Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie pozostawali w przekonaniu o stabilności waluty CHF i nie analizowali historycznego kursu franka szwajcarskiego. (...)Umowa nie zawiera także uprawnienia kredytobiorców do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na poziomie 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 10:1, 100:1 lub dowolnie innym. (...)Przeciwnie, w powszechnym przekonaniu tak zwane umowy frankowe (indeksowane /waloryzowane kursem zwłaszcza franka szwajcarskiego lub denominowane do franka szwajcarskiego) były powszechnie oferowane i oceniane jako „tańsze i bezpieczniejsze”.

Mianowicie jest nią znaczący wzrost kursu franka szwajcarskiego (CHF) od 2009 r. (...)Odnosząc się do treści oświadczenia z dnia 4 marca 2008 r., należy wskazać, że w ocenie Sądu Apelacyjnego zasadnymi są zarzuty pozwanych, iż w istocie nie zostali w sposób wyczerpujący poinformowani o ryzyku wynikającym z faktu zaciągnięcia kredytu we frankach szwajcarskich (CHF). (...)(...)kurs tej waluty w stosunku do PLN utrzymywał się na niskim,(...)oceny ryzyka zaciągnięcia przez konsumenta kredytu powiązanego z tą walutą była(...)zaistnienia zmian kursu CHF trudnych do wyobrażenia przez konsumenta w dacie(...)(...)Logicznym jest bowiem i zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego, że gdyby kredyty indeksowane lub denominowane do walut obcych były uważane za ryzykowne, z pewnością zawieranie tego typu umów nie byłoby tak powszechne.

Podnieść należy, że tego rodzaju umowa kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego (zawierająca postanowienia indeksacyjne) nie w stoi w sprzeczności z art. 69 ust. 1 Prawa bankowego . (...)Okoliczność zaś, iż doszło do znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, nie może mieć bowiem wpływu na ocenę abuzywności i ważności postanowień umowy. (...)(...)jakoby pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego oraz dowolnego regulowania wysokości salda kredytu, należy jeszcze raz wskazać, iż(...)był bezpodstawny, bowiem kurs kupna franka szwajcarskiego, po jakim miała być wypłacona kwota kredytu, został indywidualnie wynegocjowany z powodami. Ponadto, spłata rat kapitałowo-odsetkowych od początku była dokonywana przez powodów we frankach szwajcarskich, a nie w złotówkach.

Pracownik pozwanego przedstawił powodom ofertę kredytu złotowego oraz złotowego indeksowanego do kursu franka szwajcarskiego. (...)Kredytobiorca w ramach przedmiotowej Umowy nie miał możliwości otrzymania kwoty udzielanego kredytu we franku szwajcarskim. (...)Począwszy od lutego 2016 roku , powodowie wnoszą raty kapitałowo-odsetkowe bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)Strony określiły sposób określania salda zadłużenia oraz spłaty kredytu poprzez odwołanie się do kursów franka szwajcarskiego.

Jako jego walutę określono we wniosku kredytowym frank szwajcarski – (...) . (...)Pracownik banku (...) informował pozwanych, że przeliczenie w umowie kwoty kredytu na franki szwajcarskie ma jedynie znaczenie przelicznika bankowego. (...)R. J. poinformował również pozwanych, że kurs franka, a przez to wysokość raty kredytu może się wahać o 10-20 groszy, nie tłumacząc w szczegółach kwestii związanych z ustalaniem kursu (...) przez bank i nie mówiąc o tym, że zmienić może się także saldo kredytu. (...)Jej istotą było bowiem udzielenie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: Podstawową kwestią przesądzającą o rażąco niekorzystnym dla konsumentów ukształtowaniu stosunku obligacyjnego między stronami jest skutek indeksacji kredytu powodujący rażącą dysproporcję pomiędzy wysokością kwoty udostępnionej wskutek uruchomienia kredytu, a wysokością świadczenia wzajemnego konsumentów, do jakiego byli zobowiązani na (...)

(...)kredytowej szeregu postanowień niedozwolonych, umowa kredytu jest nieważna, albowiem nie jest(...)należy postanowienia umowne dotyczące indeksacji kredytu kursem CHF oraz przeliczania wypłaconych środków do franka szwajcarskiego według kursu waluty określanego przez bank w tabeli kursów. (...)A. R. (1) i Z. R. złożyli w (...) SA w W. wniosek o udzielenie kredytu hipotecznego w kwocie 750 000 zł, indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (wniosek – k. 163). (...)Bank w istocie wykorzystał swoją przewagę informacyjną i negocjacyjną, aby skłonić konsumentów do zawarcia umowy, w świetle której całe ryzyko wzrostu kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego ponosić mieli klienci. Bank zapewniał i utrzymywał kredytobiorców w przekonaniu, że frank szwajcarski jest walutą bezpieczną i stabilną – brak podstaw do kwestionowania przekonywujących w tej mierze(...)przedstawiciel banku wyjaśnił kredytobiorcom, że frank szwajcarski jest walutą bezpieczną przede wszystkim(...)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 18 listopada 2008 r. powód zawarł z pozwanym umowę o kredyt hipoteczny w kwocie 253.000 zł(...)lokalu mieszkalnym, przy czym udzielony kredyt był waloryzowany do franka szwajcarskiego. (...)Spłata rat kapitałowo-odsetkowych miała być dokonywana w złotych po uprzednim ich przeliczeniu według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, obowiązującego w dniu spłaty o godzinie 14:50 (§ 10 ust. 4). (...)(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 1 ust.(...)(...)Jak wynika z danych przedstawionych przez strony w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacja franka szwajcarskiego do złotego była oderwana od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Umowa nie zawiera także uprawnienia owego kredytobiorcy do uczestnictwa, w szczególności na zasadach równości, w każdorazowym ustalaniu kursu, w tym wypadku franka szwajcarskiego. (...)Treść tejże umowy pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego na poziomie np.: 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 4,5:1, 100:1 i dowolnie innym. (...)W ten sposób zatem bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Pozwany nie był uprawniony do przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom wedle przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego, a następnie do otrzymywania rat tego kredytu jako jego spłaty wedle także przyjętego przez siebie kursu franka szwajcarskiego.