Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredytobiorca miał dokonywać spłat rat kredytowo – odsetkowych w walucie, do której kredyt miał być denominowany. (...)Z jej obserwacji wynika także, że „nadal spłata kredytu we frankach jest mniejsza, niż w PLN” (k. 338). (...)Z jej obserwacji wynika także, że „nadal spłata kredytu we frankach jest mniejsza, niż w PLN”. (...)V CSK 445/14, z której jasno wynika że umowa kredytu denominowanego do waluty obcej była i jest dopuszczalna na gruncie art. 353 (1) k.c. (I ACa 1233/17).

Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)U 2011, nr 165, poz. 984-dalej nowela, która weszła w życie 26 sierpnia 2011 r.) miał możliwość spłacania kredytu frankami szwajcarskimi (zmiana regulaminu pozwanego banku od lipca 2009 r.). (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Walutą kredytu miał być frank szwajcarski. (...)Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Zdaniem powodów, § 1 ust. 1 w zw. z pkt 2 Tabeli umowy oraz § 6 ust. 1 umowy wskazuje, iż kredytobiorca nigdy nie nabywał roszczenia o wypłatę kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Potwierdza to pkt. 2 Tabeli Umowy Kredytu, zgodnie z którym bank udzielił powodom kredytu w kwocie i walucie, określonej w tym punkcie, a więc we frankach szwajcarskich (CHF). Ponadto, pozwany podniósł, iż w podpisanym przez powodów załączniku nr 1 do umowy kredytu - harmonogramie wypłaty kredytu wskazano walutę kredytu jako „CHF", natomiast w rubryce „wysokość kredytu/transz kredytu w walucie kredytu", wartość transz kredytu wyrażono we frankach szwajcarskich. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń.

Przy czym był, był to zatem kredyt udzielony tak zwany kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich. Co to jest kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich, czy w walucie, w walucie obcej? Już. (...)Co to jest? Bank udziela kredytu we frankach szwajcarskich i w takiej też walucie ewidencjonuje kredyt oraz odsetki. (...)Następnie powódka spłacała ten kredyt we frankach szwajcarskich, przy czym bank sprzedawał jej te franki szwajcarskie, przy czym taki obowiązek był do sierpnia 2011 roku, bo od czasu wejścia ustawy antyspreadowej powódka mogła sobie sama te franki kupować.

Pracownik banku przedstawił powodom symulację rat kredytu i ogólnego jego kosztu we frankach szwajcarskich i polskim złotym. (...)Powodowie zdecydowali się na kredyt we franku szwajcarskim, albowiem był on tańszy niż kredyt w złotych polskich ( dowód: przesłuchanie powódki W. L. protokół k. 374-375 – 00:03:16-00:29:04, przesłuchanie powoda M. L. protokół k. 375-375v – 00:29:04-00:40:58 ). (...)Powód franki szwajcarskie na poczet spłaty rat kredytu nabywa w kantorze internetowym gdzie jest oferowany korzystniejszy kurs franka ( dowód: przesłuchanie powódki W. L. protokół k. 374-375 – 00:03:16-00:29:04, przesłuchanie powoda M. L. protokół k. 375-375v – 00:29:04-00:40:58 ). (...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.

Zdawali sobie sprawę, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 i dowolnie innym. (...)W ten sposób zatem bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Sąd uznaje zatem, że pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.

Podniósł, że pozwany na podstawie w/w umowy udzielił powodom kredytu walutowego we frankach szwajcarskich. (...)Oprocentowanie kredytu we franku szwajcarskim było korzystniejsze niż dla kredytu złotówkowego. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu denominowanego do kursu franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Ewentualny problem ze spłatą kredytu, zdaniem Sądu, wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.