcarskiego. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowi jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.