Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podkreślenia wymaga fakt, że umowa kredytu zawarta przez strony stanowiła specyficzny podtyp umowy kredytu – umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, w tym wypadku – franka szwajcarskiego. (...)Podkreślenia wymaga przy tym, że ustawodawca już po zawarciu przez strony spornej umowy kredytu wprowadził do ustawy Prawo bankowe przepisy odnoszące się do kredytów indeksowanych do waluty obcej i kredytów denominowany w walucie obcej. (...)Zaznaczyć trzeba, że z punktu widzenia polskiego systemu prawnego można wyróżnić trzy rodzaje kredytów, w których występuje waluta obca: indeksowany, denominowany i walutowy. (...)W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na określonym kursie kupna waluty obcej, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej.

Zabezpieczeniem spłaty kredytu była hipoteka kaucyjna na rzecz banku wyrażona w złotych do kwoty stanowiącej 170% kwoty kredytu ustanowiona na nieruchomości należącej do powodów. (...)Powodów nie informowano o ryzyku związanym z kredytem indeksowanym do (...) . (...)Kredyt był indeksowany do waluty obcej (...) (§ 1 ust. 1 umowy). (...)Bank natomiast, który udzielił powodom kredytu następnie pozyskiwał do swojej dyspozycji z tytułu rat(...)związku z niemal podwojonym kursem franka szwajcarskiego – tak dalece niewspółmierne do środków wydatkowanych i rozsądnych zysków, że skutek ten czyni ważność umowy niemożliwą do obrony.

Pośrednik, do którego się udali, zaproponował im kredyt we frankach szwajcarskich (CHF) w (...) Banku . (...)Był to kredyt denominowany (waloryzowany) w walucie CHF. Miał zostać spłacony w ratach, do 10 sierpnia 2038 r. (§2 ust. 1 i §9 ust. 1 umowy). (...)Na tym tle, w przypadku kredytów indeksowanych i denominowanych do waluty CHF, wątpliwości wynikają z konstrukcji klauzuli waloryzacyjnej, określenia kwoty kredytu, a także pobierania przez bank dodatkowego wynagrodzenia w postaci spreadu walutowego. (...)W przypadku kredytów indeksowanych i denominowanych do CHF, dochodziło do swoistego nadużycia instytucji waloryzacji.

Przedstawiono powodowi informację, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Powód nie miał pojęcia, że w przypadku wzrostu kursu franka wzrośnie nie tylko rata, ale i saldo kredytu. (...)Kredyt „denominowany” oznacza kredyt wyrażony w walucie obcej (np. (...)Kredyt „denominowany” wyrażony w walucie obcej (np.

Przy zawarciu umowy kredytu nadto nie tłumaczono kredytobiorcom, iż(...)im jak Bank ustala kurs franka szwajcarskiego, ani też jak są tworzone tabele kursów (wskazywano im jedynie, że przy spłacie kredytu powodowie mają pilnować kursu CHF(...)(...)Wobec tego strony umówiły się na zawarcie umowy kredytu złotowego, w których frank szwajcarski stanowił miernik wartości i służył do określenia wysokości kwot, do których wypłaty bądź spłaty były zobowiązane strony umowy. (...)Czytamy tam bowiem: „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych. (...)Ponadto, w kredycie denominowanym kwota oddana do dyspozycji (kwota w umowie i(...)kredytobiorca otrzymuje w PLN. W kredycie indeksowanym od kwoty kredytu (wyrażonej w umowie w PLN), oderwana jest natomiast kwota, jaką kredytobiorca ma oddać.

W rozmowach z pracownikami banku powódka odnosiła się wyłącznie do wartości kredytu w złotówkach. (...)Postanowienia umowy nie przewidywały, aby aktualny kurs franka szwajcarskiego ustalony przez bank pozostawał w określonej relacji do aktualnego kursu tej waluty ukształtowanego przez rynek walutowy lub np. w określonej relacji do kursu średniego waluty publikowanego przez (...) . (...)Brak pewności co do wysokości przyszłych zobowiązań, związanych ze spłatą kredytu, należy do immanentnych cech kredytu indeksowanego do waluty obcej, co wynika z naturalnych zmian w czasie kursów waluty indeksacyjnej. (...)Prawidłowo w tej sytuacji uznał sąd I instancji, że już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące indeksowania kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powodów z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 kc.

W trakcie spotkania doradzono im by zaciągnęli kredyt indeksowany do CHF, gdyż nie mieli zdolności kredytowej na kredyt w PLN w oczekiwanej wysokości. Wskazano im, że frank szwajcarski od lat jest stabilny, wahania kursowe są niewielkie. (...)Orzeczenia te zapadły na tle umów kredytu zawartych z konsumentami i zawierających ryzyko walutowe (kredytu indeksowanego, denominowanego lub wprost kredytu walutowego). (...)Nie spełnia tego wymogu przedstawienie tabeli odnoszącej się tylko do hipotetycznego wzrostu raty kredytu, przy nieznacznym wzroście kursu CHF i stopy procentowej [k-206] .

Koszty finansowania kredytów walutowych, w szczególności denominowanych w (...) )rzez (...) Bank dr J. J. . (...)(...)materiału dowodowego okoliczności odnoszących się do zawarcia umów kredytu oraz przebiegu czynności prowadzących do zawarcia umowy kredytu na warunkach określonych w umowie, a także dowodzone przez pozwanego okoliczności odnoszące się do zaciągania kredytu przez powodów. (...)(...)płaceniu mniejszych rat w walucie kredytu, albo większych, niż to wynika(...)miesięcznej wpływa wartość kursowa waluty kredytu w stosunku do waluty waloryzacji tego kredytu. (...)(...)z interesami obu stron, oprocentowania kredytu powodów w okresie kredytowania, czy choćby zestawienia oprocentowania kredytu powodów z porównywalnymi co do wysokości, daty udzielenia, przedmiotu kredytowania i zabezpieczeń, kredytami udzielonymi przez inne banki.