Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Ponadto doszło do naruszenia zasady walutowości wyrażonej w art. 358 § 1 k.c. , gdyż strony określiły kwotę kredytu wyłącznie we frankach szwajcarskich, mimo że kredyt nie był udzielony w ramach dozwolonego ustawą obrotu dewizowego. (...)Pośrednik kredytowy poinformował powoda, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać i że raty kredytu mogą się zmieniać, ale wskazywał, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Treść tej umowy wskazuje, że jest to umowa kredytu walutowego – denominowanego w walucie obcej, gdyż bank zobowiązał się w niej oddać do dyspozycji kredytobiorcy kwotę pieniężną wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)Świadczenia stron umowy (w szczególności kwota kredytu) zostały określone w umowie we frankach szwajcarskich, odpowiadając wymogom z art. 69 Prawa bankowego .

Powód porównuje kurs średni NBP franka szwajcarskiego do kursu obowiązującego w kantorze. (...)Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu walutowego we franku szwajcarskim i stałby się kredytem złotowym. (...)Wyższe raty kredytów, zdaniem Sądu, wynikały jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Jako walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (CHF). (...)W umowie zawartej pomiędzy stronami indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, niezmieniające charakteru kredytu. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)W świetle powyższego Sąd Okręgowy uznał kwestionowana przez powodów klauzula umowna przewidująca mechanizm indeksacji do franka szwajcarskiego w kształcie zaprezentowanym w umowie - za niedozwolone postanowienia umowne.

Zdaniem Sądu z powyżej zacytowanych przepisów wyraźnie wynika dopuszczenie przez prawo kredytów denominowanych i indeksowanych do waluty innej niż waluta polska i takie rozwiązanie stanowi element umowy kredytu i tym samym nie pozbawia takiej umowy charakteru umowy kredytu. (...)W umowie zawartej z powodami wskazano — liczbowo i słownie — kwotę kredytu, indeksując ją do franka szwajcarskiego. (...)Sąd zwraca uwagę, iż ma świadomość, że na skutek nadzwyczajnej zmiany stosunków na rynku walut i wzrostu kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotego, doszło do wzrostu zobowiązania kredytowego powodów, a tym samym do pogorszenia jego sytuacji. (...)Jest to referencyjna wysokość oprocentowania depozytów i kredytów na rynku międzybankowym w Londynie dla walut o globalnym znaczeniu: dolara amerykańskiego, euro, franka szwajcarskiego, funta brytyjskiego i jena.

Powołując się na poglądy wyrażone w literaturze Sąd Rejonowy wskazał, że tzw. kredyty „denominowane” lub indeksowane do kursu waluty obcej są kredytami w walucie polskiej [ zob. (...)Powodowie wskazywali na abuzywność postanowień umowy przewidujących indeksację waluty kredytu 80.000 zł do franka szwajcarskiego oraz każdorazową spłatę kredytu według indeksacji do franka szwajcarskiego w określonych terminach w umowie. (...)Natomiast zaproponowany przez powodów wskaźnik polegający na tym, że wyliczymy różnicę hipotetyczną przy zastosowaniu stawki LIBOR 3M właściwej dla kredytów walutowych we frankach szwajcarskich przy kredycie złotówkowym należało uznać za niedopuszczalny. (...)Rola powodów została ograniczona do akceptacji umowy lub rezygnacji z(...)w przedmiotowej sprawie nie doszło do nadzwyczajnej zmiany stosunków, która winna(...)rozwiązaniem umowy, ponieważ zwyżka kursu franka szwajcarskiego była zbyt niska, w sytuacji(...)

Kwota kredytu określona została na 238.700,00 zł, a waluta waloryzacji na franki szwajcarskie. (...)Dopiero w chwili uruchomienia kredytu kwota ta została wyrażona w walucie waloryzacji, tj. we frankach szwajcarskich według kursu kupna zgodnie z tabelą kursową. (...)Sąd zwrócił uwagę, że w chwili zawarcia umowy, kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego był niezwykle atrakcyjny dla klientów, z uwagi na korzystne kursy walut. (...)Sąd podkreślił, że od 1 lipca 2009 r. powodowie mogli spłacić kredyt bezpośrednio we frankach szwajcarskich pomijając kursy CHF ustalane przez bank, o czym pozwany poinformował wszystkich klientów w dniu 30 czerwca 2009 r.

Pozwany nie zgodził się z nieważnością przedmiotowej umowy kredytu hipotecznego denominowanego we frankach szwajcarskich. (...)Z przedstawionych im przez pracownika pozwanego symulacji spłaty kredytu w obu walutach wynikało, że w przypadku wskazania franków szwajcarskich jako waluty kredytu raty spłaty w walucie polskiej będą niższe. (...)Polegało to na tym, że wzrost kursu franka szwajcarskiego w stosunku do uruchomienia kredytu powodował zwiększenie zadłużenia kredytowego powoda, ale spadek tego kursu w stosunku do kursu z chwili uruchomienia kredytu nie skutkował stosownym obniżeniem pozostałego do spłaty kredytu. (...)Świadek jednak nie przypominała o informowaniu o prognozach kursu franka.

Nie był to więc kredyt walutowy, czyli udzielony w walucie obcej (denominowany). (...)Powód wnioskował o kredyt określając jego kwotę w walucie wymienialnej, tj. franku szwajcarskim ( (...) ), który zgodnie z zapisami umowy (§ 2 ust. 1, zdanie drugie) został mu wypłacony w złotówkach, zaś wysokość zadłużenia w walucie kredytu (...) obliczona była według kursu(...)(...)Odrębną kwestią jest ocena charakteru postanowień umowy, które dotyczyły przeliczenia kwoty kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, a następnie przeliczenia spłat dokonywanych przez powoda w walucie polskiej na walutę szwajcarską. (...)W konsekwencji nie budzi sprzeciwu posłużenie się w skarżonym rozstrzygnięciu przelicznikiem wartości średniej franka szwajcarskiego w N.B.P. jako najbardziej miarodajnym.