Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Aby udzielić kredytu walutowego w (...) , Bank musiał wcześniej pozyskać na rynku franki szwajcarskie, korzystając z różnych instrumentów finansowych. (...)We frankach szwajcarskich wyrażono także wysokość hipoteki zwykłej i kaucyjnej. (...)A skoro przedmiotem zobowiązania wynikającego z umowy jest suma pieniężna wyrażona we frankach szwajcarskich, brak podstaw do stwierdzenia, że doszło do naruszenia art. 353 ( 1) k.c. (...)Sąd apelacyjny podziela też ocenę sądu I instancji, iż nie ma podstaw do dyskwalifikacji umowy o kredyt denominowany w oparciu o art. 58 § 2 k.c.

W chwili zawierania umowy wyjaśniono powodowi istotę kredytu denominowanego, w tym również zasady, według których będzie przeliczany kredyt na etapie jego uruchamiania i w jaki sposób będzie odbywać się jego spłata. (...)Bank informował powoda o zmienności kursu i jak w takiej sytuacji kształtować się będzie wysokość raty kredytu, przy czym zapewniano klientów, że frank jest walutą bezpieczną. (...)W konsekwencji jest niewątpliwe, że w rozpatrywanej sprawie pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania - na gruncie zawartej umowy - wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka. (...)W analizowanej umowie zwraca uwagę to, iż Bank przeznaczył do dyspozycji powoda kwotę kredytu w złotych polskich, która to kwota opisana została umowie we frankach szwajcarskich.

Strony są zgodne co do tego, że mamy do czynienia z umową kredytu denominowanego, a nie z umową kredytu ściśle walutowego. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Bank udzielił powodom kredytu w kwocie 160.000 zł „denominowanego (waloryzowanego) w walucie (...) na okres 360 miesięcy od dnia 28 maja 2008 r. do dnia 5 maja 2038 r. (§ 2 ust 1.) Kredyt został przeznaczony na wybudowanie lokalu(...)(...)(...)w łącznej wysokości 117.720,90 PLN. Kredyt był spłacany w PLN. ((...)w okresie od 7.06.2010 r. do 5.03.2020 r. 46.378,88 PLN (raty(...)w okresie od 7.06.2010 r. do 5.10.2011 r. powodowie winni byliby(...)w okresie od 7.11.2011 r. do 5.03.2020 r. powodowie winni byliby(...)(...)(...)zawartej pomiędzy stronami umowy, stosownie do jej postanowień, strony umówiły się, że kwota kredytu w wysokości wskazanej w umowie(...)w walucie polskiej, po uruchomieniu kredytu zostanie w drodze indeksacji przeliczona na walutę franka szwajcarskiego i oprocentowana w sposób właściwy(...)(...)Jak wynika bezspornych w sprawie okoliczności, powodowie wnosili o udzielenie kredytu w PLN, ale określonego (indeksowanego) w walucie szwajcarskiej.

Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)(...)z nagłym wzrostem kursu waluty szwajcarskiej w stosunku do waluty polskiej i trudności, jakie niektórzy kredytobiorcy zaczęli mieć w spłacie kredytów indeksowanych lub denominowanych do tej waluty, jak również efektem zastrzeżeń co do swobody ustalania kursów wymiany przez(...)

Zdecydowali się na kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego, bo jego raty były znacznie niższe, niż w przypadku kredytu złotowego - z uwagi na niższe oprocentowanie. (...)Nie budzi wątpliwości, że atutem kredytu denominowanego była niska rata, wynikająca z oprocentowania właściwego dla waluty obcej. (...)Być może miały one wpływ na przyjętą przez pozwanego politykę udzielania w roku 2007 kredytów denominowanych kursem franka szwajcarskiego, nie decydują jednak o legalności sposobu ukształtowania wzajemnych stosunków stron spornej umowy kredytowej, przyjętych w jej zapisach. (...)Powyższe kwestie być może miały wpływ na przyjętą przez pozwanego politykę udzielania w roku 2007 kredytów denominowanych kursem franka szwajcarskiego, nie decydują jednak o legalności sposobu ukształtowania wzajemnych stosunków stron spornej umowy kredytowej, przyjętych w jej zapisach.

Zasady spłaty kredytu denominowanego zawarte zostały w § 13 ust. 7 (...) . (...)W przypadku gdyby spłata kredytu wnikającego z umowy kredytu hipotecznego nr (...) 06- (...)(...)od 25 października 2006 r. do 10 grudnia 2019 r. następowała(...)(...)W konsekwencji jest niewątpliwe, że w rozpatrywanej sprawie pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania - na gruncie zawartej umowy - wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka. (...)W analizowanej umowie zwraca uwagę to, iż Bank przeznaczył do dyspozycji powodów kwotę kredytu w złotych polskich, która to kwota opisana została umowie we frankach szwajcarskich oraz opisana w kwocie złotych polskich (227.000,00 zł - §1 ust. 7 1 (...) ).

Największym powodzeniem cieszyły się kredyty we frankach szwajcarskich, z uwagi na znacznie niższe oprocentowanie w stosunku do kredytów złotowych, które przekładało się na istotnie niższą miesięczną ratę kredytu. (...)Kurs franka szwajcarskiego był określony w tabeli kursowej banku. (...)Analiza treści umowy wskazuje zatem, iż kredyt był złotówkowy indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Przede wszystkim, pośrednik kredytowy jako przedstawiciel Banku, co wynika z zeznań powoda, przedstawił mu kredyt hipoteczny we franku szwajcarskim jako stabilny i najkorzystniejszy z perspektywy wysokości raty.