Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pośrednik zaproponował powodowi kredyt w walucie franka szwajcarskiego, przedstawiając tą ofertę jako najlepszą na rynku. Pośrednik poinformował powoda, że z zaciągnięciem tego kredytu nie wiąże się nieograniczone ryzyko walutowe, zapewniając o stabilności waluty franka szwajcarskiego. (...)W ocenie Sądu Apelacyjnego chybionym jest również zarzut odnoszący się do możliwości spłaty kredytu w walucie franka szwajcarskiego, co skutkowałoby tym, że powoda nie obejmowałaby tabela kursów banku. (...)Nie można też utrzymać w mocy umowy poprzez wprowadzenie jako zasady spłaty zobowiązania kredytobiorców bezpośrednio we franku szwajcarskim.

Przedstawiono jej wówczas oferty kredytów we frankach szwajcarskich i w złotych. (...)Po zawarciu umowy nastąpił wzrost kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego. (...)Przeliczenie kwoty kredytu wypłaconego w złotych na franki szwajcarskie następuje według kursu kupna franka szwajcarskiego określanego przez Bank. Ustalona we frankach szwajcarskich kwota podlegająca zwrotowi stanowi punkt wyjścia dla określenia harmonogramu rat kredytu w walucie indeksacji (franku szwajcarskim).

Pracownik Banku nie informował powodów o możliwości spłaty rat kredytu bezpośrednio we frankach. (...)Centralny Bank Szwajcarski zdecydował się na wprowadzenie sztywnego kursu franka w stosunku do Euro z powodu wzrostu jego kursu wobec kryzysu gospodarczego w Grecji. (...)Bank Centralny Szwajcarii zniósł minimalny kurs wymiany franka szwajcarskiego, co spowodowało ostry wzrost kursu CHF w górę. (...)(...)postanowienia Umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania faktycznej wysokości rat kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

Małżonkowie nie dysponowali odpowiednią kwotą pieniężną, dlatego udali się do pośrednika, gdzie doradzono powodom zaciągniecie kredytu denominowanego do waluty franka szwajcarskiego u pozwanego. (...)Doradca finansowy firmy (...) przedstawił powodom produkt w postaci kredytu denominowanego do waluty franka szwajcarskiego jako najkorzystniejszą, najtańszą i najdostępniejszą opcję. Prezentując ofertę opisywał walutę franka szwajcarskiego jako najbardziej stabilną w Europie. (...)Pozwany zapewniał powodów o stabilności kursu franka szwajcarskiego, oraz podkreślał że oferowany kredyt jest bardzo korzystny.

Zapewniał, że waluta jest bezpieczna, a kredyt we frankach szwajcarskich korzystny. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu). (...)Podkreślić trzeba, że to sam powód uznał na podstawie danych rynkowych, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny.

Podpisując opisaną umowę powódka zaakceptowała ponadto wysokość kwoty kredytu wyrażoną we frankach szwajcarskich. (...)W pozwanym Banku nie proponowano powódce kredytu w walucie polskiej, a proponując kredyt we frankach szwajcarskich tłumaczono, że kredyt w tej walucie jest tańszy, nie ma żadnego ryzyka, gdyż kurs franka nie zmieni się drastycznie. (...)Z umowy kredytu, pomimo brzmienia § 5 ust. 3 pkt 2, wcale nie wynika, że kwota kredytu mogła zostać wypłacona powódce również we frankach szwajcarskich. (...)III Odnośnie do kwestii poinformowania powódki o ryzyku(...)że pracownicy Banku proponując powódce kredyt we frankach szwajcarskich, tłumaczyli, że taki kredyt jest tańszy, nie ma żadnego ryzyka, gdyż kurs franka nie podlega istotnym zmianom, jest w zasadzie stabilny.

Powód we własnym zakresie analizował wahania kursów franka szwajcarskiego i po rozmowie z pośrednikiem kredytowym uznał, że polska waluta będzie się dalej umacniać, a więc obciążenie kredytem nie powinno przysporzyć mu problemów. (...)Na podstawie kursów walut na rynku międzybankowym ustalany jest przez dilera średni rynkowy kurs euro w stosunku do złotego z danego dnia, a następnie przeliczane są według określonego algorytmu pozostałe kursy, między innymi kurs franka szwajcarskiego do złotego. (...)Kwota podlegająca zwrotowi była przeliczana według kursu franka szwajcarskiego określanego przez Bank, zarówno przy określaniu kwoty kredytu podlegającej zwrotowi, jak i przy określaniu wysokości spłaty raty. (...)W żadnym postanowieniu umowy nie został wskazany sposób ustalania kursu, w szczególności nie określono w jakiej relacji będzie on pozostawał do aktualnego na dzień przeliczeń kursu franka szwajcarskiego ukształtowanego przez rynek walutowy.

(...)w którym sąd uznał umowę kredytu denominowanego w walucie frank szwajcarski za nieważną z uwagi na sprzeczność umowy kredytu z naturą stosunku zobowiązaniowego i(...)abuzywność postanowień umownych odnoszących się do indeksacji kredytu; z uwagi na niedopełnienie przez(...)(...)W myśl postanowień umowy kredyt był denominowany (waloryzowany), co oznaczało, że kwota kredytu w CHF lub transzy kredytu miała zostać określona według kursu kupna i sprzedaży dla franka szwajcarskiego, zgodnie z tabelą kursów obowiązującą w banku. (...)Zdaniem Sądu takie postanowienie umowy prowadzi do wniosku, że bank przyznał sobie(...)tak kwoty wypłaconej z tytułu kredytu, jak i rat kredytu waloryzowanego kursem CHF, poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego. (...)Taka redakcja postanowienia umownego przyznaje bankowi prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF przez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.