Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Nie prowadzono z nią rozmów na temat kursów CHF, nie przedstawiono rysu historycznego kursu franka. (...)Zgodnie z umową harmonogram spłaty rat kredytu był sporządzony we frankach szwajcarskich, zatem spłata konkretnej raty w danym dniu wymagała wykonania operacji przeliczenia wyrażonej we frankach szwajcarskich raty na złote polskie. Zdaniem tego Sądu, pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego określenia wysokości wypłaconej kwoty oraz regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego jako różnica pomiędzy kursem sprzedaży a kursem zakupu waluty obcej).

Powodom nie przedstawiono żadnych informacji o ryzyku związanym z kursem franka. (...)W istocie powódka zeznała, że wraz z mężem wiedzieli, iż kurs franka będzie powstawał w Banku. (...)Pozwany nie przedłożył materiału dowodowego, z którego wynikałoby, że w dostateczny sposób wyjaśniono powodom w jaki sposób będzie ustalał kurs franka szwajcarskiego. (...)Jak ustalił Sąd I instancji powodowie zawarli z pozwanym Bankiem umowę kredytu nominowanego do waluty obcej tj. do franka szwajcarskiego.

(...)bank centralny Szwajcarii zaniżonego kursu franka szwajcarskiego wobec innych walut, znaczeniu pojęcia „indeksacji kredytu''' według CHF, zasadach i kryteriach ustalania przez pozwanego kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Podnieśli, że umowa w żaden sposób nie wyjaśnia, w jaki sposób kurs franka szwajcarskiego ma być ustalany i pozwany może dowolnie wybrać kryteria ustalania kursów, w związku z czym postanowienia te naruszają zasadę równości stron. (...)W szczególności umowa nie przewiduje wymogu, aby wysokość kursu ustalanego przez pozwanego pozostawała w jakiejkolwiek relacji do aktualnego kursu franka szwajcarskiego ukształtowanego przez rynek walutowy lub na przykład kursu średniego publikowanego przez Narodowy Bank Polski. (...)(...)z faktu wzrostu rynkowego kursu franka szwajcarskiego, a tylko w nieznacznej części z samej przyjętej polityki ustalania kursu walut w pozwanym banku, to nie doszło do kumulatywnego ziszczenia się przesłanek określonych w art. 385 1 § 1 k.c.

Powód udał się do firmy (...) , gdzie doradca przedstawił powodowi zarówno kredyty w złotówkach jak i we frankach oraz poinformował go, że rata kredytu we frankach będzie znacząco niższa. (...)W dacie zawierania umowy kredytu musi dojść do ustalenia wysokość kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane, muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy. (...)Przeliczenie franków na złotówki i odwrotnie ma następować przy przyjęciu kursów wynikających z tabel kursowych pozwanego, zatem to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb rozliczeń.

Aneks nr (...) do umowy zawarto na wniosek powodów, gdy pojawiła się możliwość spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Nie przedstawiono im jednak oferty kredytu w złotych, a tylko we frankach szwajcarskich. (...)Kwota kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich 65 380 CHF (§ 2 ust. 1 umowy). (...)Powodowie nie chcieli uzyskać franków szwajcarskich.

W związku z powyższym zwrócili się do pośrednika E. , gdzie zaproponowano im kredyt frankowy jako jedyny, do którego powodowie się kwalifikowali, tłumacząc, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Wbrew stanowisku strony pozwanej Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie się w spornej umowie i regulaminie kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiło klauzulę waloryzacyjną i służyć miało jedynie przeliczeniu na walutę polską wartości dokonywanych przez powodów spłat rat. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwoty kredytu wypłaconego w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.

Pracownik pozwanego przedstawił powodowi ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Przystępując do oceny zasadności powództwa, Sąd Okręgowy stwierdził, że powód ma interes prawny, by żądać ustalenia nieważności łączącej strony umowy kredytu. (...)Tego, że powód złożył wniosek o kredyt indeksowany do CHF nie można uznać za realny wpływ na kształt klauzul indeksacyjnych zawartych w umowy kredytu. (...)(...)kredytobiorcę z pozwanym, normującej spłatę kredytu bezpośrednio w walucie obcej –(...)zadłużenia od chwili zawarcia umowy kredytu bezpośrednio w walucie obcej oraz(...)Urzędu Komisji Nadzoru Bankowego co do kierunków rozstrzygnięcia zagadnień prawnych przedstawionych(...)

Przed zawarciem umowy pracownik Banku przedstawił powodowi ofertę kredytu złotówkowego i denominowanego waluta CHF, przy czym powód nie miał zdolności kredytowej do uzyskania kredytu złotówkowego we wnioskowanej wysokości. (...)Transakcje wynikające z umowy kredytu dokonywane były więc w złotych polskich, a jedynie ich wysokość była ustalana w oparciu o kurs CHF. Kwestionowany kredyt nie był kredytem walutowym, ale kredytem denominowanym, którego walutą wypłaty i spłaty nie był frank szwajcarski, ale złoty polski. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i odesłania do ustalanego przez bank kursu kupna franka powoduje niemożliwość ustalenia w walucie obcej równowartości kwoty kredytu wypłaconego w złotych. Z kolei brak mechanizmu waloryzacji i odesłania do kursu sprzedaży franka uniemożliwia ustalenie wysokości płatnych w złotych rat kredytu stanowiących równowartość rat w walucie obcej.