Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Strona pozwana zaznaczyła, że kredyty udzielone powodowi są kredytami walutowymi, denominowanymi we frankach szwajcarskich. Kwoty tych kredytów wyrażone są we frankach szwajcarskich i nie ulegają zmianie w skutek wahań kursu, nie podlegają również indeksacji. (...)Zaznaczył jednak, że mimo zapisów umownych nie doszło do fizycznego transferu franka szwajcarskiego, lecz kredyt uruchomiony został w złotych polskich. (...)Następnie po zawarciu aneksów nr (...) do umów, powód spłacał kredyt frankami szwajcarskimi.

(...)S.A. ) wniosek o udzielenie kredytu mieszkaniowego na refinansowanie zakupu mieszkania i kosztów jego remontu w łącznej kwocie 190 000 zł (refinansowanie 170 000 zł, koszt remontu 20 000zł) wskazując, że walutą kredytu ma być frank szwajcarski (CHF). (...)Do § 14 warunków umowy kredytu dodano ust. od 8 do 11, które precyzyjnie określały sposób ustalania kursu wymiany walut dokonywanego przez bank ( dowód: aneks nr (...) do umowy kredytu k. 267-269 ). (...)(...)doświadczenia życiowego powodów odnoszącego się do ich kontaktów z produktami bankowymi(...)się z zwarciem umowy kredytowej denominowanej do CHF. Niewątpliwie powodowie w oparciu(...)zgodnie z tym dokonał wyboru kredytu. (...)Nie oznacza sprzeczności z naturą zobowiązania lub zasadami współżycia społecznego także okoliczność, że to bank ustalał kurs kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Podstawą roszczenia powodów było twierdzenie o dokonanych nadpłatach przy spłacie kredytu z uwagi na abuzywność postanowień umowy odnoszących się do waloryzacji udzielonego kredytu kursem franka szwajcarskiego (CHF) oraz pobierania tzw. spreadu walutowego. (...)Umowa kredytu dochodzi do skutku przez złożenie zgodnych oświadczeń woli przez strony, bank zobowiązuje się do oddania określonej sumy do dyspozycji kredytobiorcy, natomiast ten ostatni do jej zwrotu. (...)W odniesieniu do kredytów „złotowych” bank kalkuluje swoje ryzyko kontraktowe i udziela kredytu w złotych polskich, to tym(...)w przypadku, w którym udziela kredytu walutowego lub kredytu złotówkowego indeksowanego do waluty obcej czy kredytu denominowanego w walucie obcej, którą charakteryzują(...)(...)(...)rozważania ofert i następnie wnioskowania do pozwanego o kredyt indeksowany do CHF, dokonali wyboru najkorzystniejszej dla(...)omawiane zobowiązanie w celu refinansowania kredytu hipotecznego, złotowego, udzielonego przez (...)(...)

W chwili zawierania umów mieli świadomość istnienia ryzyka kursowego, zmienności kursu franka szwajcarskiego oraz stosowania przez bank zmiennej stopy procentowej (zeznania powodów, k. 598-600). (...)Umowa kredytu/pożyczki dochodzi do skutku przez złożenie zgodnych oświadczeń woli przez strony, bank zobowiązuje się do oddania określonej sumy do dyspozycji kredytobiorcy/pożyczkobiorcy, natomiast ten ostatni do jej zwrotu. (...)W odniesieniu do kredytów „złotowych” bank kalkuluje swoje ryzyko kontraktowe i udziela kredytu w złotych polskich, to tym(...)w przypadku, w którym udziela kredytu walutowego lub kredytu złotówkowego indeksowanego do waluty obcej czy kredytu denominowanego w walucie obcej, którą charakteryzują(...)(...)Poniesienie ryzyka kursowego, związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego, było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej, co w porównaniu do oferowanych w dacie zawierania umowy kredytów złotowych było znacznie korzystniejsze.

(...)wartości LIBOR-u trzymiesięcznego dla waluty frank szwajcarski, ustalonym dla każdego pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego (dzień obliczania raty kredytu z umowy) jako postanowienie najpełniej oddające zgodny zamiar stron umowy i cel umowy w miejsce skarżonego postanowienia. (...)Stosownie do ust. 2 kwota kredytu wyniosła 146 300 zł. Zgodnie z ust. 3 tego paragrafu walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Wyznaczone w ten sposób przesłanki mają charakter szeroki z uwagi na niemożliwe do pełnego przewidzenia wpływy makroekonomiczne i to o tyle, o ile wymaga tego elastyczność instrumentu, jakim jest kredyt denominowany.

Umowy o kredyt denominowany i indeksowany do waluty obcej zostały wprost wymienione w art. 69 Prawa bankowego (jako możliwy wariant umowy kredytu) na mocy ustawy antyspreadowej. (...)Wskazano również, że kredytobiorcy zupełnie instrumentalnie traktują kwestię odesłania do tabel kursowych banku, oczekując, że Sąd zwolni ich z ryzyka kursowego, pozostawiając jednocześnie oprocentowanie właściwe dla franka szwajcarskiego. (...)Odnosząc się do zarzutów abuzywności kwestowanych postanowień, w ocenie Sądu, brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany Bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną. (...)Zdaniem Sądu, z wyżej zacytowanych przepisów wyraźnie wynika dopuszczenie przez prawo kredytów denominowanych i indeksowanych do waluty innej niż waluta polska i takie rozwiązanie stanowi element umowy kredytu, a tym samym nie pozbawia takiej umowy charakteru umowy kredytu.

Wskazywał, iż w istocie udzielony został powodom kredyt we frankach szwajcarskich (CHF) a nie w złotówkach. (...)Powodom zależało na zaciągnięciu kredytu o jak najniższym koszcie, a taki był kredyt indeksowany do kursu franka szwajcarskiego ; stąd też logicznym było(...)Za wiarygodne natomiast uznać należało zeznania powoda w zakresie, w jakim wskazywał, iż nie wyjaśniono mu, w jaki sposób pozwany wylicza kury franka szwajcarskiego, po jakich nabywa lub sprzedaje powodom tę walutę. (...)Jeżeli przyjąć stanowisko pozwanego, iż był to kredyt udzielony w frankach szwajcarskich, to powstaje pytanie, czemu umowa jednoznacznie nie odnosi się tylko do określonej liczby franków szwajcarskich.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że 30 sierpnia 2005 roku powodowie zawarli z pozwanym umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) waloryzowany kursem franka szwajcarskiego nr (...) na kwotę 160 000 złotych. (...)Waloryzacja kredytu następowała potrójnie na podstawie zmiennego oprocentowania ustalanego przez bank, kursu franka szwajcarskiego i spreadu stosowanego przez pozwanego, czyli różnicy pomiędzy rynkowym kursem waluty a kursem stosowanym w tabeli banku. (...)Tymczasem jak wskazywali sami powodowie w chwili przyznania kredytu zdecydowali się na instrument finansowy waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, ponieważ zadowalającą była wysokość rat. (...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 12 ust. 4 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty.