Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik banku wskazywał, że kredyt powiązany z walutą franka szwajcarskiego jest bardzo dobrą ofertą. Mówił powodom, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilna, przedstawiając im wykresy obrazujące wahania waluty franka szwajcarskiego. (...)W realiach sprawy pomiędzy stronami, aby umożliwić powodom spłatę kredytów we frankach szwajcarskich, zostały zawarte porozumienia z dnia 10 września 2011 r. do umowy z 29 września 2006 r. oraz z dnia 13 września 2011 r. do umowy z 23 kwietnia 2007 r. (...)W realiach niniejszej sprawy powodowe spośród tych świadczeń zażądali zwrotu wyłącznie tego, co w wykonaniu ww. umowy zapłacili we frankach szwajcarskich w okresie do dnia 2 maja 2019 r.

Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego. (...)Stanowi jedną z wielu spraw wniesionych do sądu w związku z klauzulami niedozwolonymi w umowach kredytu indeksowanych/denominowanych do franka szwajcarskiego i nie jest od nich bardziej skomplikowana pod względem faktycznym bądź prawnym.

Teza orzeczenia: przesłanki ważności umowy kredytowej

Mimo odwołania się w umowie do waluty frank szwajcarski umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, a kredyt był wypłacony i spłacany w złotych polskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpływu środków na rachunek kredytowy. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

W uzasadnieniu wskazał, że pozwana K. Z. (1) zawarła umowę kredytu rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)W roku 2010 pozwana na skutek zmiany kursu franka szwajcarskiego utraciła zdolność do dokonywania spłaty kredytu. (...)W ocenie Sądu pozwana K. Z. (1) przy zawieraniu z powodowym bankiem umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego (CHF) nie posiadała statusu konsumenta. (...)Reasumując, należało zatem ocenić zawartą w dniu 29 czerwca 2009 r. umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej franka szwajcarskiego za nieważną.

Tam zaproponowano im, jako najkorzystniejszy, kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego oferowany przez (...) Bank SA . (...)Zatem w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursu franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W świetle jej postanowień Bank ryzykował stratę znacznej części kapitału kredytu w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Strony umowy uzgodniły, że zawierają umowę kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Pozwany udzielił powodom kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Strony umowy uzgodniły, że zawierają umowę kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Pozwany udzielił powodom kredytu denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego.

Pierwotnie zamierzali uzyskać kredyt „złotówkowy” jednak kiedy w banku zaproponowano im kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego zgodzili się na zawarcie umowy albowiem w chwili zawierania umowy kredyt ten był dla nich najkorzystniejszy z uwagi na najniższe oprocentowanie. (...)Kiedy jednak wysokość rat z uwagi na rosnący kurs franka szwajcarskiego zaczęła się zwiększać pozwani zaprzestali dalszej spłaty kredytu. (...)Jednocześnie pozwani byli niewątpliwie świadomi, że kwota ta może ulec zmianie w wyniku wahań kursu franka szwajcarskiego. (...)W dacie zawierania przez pozwanych umowy z bankiem zawieranie umów indeksowanych do franka szwajcarskiego było powszechne stosowane i aprobowane.

W oparciu o otrzymane dane dokonali własnej analizy opłacalności każdego z produktów finansowych i zgodnie z tym dokonali wyboru kredytu denominowanego we franku szwajcarskim. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)(...)(...)Ewentualny problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.