Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredyt udzielony powodowi został udzielony w złotych polskich, a nie w walucie obcej – franku szwajcarskim. (...)Potwierdza to też powszechność zaciągania przez obywateli kredytów indeksowanych lub denominowanych do walut obcych w tamtym czasie. (...)Ryzyka Systemowego z 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich (por. wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2019 r., II CSK 483/18). (...)Okoliczności, że pozwany będący bankiem udzielając kredytu indeksowanego musi zaciągnąć zobowiązanie w(...)wpływać na ocenę rodzaju tego kredytu, w oderwaniu od konstrukcji takiej umowy, w tym skutkować przyjęciem, że strony zawarły umowę kredytu walutowego, a walutą kredytu był frank szwajcarski.

W 2006 r. (...) Bank posiadał ofertę kredytów hipotecznych w złotówkach oraz powiązanych z walutami obcymi – CHF, EUR i USD. Kredyty powiązane z walutą franka szwajcarskiego były najpopularniejsze wśród klientów indywidualnych. (...)W okresie spłaty zobowiązania z tytułu umowy kredytu przez powodów cena waluty franka szwajcarskiego sukcesywnie wzrastała, zarówno w Tabeli walut obowiązującej w pozwanym banku, jak i na światowym rynku walut. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Redagując w taki sposób postanowienia umowne bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.

(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

(...)I. ustala, że umowa o kredyt hipoteczny nr (...) zawarta w(...)(osiem tysięcy czterysta trzydzieści pięć franków szwajcarskich, dwadzieścia centymów) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od obu wskazanych kwot od dnia 27.03.2021 r. do dnia zapłaty; III. oddala powództwo(...)(...)Przyznał, że strony łączy umowa o kredytu hipoteczny indeksowany do waluty obcej. (...)Pozwany zarzucił brak podstaw do kwestionowania ważności umowy kredytu. (...)W ocenie Sądu Okręgowego stan taki zaistniał wówczas, gdy pojawiły się w opinii publicznej, w prasie, itp. szerzej prezentowane poglądy co do możliwych wadliwości umów kredytów indeksowanych lub denominowanych do CHF, czy też po wejściu w życie ustawy antyspreadowej, a zatem około 2011 r.

Na podstawie tej umowy kredytobiorcy uzyskali kredyt w kwocie 180.000 zł denominowany (waloryzowanego) w walucie CHF na okres 300 miesięcy od dnia 1 czerwca 2007 r. do dnia 15 czerwca 2032 r. (ostateczny termin spłaty kredytu) na zasadach określonych w umowie(...)W dniu 26 września 2008 r. zawarty został aneks nr (...) do umowy kredytu, mocą którego D. C. i A. C. zostali zwolnieni z długu wynikającego z umowy kredytu na cele mieszkaniowe (...) nr (...) z dnia 1 czerwca 2007 r. tj. z obowiązku spłaty kredytu na cele mieszkaniowe. (...)Sąd Okręgowy podkreślił, że zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż powodom jako kredytobiorcom nie wyjaśniono, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Niniejszy spór - w zakresie żądania głównego pozwu - sprowadza się do rozstrzygnięcia o nieważności umowy kredytu z dnia 1 czerwca 2007 r.

Celem kredytu było pozyskanie środków finansowych na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokali mieszkalnego. (...)Załącznik do umowy stanowił harmonogram spłat kredytu (k. 22 i następne). (...)Banki co do zasady nie udzielają kredytów hipotecznych długookresowych ze stałym oprocentowaniem (zeznania k. 204). (...)Podnoszony przez pozwanego fakt świadomego wnioskowania przez powoda o udzielenie kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego, nie rehabilituje postanowienia z §(...)

Powodowie wnioskowali o kredyt określając jego kwotę jako indeksowaną do waluty wymienialnej, tj. franka szwajcarskiego ( (...) ), który został wypłacony zgodnie z umową w złotówkach, zaś wysokość zadłużenia w walucie kredytu (...) , obliczana była według(...)(...)W świetle postanowień umowy kredytu sporządzonej w dniu 18.09.2008 r.,(...)strony zgodnie postanowiły , że kredyt adekwatnie do postulatu powodów zostanie udzielony i(...)obu przypadkach będzie on indeksowany do kursu waluty obcej, czyli franka szwajcarskiego. (...)Nie istniały wówczas jeszcze normatywne typy umowy o kredyt indeksowany bądź denominowany, które w późniejszym czasie stworzyły wyraźny – przewidziany prawem podtyp umowy kredytowej. (...)W tym stanie rzeczy należy przyjąć, że umowa stron jest ważna i skuteczna, natomiast bezskuteczne i niewiążące powodów są postanowienia zawarte w umowie dotyczące indeksacji do waluty szwajcarskiej.

Stosownie do § 3 ust 1 regulaminu kredyt udzielany jest w PLN lub w walucie obcej. (...)Kwestionowane klauzule denominacyjne dają pozwanemu prawo do jednostronnego regulowania wysokości udostępnionego powodom kredytu i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu franka szwajcarskiego. (...)Bez takich postanowień nie może dojść do ważnego zawarcia umowy kredytu denominowanego. (...)Uwzględnienie roszczenia banku o waloryzację kwoty kredytu przyniosłoby skutek odwrotny do dyrektywnego.