Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bezsporne są okoliczności, iż powodowie złożyli wniosek o udzielenie im pożyczki waloryzowanej do waluty obcej – franka szwajcarskiego, wniosek złożony był na przygotowanym przez pozwany bank formularzu, zaś rodzaj kredytu był przedmiotem indywidulanych negocjacji. (...)Wartość franka szwajcarskiego przyjęta została natomiast jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Jednocześnie jednak z zeznań powoda wynika, że wbrew postanowieniom umowy, nie było możliwości wypłaty kwoty pożyczki we franku szwajcarskim.

Już w dacie zawarcia umowy konieczne jest ustalenie wysokość kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy, a także winny być sformułowane w sposób jednoznaczny. (...)W tej sytuacji mamy do czynienia z przekroczeniem tzw. granic(...)akceptację treści zapisów dotyczących indeksacji kredytu do CHF. Przytoczone wyżej zapisy umowy(...)to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb(...)(...)Nie sposób także w realiach sprawy przyjąć do rozliczeń stron kurs średni NBP na podstawie zwyczaju w rozumieniu art. 354 k.c. , ponieważ kurs taki nie był zwyczajowo przyjmowany w praktyce bankowej w umowach kredytu indeksowanego i denominowanego do waluty obcej.

Po pewnym czasie okazało się, że mają zdolność kredytową do uzyskania kredytu waloryzowanego frankiem szwajcarskim, natomiast nie mogą uzyskać kredytu złotówkowego. (...)Powód wiedział, że jest ryzyko walutowe, ale rozumiał, że wahania kursu będą niewielkie właśnie z uwagi na zapewnienia o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Taki mechanizm powodował, że przy wzroście kursu franka - mimo terminowej spłaty kredytu – zadłużenie kredytobiorców rosło. (...)W efekcie, mimo, że powodowie spłacili prawie cały kredyt (138.000 zł) do zapłaty zgodnie z umową pozostało im ponad 180.000 zł (pod warunkiem stabilnego kursu franka).

W umowie nie określono wysokości kredytu we frankach. (...)Zgodnie z umową pozwani mieli spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W tej sprawie wartość kredytu wyrażona została w złotych polskich, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do franka szwajcarskiego. (...)Jak już wskazano wyżej, Sąd odwoławczy akceptuje ocenę Sądu Okręgowego, że zawarta przez strony umowa kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego jest nieważna.

Na datę zawarcia umowy kurs franka wynosił około 2,40 zł, a rata miała wynosić około 1 000 zł. (...)W listopadzie 2016 r. powód podpisał aneks z bankiem dotyczący możliwości dokonywania wpłat samodzielnie we frankach i od tego czasu sam wpłaca raty we frankach. (...)Zatem w dacie jej zawierania musi dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy.

Pominął natomiast dowody z dokumentów, które zawierały opinie w zakresie udzielania kredytów indeksowanych (denominowanych) do CHF, ponieważ nie były przydatne. (...)Kwota kredytu była przeliczana na CHF na(...)strony nie ustaliły sposobu przeliczenia franków szwajcarskich na złotówki, ani kursu kupna franków szwajcarskich. (...)Umowy nie zawierają uprawnienia powoda do uczestnictwa w ustalaniu kursu kupna franka szwajcarskiego, a z drugiej strony w żaden sposób nie ograniczają pozwanego banku, który miał w tym zakresie całkowitą dowolność. (...)Na taką ocenę nie miała wpływu okoliczność, że decyzja o zaciągnięciu kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego była podjęta przez powoda samodzielnie.

Bank nie pouczył kredytobiorcy o skutkach zawarcia kredytu denominowanego do waluty obcej oraz o zagrożeniach z tego wynikających. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy. (...)Umowa w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)W konsekwencji jest niewątpliwe, że w rozpatrywanej sprawie pozwany Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania - na gruncie zawartej umowy - wysokości rat kredytu wg ustalanego przez siebie kursu franka.

(...)okoliczności związane z zawarciem umowy kredytu potwierdzają, że powodowie świadomie wybrali kredyt hipoteczny indeksowany do CHF. Już we wniosku kredytowym powodowie zwrócili się do Banku o udzielenie kredytu indeksowanego kursem CHF, wskazując jako walutę kredytu frank szwajcarski. (...)Ten mechanizm odróżniał umowę kredytu denominowanego od zwykłego kredytu złotówkowego. (...)Frank szwajcarski nie był tą walutą, z którą Polacy mieli najczęściej do czynienia w związku z koniecznością dokonania wymiany, jak to był np. w przypadku euro i dolara amerykańskiego. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)