Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodów poinformowano, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny, a jego wahania są minimalne; powodowi nie mieli świadomości, że kurs ten może wzrosnąć w sposób nieograniczony, ani że jego wzrost ma wpływ na wysokość kwot, jaka pozostają pozostaje im do zwrotu. (...)Sąd I instancji stwierdził, że strony zawarły umowę kredytu denominowanego wyrażonego w CHF i wypłaconego w złotych, przy czym powodowie występowali jako konsumenci. (...)W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku skarżący podkreślił nadto, że ta obca w konstrukcji kredytu denominowanego nie jest miernikiem waloryzacji lecz wyraża wartość zobowiązania pieniężnego. (...)Nie budzi wątpliwości dopuszczalność umowy o kredyt denominowany, jaki zawarły strony, również w(...)

W rzeczywistości faktyczną przyczyną pozwu jest realny spadek wartości złotego polskiego w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)Przy zawarciu umowy kredytu nadto nie tłumaczono kredytobiorcom, iż Bank stosuje dwa rodzaje kursu waluty obcej jak również nie zobrazowano im jak Bank ustala kurs franka szwajcarskiego, ani też jak są tworzone tabele kursów. (...)Umowa przewidująca zobowiązanie banku do oddania do dyspozycji kredytobiorcy określonej kwoty środków(...)zadłużenia i rat wyrażonych we frankach szwajcarskich, stanowi przykład waloryzacji umownej polegającej(...)(...)Czytamy tam bowiem „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych.

Powódka miała otrzymać PLN. Powódka nie zapytała co w tej umowie robi frank szwajcarski. (...)Również pozwany nie udowodnił tego, czy informował powódkę o ryzyku kursowym w szerszym zakresie, np. poprzez przekazanie symulacji rat kredytu i wysokości zadłużenia w zależności od zmian kursowych, czy też danych historycznych dotyczących kształtowania się kursu franka szwajcarskiego. (...)Z podanych wyżej względów postanowienia przedmiotowej umowy pożyczki (...) wprowadzające mechanizm denominacji świadczeń stron we franku szwajcarskim według kursów waluty ustalanych jednostronnie i uznaniowo przez bank stanowią niedozwolone postanowienia umowne. (...)(...)zdecydowanie niższa od stosowanej przy kredytach złotowych stawki referencyjnej WIBOR. Żadne(...)procentowych charakterystycznych dla innej waluty do wierzytelności wyrażonych w złotych, ale(...)zaciągnęli w tym samym czasie kredyty złotówkowe i płacili oprocentowanie wg(...)

Przy zawarciu umowy kredytu nadto nie tłumaczono kredytobiorcom, iż(...)im jak Bank ustala kurs franka szwajcarskiego, ani też jak są tworzone tabele kursów (wskazywano im jedynie, że przy spłacie kredytu powodowie mają pilnować kursu CHF(...)(...)Na pełną ocenę uczciwości wspomnianego produktu (kredytu indeksowanego) nie pozwalał też, w przekonaniu Sądu, fakt, że stronie powodowej nie przedstawiono ani symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego, ani też związanych z tym(...)(...)Ponadto, w kredycie denominowanym kwota oddana do dyspozycji (kwota w umowie i(...)kredytobiorca otrzymuje w PLN. W kredycie indeksowanym od kwoty kredytu (wyrażonej w umowie w PLN), oderwana jest natomiast kwota, jaką kredytobiorca ma oddać. (...)Czytamy tam bowiem „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych.

Umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 pr.bank. (...)Brak bowiem postanowienia umowy, na podstawie którego kwotę kredytu w złotych przeliczano na franki szwajcarskie w celu zastosowania oprocentowania opieranego(...)(...)Dodano również ust. 3 o treści: w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska, kredytobiorca może dokonywać spłaty rat kapitałowo-odsetkowych oraz dokonać przedterminowej spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie. (...)Z treści noweli wynika, że ustawodawca polski nie zabronił konstrukcji kredytu indeksowanego/denominowanego, zarazem doprecyzował wymaganą przepisami treść tego stosunku.

(...)od 18 grudnia 2019 r. do dnia zapłaty oraz o ustalenie nieważności umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego z 23 listopada 2007 r.(...)(...)W przeliczeniu na CHF Sąd Okręgowy podał, że powodowie w tym czasie spłacili na rzecz pozwanej kwotę 182.636,95 franków. (...)(...)że bank zobowiązuje się „oddać do dyspozycji kredytobiorcy (…) kwotę środków pieniężnych”, a klient banku „do zwrotu wykorzystanego kredytu”, kwoty otrzymanej od banku, powiększonej o odsetki (oprocentowanie) „oraz do zapłaty prowizji od udzielonego kredytu”, która nie jest jego częścią. (...)Ogólny wniosek wynikający z przytoczonych zapisów można sprowadzić do stwierdzenia, że „kwota kredytu” indeksowanego do CHF to świadczenie wypłacone w walucie polskiej na rzecz kredytobiorcy.

(...)kwietnia 2012 roku zaczęli spłacać kredyt bezpośrednio w CHF. W połowie stycznia 2015 roku, w wyniku decyzji Szwajcarskiego Banku Narodowego o tzw. „uwolnieniu kursu franka szwajcarskiego”, czyli zaprzestaniu polityki polegającej(...)(...)Zeznania powodów nie budzą wątpliwości co do ich wiarygodności, a zapis z par. 9 ust. 2 umowy ( k.31v) potwierdza, iż umowa została zawarta w ramach promocji „Powrót franka”. (...)Umowa zawarta była w ramach promocji „Powrót franka”, produkt przedstawiano jako korzystny i zapewniano, że kurs franka wraca do normy ( k.165-166 i 167). (...)(...)

Kredyt był indeksowany do CHF (§ 2 ust. 1). (...)W dniu 4.02.2013 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, pozwalający na spłatę rat kredytu bezpośrednio w CHF. Dowód: aneks – k. 59-62. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.