Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik tego Banku poinformował go, że nie ma on zdolności kredytowej na kredyt złotowy i przedstawił mu jedną ofertę – kredytu, powiązanego z walutą frank szwajcarski. (...)Rozważania te – w ocenie Sądu – można odnieść także do umowy kredyt denominowanego do waluty obcej. (...)W pierwszej kolejności powtórzyć należy, iż opisywane we wcześniejszej części uzasadnienia klauzule przeliczeniowe, stanowią element określający główne świadczenie stron umowy o kredyt denominowany do waluty obcej. (...)Klauzula dotycząca ryzyka wymiany określa główny przedmiot umowy kredytu denominowanego do waluty obcej.

Zaoferowano im jednak kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego wskazując, że w stosunku do takiego kredytu, mają oni zdolność kredytową. Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż przedstawiciele pozwanego banku nie zapoznali powodów z symulacją kształtowania się kursu franka szwajcarskiego. (...)Powodowie byli świadomi możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego, jednak zapewniani byli przez przedstawicieli pozwanego banku o stabilności tego kursu i możliwością jedynie nieznacznej i niedostrzegalnej dla nich zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Powodowie akceptowali, że w razie zmiany kursu franka szwajcarskiego dojdzie do zmiany wysokości miesięcznej raty, ale nie rozumieli dlaczego dochodzi do zmiany wysokości kwoty kredytu.

Z treści umowy, jej załączników oraz wniosku o udzielenie kredytu wynika, że kredyt został udzielony w walucie obcej, tj. we frankach szwajcarskich, co pozwana potwierdziła. (...)Sąd pierwszej instancji miał na względzie, jak w dacie zawarcia umowy kredytu konsolidacyjnego kształtował się kurs franka do złotówki. (...)Wyjaśnienia wymaga, że w zakresie umowy kredytu waloryzowanego /indeksowanego dochodzi do wydania sumy kredytu kredytobiorcy i zwrotu wykorzystanej sumy kredytu z reguły w ratach kredytowych w dłuższym przedziale czasowym. (...)W wyniku tej ustawy do prawa bankowego został wprowadzony art.(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Zarzucił, że pozwani zawarli ze stroną powodową umowę kredytu na zakup nieruchomości, przy czym z uwagi na brak zdolności kredytowej, w odniesieniu do wnioskowanej kwoty w walucie polskiej, Bank zaproponował im kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Do faktycznego transferu wartości dewizowych nie doszło, gdyż kwota kredytu była wyrażona w złotych polskich, jego spłata następowała również w złotych polskich, a wartość franka szwajcarskiego stanowiła jedynie wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat. Za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, dobrymi obyczajami i wartościami etycznymi są praktyki strony powodowej, polegające na przyznaniu kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i jednoczesnym stwierdzeniu braku zdolności kredytowej w walucie polskiej. (...)Strony określiły przy tym sposób określania salda zadłużenia oraz spłaty kredytu poprzez odwołanie się do kursów franka szwajcarskiego.

W rozpoznawanej sprawie, przedmiotowa umowa na skutek wprowadzonej indeksacji odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)(...)że strony zawarły umowę o kredyt w złotych polskich waloryzowaną (wyrażoną)(...)(...)Strony zastrzegły jedynie, że powyższa kwota zostanie przeliczona na franki szwajcarskie, a tak ustalone saldo stanowić będzie punkt odniesienia dla określenia wartości rat, których wysokość zostanie określona będzie we frankach szwajcarskich, chociaż sama spłata miała następować(...)(...)Frank szwajcarski pełnił zatem rolę wskaźnika waloryzacji świadczenia kredytobiorcy w wykonaniu zobowiązania do zwrotu kredytu.

Teza orzeczenia: Pozwany, jako profesjonalny kredytodawca, winien był zamieścić w umowie z 4 kwietnia 2007 r. zapis dotyczący szacunkowej wysokości różnicy między kosztami zakupu i sprzedaży waluty kredytobiorcom, określonej na dzień jej zawarcia, czego bezspornie zaniechał. Skoro takich obligatoryjnych wskazań zabrakło, zaktualizowały się przesłanki (...)

(...)C 1780/18, iż niewątpliwie przy kredycie indeksowanym (określanym w złotówkach oraz w walucie i wypłacanym w złotówkach) czy denominowanym (określanym w walucie i wypłacanym(...)sprzedaży w zależności czy dochodzi do wypłaty czy do spłaty czyli tzw. spread walutowy. (...)Dlatego decydowali się na kredyt we frankach, ale zawsze informowaliśmy, że ze(...)się zmienić .." (ii) Umową Kredytu, w której § 6 wprost wskazano : „W przypadku, gdy kredyt jest indeksowany kursem waluty obcej,(...)oraz salda zadłużenia z tytułu Kredytu, przy czym saldo zadłużenia może(...)(...)K. Kwapisz, Komentarz do art. 15 ustawy o kredycie konsumenckim, LEX. Omawiana część zrzutów apelacyjnych dotyka również kwestii udzielenia powodom kredytu indeksowanego do waluty szwajcarskiej i niezasadnego zdaniem pozwanego usunięcia(...)(...)Powodowie otrzymali kredyt w złotych polskich, nie zaś we franku szwajcarskim.

(...)siebie tabelach, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)(...)(...)bowiem pozwany zastrzegł sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabeli kursowej kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, nie wskazując w umowie kryteriów, czy przesłanek ustalania kursu. (...)Chodziło zatem o przedstawienie powódce relacji między złotym a frankiem szwajcarskim w przeszłości oraz prognoz co do ich kursów na przyszłość w szerokiej perspektywie czasowej. (...)Ponadto, nie sposób w realiach sprawy przyjąć do rozliczeń stron kurs średni NBP na podstawie zwyczaju w rozumieniu art. 354 k.c. , czy art. 56 k.c. , ponieważ kurs taki nie był zwyczajowo przyjmowany w praktyce bankowej w umowach kredytu indeksowanego albo denominowanego do waluty obcej.