Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Po zawarciu przez powodów umowy kredytu mieszkaniowego nastąpiło znaczne osłabienie złotówki w stosunku do franka szwajcarskiego. W konsekwencji zmiany kursu franka szwajcarskiego wzrosły całkowite koszty kredytu i wysokość rat. (...)Umowa przewidywała uruchomienie kredytu zarówno we frankach szwajcarskich, jak i złotych, od początku możliwe było również dokonywanie spłat we frankach szwajcarskich oraz innej walucie. (...)Kredyty indeksowane czy denominowane do franka szwajcarskiego były przez banki przedstawiane jako produkt atrakcyjny dla kredytobiorcy.

Skarżący podnieśli, że kredyt miał być udzielony we frankach szwajcarskich, jednak nigdy taka waluta nie została im przekazania na konto walutowe prowadzone przez powoda. Pozwani podkreślili przy tym, że doradca finansowy, z uwagi na ich brak zdolności kredytowej, zaproponował im udzielenie kredytu we frankach szwajcarskich oświadczając, że jest to stabilna waluta nie obarczona ryzykiem kursowym. (...)Przyjęta konstrukcja wypacza istotę waloryzacji i nie jest związana z zapewnieniem siły nabywczej świadczeń, gdyż nawet przy założeniu niezmienności kursu franka zobowiązanie kredytobiorcy wyrażone w złotych polskich rośnie. (...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

W okresie spłaty zobowiązania, cena waluty franka szwajcarskiego sukcesywnie wzrastała, zarówno w Tabeli walut obowiązującej w pozwanym banku, jak i na światowym rynku walut. Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorczynię rat. (...)Nie wyjaśniono też powódce jakie skutki dla wysokości jej zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)co prawda w umowie określono kredyt udzielony powódce jako denominowany, jednakże wskazanie go w walucie(...)

(...)przedstawiono jak kształtował się kurs franka szwajcarskiego we wcześniejszych latach, nie wytłumaczono, jaki wpływ ma kurs franka szwajcarskiego na wartość kapitału kredytu, nie przedstawiono, jak są tworzone przez bank kursy franka szwajcarskiego. (...)(...)na tym, że wysokość raty kredytu powiązana jest z kursem franka – co jest oczywiste w przypadku stosowania klauzuli waloryzacyjnej do waluty obcej – ale dowolnego ustalania kursu franka, a tym samym wysokości raty kredytu przez bank. (...)Być może gdyby nie doszło do wzrostu kursu franka, problem w ogóle by się nie pojawił. (...)W orzecznictwie brak jest jednolitości co do tego, którą z teorii – salda czy dwóch kondykcji – należy zastosować do rozliczenia stron po stwierdzeniu nieważności umowy kredytu indeksowanego bądź denominowanego do franka szwajcarskiego.

Zapewniał, że waluta jest bezpieczna, a kredyt we frankach szwajcarskich korzystny. (...)Zarówno umowa, jak i dokumenty z nią związane nie wskazują dokładnie, w jaki sposób pozwany bank ustalał wysokość kursu franka szwajcarskiego, a tym samym wysokość zobowiązania powódki. (...)Z przekazu banku wynikało, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, a oferowany kredyt bezpieczny. (...)W istocie, gdyby nie doszło do istotnego wzrostu kursu franka, problem nieważności umów być może, nigdy by nie powstał.

Na spotkaniu, które odbyło się w Oddziale (...) Banku S.A. w S. , pracownik pozwanego Banku przedstawił S. K. oferty kredytów: złotówkowego oraz we franku szwajcarskim. (...)Informowano ubiegającą się o kredyt, że spłata kredytu będzie następowała w złotówkach, a nie we frankach szwajcarskich. (...)Nigdy nie spłacała go we frankach szwajcarskich. (...)Fakt, że powódka wybrała kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego nie oznacza, że umowa była, jak twierdzi pozwany, negocjowana choćby w tym zakresie.

Wskazywano, że kurs franka może wzrosnąć maksymalnie o 10%, ale i tak rata nie będzie wyższa niż w przypadku kredytu złotówkowego. (...)Początkowo opłacali raty w banku, a po wejściu w życie tzw. ustawy antyspreadowej we franku, kupowanym w kantorze, następnie znowu spłacali kredyt w złotówkach. (...)Nie zobrazowano skutków wzrostu kursu waluty, nie przedstawiono historycznych wahań kursów tej waluty w okresie adekwatnym do ustalonego terminu spłaty, a wręcz powodom przekazywano informacje, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, a wahania mogą być nieznaczne. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie aby mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w chwili zawierania umowy i winny być sformułowane w sposób jednoznaczny.

Zapewniano o stabilności franka szwajcarskiego. (...)W uzasadnieniu apelacji nie przedstawiono takiego wywodu, koncentrując się na korzyściach ekonomicznych zawartej umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego dla pozwanego oraz na wskazywaniu, że ryzyko kursowe w równym stopniu co pozwanego kredytobiorcę, obciąża kredytodawcę. (...)(...)próby antycypowania sposobu ustalenia kursu franka szwajcarskiego w przyszłości czy też weryfikacji zgodności z umową sposobu ustalenia kursu, a w konsekwencji ustalenia wartości świadczenia obciążającego kredytobiorcę. (...)(...)zakresie przeliczania kursu złotego na franka szwajcarskiego, lecz również kurs wymiany wynikającyz(...)jako taki nie został wprowadzony do porządku prawnego przez przedwojennego jeszcze(...)